Yerden kalktığımda üzerime doğru sinirli bir şekilde gelmeye başladı bende insan olduğumu söyleyerek geri geri gitmeye başlamıştım derken kafamdan tuttu ilk salladı sonra fırlattı
Bilmediğim yerin kapısının önüne fırlattı beni bende doğal olarak yere yapışı verdim... tam kalkıyorken... ayağını kapıya dayadı ben ise refleks olarak ellerimle vurmaması için önlüyormuş gibi yapıyordum... sanırım benim kokumu almıştı...
Touka- Gûl değilsin bu doğru ama insanda değilsin Ve burada senin gibi melezlere yer yok.
Eğer insan olduğunda bukadar ısrarcıysan ozaman neden açlığa ne kadar dayanabileceğini görmüyoruz? Ama sana şimdiden söylüyorum...
Dediğinde öfkeli bir tebessüm etti ve gözlerini kapadı sonra tekrar açtı ama bu sefer gözleri siyah üstüne kırmızıydı... ve konuşmasına devam etti
Touka- açlık bir gûl için mutlak cehennemdir!
Endişeyle bakıyordum... birden biri seslendi....
???- Touka-chan bence bukadar yeter...
Karşımızda duran biraz yaşlı fakat kibar ve iyi niyetli duran bir adamdı
Touka ile ben adama döndük touka yine devam etti
Touka- yönetici....
Adam bana döndü ve
...
???- senin için zor olmalı değil mi? Benimle gel...
Dedi ve arkasını döndü adam tam gidicekken touka arkasından bağırdı... ben ise olayları izliyordum...
Touka- ama efendim neden?
???- touka-chan dost gûllere yardım etmek bizim görevimizdir...
(Politikamızdır)
Dedi....
