B-Brave stephbrother (ft Samuel Leijten en kaj van der voort) deel 1

H13.

kimberly pov.

ik laat jai me troosten en voel me schuldig de vragen blijven door mijn hoofd spoken.

'jai waarom bleven jullie staan'vraag ik hem.

'we dachten dat sam het nog zou redden we waren geschrokken dat je een eind wou'fluistert jai.

jai stopt met praten als kaj naar buiten komt gelopen en me verdrietig aan kijkt.

'jai sam is er al hij is terug uit de OK als je wilt kun je naar hem toe hij licht alleen nog in coma'zegt kaj gebroken.

ik zie jai knikken en naar binnen rennen. ik kijk kaj aan en zie hem naast me zitten.

'kim wat ging er allemaal door je hoofd'fluistert hij.

'ik stel iedereen teleur de moeder van sam is woedend op me ze moest een weten dat ik zijn meisje ben'fluister ik verdrietig.

kaj knikt en knuffelt me .

'wil je mee naar sam'vraagt kaj.

ik knik. samen lopen we naar binnen richting de lift en stappen in. we lopen dan naar de kamer van sam toe en zien hem aan allerlei monitoren liggen. ik zucht en begin gelijk weer te huilen.

'het spijt me zo erg'fluister ik als ik bij sam ben.

ook al heeft het geen nut dat ik praat ik hoop dat hij me hoort.

Sam's moeder pov

Ik kijk naar de rest en dan naar mijn man.
Natuurlijk snap ik dat kimberly een moeilijke tijd heeft, haar moeder was een oud klasgenootje van me en een goede vriendin en ik vind het vreselijk dat ze er zo doorheen zit en er een eind aan wilde maken maar alsnog kan ik haar niet normaal aankijken wetend dat mijn zoon aan het vechten is voor zijn leven is door haar schuld, het zelfde geld was het zijn dood geweest als de treinmachinist niet gelijk was gestopt.

'Ik ga even naar sam' zeg ik

zonder een antwoord af te wachten loop ik naar de kamer waar sam ligt, net als ik de deur veder wil open trekken, zie ik kaj en zijn zusje staan en hoor ze praten
Ik weet dat het fout is om af te luisteren maar ik kan het immers niet laten.

'Kim shht het is niet alleen jou schuld, als wij niet hadden stil gestaan en door waren gerend dan waren we op tijd geweest en konden we je weg trekken voordat die trein zo snel bij ons was, maar wij bleven staan, denkend dat we te laat waren, denkend dat we weer iemand zouden verliezen, alleen sam wou het niet geloven en koos voor zijn meisje' hoor ik kaj zeggen.

De hele tijd heb ik me woede op haar afgereageerd maar ze kon er helemaal niets aan doen.
Een schrok gaat door mij heen als ik kaj hoor zeggen dat zijn zusje mijn schoondochter is.
Hoe kon ik zo blind zijn, als samuel thuis kwam met haar was hij zo blij en als ze weg ging leek het wel of hij verdrietig was om het feit dat ze weg ging, maar nu snap ik het.

'Kaj ik ga even weg' hoor ik haar mompelen en snel loop ik een stukje terug de gang in.

ik ga snel terug naar de andere en kijk mijn man aan.

'ben je weer terug'vraagt hij lief.

ik knik en geef hem even een kus. ik zie kimberly langs ons lopen naar buiten en kaj die weer naar ons terug komt.

'wilt er nog iemand naar sam'vraagt hij.

ik zie mijn dochters knikken en zie hun naar hun broer lopen. ik loop met mijn man mee en ga naast het bed zitten. ik blijf zwijgend zitten en hoor mijn dochters huilen. ik zucht even en knuffel ze.

KAJ POV.

ik kijk de andere boys aan en loop met ze naar mijn huis en zien kimberly door het huis lopen. ik til haar zachtjes op en hoor haar gillen.

'stil maar uk waar is macho'vraag ik haar.

'buiten in de tuin en ik ben niet klein'zegt ze boos.

ik zet haar neer en kijk haar aan. ik zie macho dan naar binnen rennen en til hem op en aai even over zijn bolle kopje heen.

'kaj wil je me vanavond nog wel bij het ziekenhuis af zetten'vraagt kim.

ik knik.en loop samen met de boys naar de woonkamer.

Heii iedereen
Weer een nieuw hoofdstukje af.
Hopelijk vinden jullie het leuk.
Xxxmy en dempsy