Will It Still Be You?

CHAPTER 3: After

7 Years Later..

Rin's POV:

Matagal na rin pala..
.
.
.
Simula nung huli nating..
.
.
.
Pagkikita..

Iniisip mo rin ba ako?
Naaalala mo pa kaya ako?
O nakalimutan mo na rin ako, gaya ng tatay ko?

"HOY !! RIN AHNIE MAE SUMERIA!! ARE YOU STILL WITH US ?!"

Bumalik ka na please..

Miss na kita Jae Kid.

"Earth to Rin.. Rin, ano ba.."

Sabi mo babalik ka agad? Nag promise ka saming apat na babalik ka. Diba 3 months ka lang dapat mawawala?? Pero, leche, it's been 7 years, wala ka pa din !

"RIN !! ANO BA ?! PAY ATTENTION NAMAN !! INIISIP MO PA RIN BA SI KID ?! MY GOD RIN !! KINALIMUTAN NA TAYO NUNG TAO ! KALIMUTAN MO NA SYA !! KALIMUTAN NA LANG NATIN SYA !!" And that's when I get back to my senses. Kanina pa pala nila ako sinisigawan.

"S-sorry.. a-ano.. Pasensya na Bossu..."

"As I was saying. This is the RIGHT time for us, most especially for you Rin, to forget him. Everything about him." Sabi ni Bossu.. her name is Hazel Runnalyn Brooks, for short, Haru.

"Hazel naman.. diba napag usapan na natin to.. I just cant do that. Not now.. Babalik sya. Diba nag promise sya satin?" I always try to convice them everytime na kinukulit nila akong kalimutan na lang din si Jae.

"Hindi ka pa rin naniniwala sa promises are made to be broken ha. Runa is right, Rin." Ma. Minzy Suarez, Mami for short, butted in.

"Alam naman natin na mahal na mahal ni Rin yung boy bestfriend nya. Pero Rin. Hindi naman tama na mabuhay ka sa nakaraan. Who knows baka nakalimutan na nya tayo. Hindi naman sa --" pinutol ko na agad yung sasabihin ni
Sabrina Timotie Ruelzo.

"URUSAI YO !! Alam kong madali lang para sa inyo na kalimutan sya !"

"Alam mo naman pala e." Narinig kong binulong ni Mami.

"Oh yeah. Alam ko. At alam ko din na alam nyo na mahirap para sa akin na kalimutan sya. At oo.. napamahal na sya sakin. Dahil sa kanya, naniwala akong hindi lahat ng lalaki katulad ng  tatay ko." Pagpapaliwanag ko sa kanila.

"Ano ba naman yan Rin. Sino ba ang BOSS dito ? Diba dapat sinusunod ang sinasabi ng boss. Diba?" so ngayon.. sinasamantala na nya ang kakayahan ng pagiging pinuno.

"Haru naman.. presidente nga  sinabing 'Kayo ang Boss ko..' pero hindi naman sinunod ang mga nais ng tao 😂💪👊✌" pagsingit ni Mami. Na umani ng death glare mula kay Haru.

"Ah talaga ?! Bakit ?! Ginusto ko bang mangyari yon ? Tandaan mo. Sya ang nagdeclare na MGA MAMAMAYAN ang boss nya. At teka nga.. anong kinalaman nya sa sitwasyon natin ngayon?"

"Teka lang ha.. alam namin na kami ang nagtalaga sayo as our boss, pero siguro mali naman na pilitin natin na kalimutan ni Rin yung pinaka unang lalaking nagpatibok ng puso nya." Pagsupport ni Timo.

"Naks lalim nun Sabrina." Pang aasar ni Mami kay Timo, ayaw nya kasing tinatawag na Sabrina. Masyado daw paGirl e.

"So, pinagtutulungan nyo akong tatlo ?" Galit na pahayag ni Haru.

"Enough with this, girls. Kung ako lang ang magiging dahilan ng pagkasira ng pagkakaibigan natin, maybe I should forget him. Excuse me girls. MagsiCr lang ako." Sabi ko na medyo naluluha na. Ano ba yan.. pati pag kakaibigan namin masisira dahil lang sa first love.

Siguro tama si Bossu.. baka nga nakalimutan na ako ni Jae.

meanwhile

Haru's POV:

Ayon na.. nagwalk out na sya. Iiyak na naman sya.

Cant she even understand na Im doing this for her? Ayokong nakikita na nagkakaganyan sya dahil kay Kid.

And Im sure, even these two idiots here were concern about Rin. It has been 7 f*cking years, yet she's still deeply inlove with that boy from her past.

"Haru. Mali talaga.. maling mali" pagputol ni Timo sa katahimikang dulot ng pag walkout ni Rin.

"Haru. Nagmamahal lang yung tao.. hindi naman siguro tama na hadlangan natin sya. Kapag ikaw ba ang nasa sitwasyon nya, at may nagsabi sayo na ganito gawin mo, susundin mo ba? Look Haru.. what I am trying to say is hindi natin hawak ang buhay ni Rin. Lalong lalo na ang puso nya." Mahabang paliwanag ng Serious-mode-Mami.

"Duh.. kung hawak natin ang puso nya, e di sana patay na sya 😩😏" pagbibiro naman ni Timo.

"Kahit kelan talaga Timo. Hindi ka makaramdam ng atmosphere"

"Ang panget mo kasi e" tapos nagbangayan na naman sila. Hindi lumilipas ang isang araw na hindi sila nag haharutan.

Ako naman e nagTake na ng aking Grand Exit.

San ako pupunta ?? Pupuntahan ko si Rin. MagsoSorry ako.

Ayoko lang naman na umasa sya kay Kid.. alam ko ang pakiramdam ng umaasa. Dahil ako mismo.. nasaktan na. Ayokong sa kanya maulit yung sakit at hirap na pinagdaanan ko.

I go straight to the rooftop. Alam kong hindi sa Cr ang punta nya.

And there.. I saw her, crying so hard. And I feel so bad na umiyak sya dahil sakin.

Niyakap ko sya mula sa likod.

Ramdam kong nagulat sya.. kaya napatigil sya sa pag iyak.

"Gomen ne.. Rina-chan."

At mas lumala pa yung iyak nya. Humarap na din sya sa akin at niyakap nya din ako.

Feeling ko tuloy gusot gusot na yung uniform ko. At basa na rin dahil sa luha nya.

"Tahan na imotou-chan. Hindi na uulitin ni nee-san yung kanina. Susuportahan ka na nya bunso. Gusto lang naman ni ate na bumalik yung dating ikaw. Yung Rin na masayahin, yung walang pinoproblema. Yung laging nakangiti." Pagpapatahan ko sa kanya.

"Hindi.. ok lang ate. Tama ka naman e. Mali na umasa pa ako kay Jae."

"No. Nagkamali ako. Hindi ko dapat pinapakelaman ang desisyon mo. Dapat maging supportive kami sayo. Parang kapatid ka na namin Rin. At ang magkakapatid, dapat nagkakaintindihan. Dapat problema ng isa, problema ng lahat. Ayoko lang namang masaktan ka pag dating ng panahon na magkrus ulit ang landas nyo ni Kid.. ayokong maramdaman mo yung sakit na dinanas ko dahil nag hintay din ako.. para sa taong mahal ko.. pero nalaman ko na lang na.. may iba na pala sya.." pagkukwento ko sa kanya

"Alam ko nee-san. Sorry din naging makulit ako. Naging tanga ako dahil sa nararamdaman ko. Grade 4 palang tayo, crush ko na sya. Akala ko simpleng paghanga lang. Pero habang tumatagal parang nagiging abnormal na ako kapag naririnig ko yung pangalan nya" yes.. tama nga.. grade 4 pa kami. Yun naman kasing lalaking yun e, paFall tapos hindi sasaluhin si Rin. And worst, nang-iwan pa. Nangakong babalik pero hindi na.

For sure.. when the right time comes.. masasaktan ng sobra si Rin. To the point na halos magpapakamatay na sya dahil sa sakit.. gaya ko.

Pero I wish na wag naman sana. Gusto ko, pag dumating yung time na nasaktan sya.. ngingitian nya lang yon.. Kakayanin nya ang pagsubok na yon. Sana...

"I love you Ate.. 😢"

"Mahal din kita bunso.. Mahal ka namin." Kaya ayaw namin na masasaktan ka.