robbie chen love story (fan fiction)

chapter 5:

robbie's pov

Kasalukuyan kaming nasa jeep na byaheng ***.hindi ko alam kung ano ang nakain ko at sumama ako kay alexa. napahinga ako ng malalim at kinapa ang sugat ko. bago kami umalis ng ospital ay pinalitan na ni alexa ng dressing ung sugat ko pero puno na  naman ng dugo ang dressing ng sugat ko. tanda na nagdudugo na naman. Peste kasi yung lalakeng yun eh, sipain ba naman.

Bumaba kami sa isang kalye at naglakad papunta sa isang bahay. Inantay kong mag doorbell si Alexa ngunit nagulat ako ng bigla niyang inakyat ang bakod. mamaya pa ay binuksan na niya ang gate.

"akyat bahay ka pala." bulong ko. agad niya akong hinila sa loob at isinara na ang gate.

" huwag kang mag-alala, bahay ko to. ." sabi niya.

"eh bakit sa loob naka lock?' nagdududa kong tanong.

"kailangan ba lahat ng bagay i explain ko sayo? " nakataas ang kilay na tanong niya. Tinaas niya ang doormat na nakalagay sa tapat ng pinto at pinulot ang susi na nandoon.

"sungit." bulong ko..

" you know what, there's a room upstairs magpahinga ka na lang dun. sa cr nun may first aid kit so pwede mo palitan ung dresing ng sugat mo dun." sabi niya sabay diretso sa kusina.

Hindi na lang ako umimik at dumiretso na sa taas ng bahay. pagkatapos kong maglinis ng katawan at sugat ay nahiga na ko sa kama.

_----------------------------------

akmang babangon na ako ng maramdaman ko ang kirot sa sugat ko. napangiwi ako at hinawakan iyon habang dahan dahang bumangon.

'peste, hindi na gumaling tong sugat ko ah.' bulong ko.

'i brought you some pain killer.' halos mapalundag ako ng marinig ko ang boses ni alexa. nakatayo siya sa tabi ng bintana at nakatanaw sa labas.

'papatayin mo ba ko sa nerbiyos?' halos pasigaw kong sabi. promise bumilis talaga tibok ng puso ko, talo pa niya ung nararamdaman ko dati pag nanonood ng horror film.

'im sorry, hindi ko alam na magugulatin ka pala.' natatawa niyang sabi.

'oo magugulatin ako at pag nagugulat ako nanghahalik ako.' pabiro ko.

'at pag may nagmamanyak sakin, binabalian ko ng buto.' sagot niya sabay bato ng bote ng gamot at lumabas.

tumayo ako at sinundan siya. 'ayos, may topak ulit, maasar nga..hahahaha'

'sports mo ba ang javellin throw?' tanong ko

'bakit?'

'ang hilig mo kasing mambato eh.' nakatawa kong sagot

tumigil siya sa paglalakad at humarap sakin.

'that's the worst and most stupid line i have ever heard.' sabi niya sabay ngiti na nang aasar.

'at least galing sa pogi.' bawi ko

marahan niyang hinaplos ang pisngi ko at dahan dahang inilapit ang mukha niya sakin.

'sheyt.hahalikan ba niya ko?lord huwag po, birhen pa po ako." sabi ko sa isip ko

pinikit ko ang mata ko at hinitay kung anong gagawin niya. "nagmumukha akong girl nito ah, di bale chance ko na to."

naramdaman kong binitawan niya ung mukha ko. "ito na lord."

nag antay ako ng 5 seconds, 10, 15, 20....teka isang minuto na ata akong nakapikit ah. dahan dahan kong idinilat ang mata ko. kumunot ang noo ko ng wala na siya sa harap ko. luminga linga ako pero wala na si alexa. "shit pinagtripan lang ako"

-

--------_---------------

alexa's pov

marahan kong hinaplos ang pisngi ni robbie. inilapit ko ng maigi ung mukha ko sa mukha niya upang matitigan ng mabuti ang mukha niya. napaangat ako ng kilay,

"yun pala ung itsura ng white heads." sa isip isip ko ng matitigan ko ng maigi ang sa bandang ilong niya.

napakunot ang noo ko ng biglang ipinikit ni robbie ang mata niya at bahagyang ngumuso. napa iling na lang ako at tinalikuran siya. "kahit kelan talaga, manyak tong si robbie."

dumiretso ako sa sala at tinawagan si ruru...

'hey!talk to me."ruru

"si alex to. i need some help." ako

"hey, i hear what happen, i'm sorry about your family."

"ok lang, so kita tayo later, same place." ako

"sure"

pagkatapos kong kausapin si ruru, sinilip ko si robbie sa pasilyo pero wala na siya. Napangiti ako, alam kong nainis ko na naman siya. hinanap ko siya sa buong bahay at doon ko siya nakita sa mini-library ko. 

"hey." ani ko.

lumingon sya sakin at ibinalik ang mata sa binabasa. bahagya pa niyang itinaas sa mukha niya ang libro upang hindi ko makita ang mukha niya. napangiti lang ako sabay upo sa kabilang sofa.

" that's a good book. Sherlock Holmes." ani ko patungkol sa binabasa niya.

"nagbabasa ka pala ng ganito?' sabi niya.

"sort of, actually isa pa lang nababasa ko, yung scandal in something, nakalimutan ko na." sagot ko.

"paano mo nasabi na good book?' tanong niya.

" kasi yung pa lang yung nabasa ko na book ni sherlock holmes pero nagustuhan ko yung kwento. mahilig kasi ako sa mga detective stories eh." sagot ko.

"ikaw, pwede ka ng maging detective." dugtong ko pa.

bigla niyang ibinaba ang libro at tumingin sakin.

"ako?seryoso ka?' nagtataka niyang tanong.

"yeah, base on your experience it's a good start para maging detective. may real-life encounter ka na in terms of killers so madali na yun para sayo. besides it's a good start. kesa naman sa ibang mga detectives diyan  na nag aral lang ikaw you experienced it. kumbaga may edge ka na." mahaba kong sabi.

"seryoso ka talaga diyan ha?' tanong ni robbie.

**************************************************************

sorry po kung short update lang muna...mag eexpire na kasi yung load ng broadband ko...ahahhahaha. 

pasensya na din po kung ngayon lang ako ulit nakapag update. busy much..

anyway feel free to comment kung pangit na yung kwento...huhuhuhu.

open din po ako sa suggestions.