Geri Dönüş;İNTİKAM

4.Bölüm

    
Yurdumun -tabi kimsesizler yurdu-kapısına gelince sanırım yakışlıklı kahramanım çok yorulmuştu çünkü çanta gerçekten çok ağırdı.

  -Ya bu çantanın içinde ne var?Yoksa ben gelmeden önce bir adamı öldürdün. organalarını çıkarıp sonra satmayı mı düşünüyorsun?

-Iyy eşşek ölüsü mü taşıyorsun diye bir benzetme yapsaydın bari midem bulandı.Hem ben hiç adam öldürmedim,diyerek çantamı onun elinden hızlı bir şekilde aldım.Ve yurdun demir kapısını açtım.

   -Yarın saat 13.00'da hazır ol seni alacağım sonra sana ev bakmaya gideceğiz.Hazır olmazsan beş dakikadan fazla beklemeyecem ve sana kendim ev ararım.

   -Bir dakika günün son sorusunu soracağım neden bu kadar ilgileniyorsun ben kendim ev bakarım hem kendime bir iş de bulurum hem okuluma devam ederim hem de çalışırım.

  -Bensiz hiçbir işi beceremiyorsun da ondan bu kadar ilgileniyorum.Soru kotan doldu hadi içeri.

-Ya yeter artık her zaman yanımdasın ama kim olduğunu bilmiyorum.Neden yardım ediyorsun benim kahrolası ailem yanımda değilse yanımda kim olursa olsun umrumda değil.Evet gerçekten bana her gün yardım ettin ama neden yardım ediyorsun.Benim ailem yok ama ben kendi çareme bakabilirim.Bak bu yurda yardıma ihtiyacı olan çok kişi var git onlara yardım et.Neden neden yardım ediyorsun?Yoksa bana acıyor musun?O kadar mı acınası bir durum ailemin beni almaması hafızamı kaybetmiş olmam ne olduğumu bilmemem ha?Konuşsana kahrolası herif hadi konuş neden neden nedeen?

Konuşurken ağladığımın ve bağırdığımın farkında değildim.Yoldan geçenler de sanki hiç konuşan insan görmemiş gibi bizi izliyordu.Kimin umrunda.Çantamı yere fırlatıp demir kapıyı açtım Mete'nin yanına gittim ve ağlayarak

-Cevap ver neden neden neden bana yardım ediyorsun istemiyorum tamam mı ?Ya bana bunların bir açıklamasını yap ya da git yardıma muhtaç insanlara  yardım et.Benim yardıma ihtiyacım yok.

Artık ayakta kalacak  halim kalmamıştı.Kaldırıma oturup başımı ellerimin arasına aldım ve düşünmeye başladım.

Gerçekten çok mu acınası bir durumum var illaki ailem yok diye çok mu yardıma muhtaç gibi görünüyorum.Aslında yardıma değil sevgiye ihtiyacım var.Anne sevgisine baba sevgisine ihtiyacım var.

Mete yanıma oturdu bana sarıldı ben de ona karşılık verdim başımı onun dizine koydum ve sessizce

-Bana kim olduğunu neden yardım ettiğini söyle lütfen.Bunların bir açıklaması olmalı.Seninle önceden tanışmış mıydık?Yani hafızamı kaybetmeden önce bunların bir açıklaması olmalı.Bu dünyada her şeyin bir açıklaması olmalı.

-Tamam bana biraz süre ver sana her şeyi anlatacağım.Biliyorum kafan çok karışık.Şimdi yurda git güzelce dinlen yarın tekrar görüşürüz hı?

-Tamam ama söz ver yarın anlatacağına

Gülerek

-Söz veriyorum küçük hanım yarın her şeyi anlatacağım hadi bak hava kararmaya başladı git dinlen

Yanağına küçük bir buse bırakıp kendimi onun kollarından kurtardım.Aslında hiç bırakmak istemiyorum sonsuza dek onun kollarında kalmayı istiyorum.

Demir kapıyı açtım içeri girerken ona baktım.Kaldırımda oturmuş beni izliyordu.Ona el sallayıp içeri girdim.Çantamı alıp yurdun giriş kapısını açtım.Ve
her zamanki gibi merdivenlerden çıktım.Anlamıyorum bir yurt neden bu kadar lüks olabilir ki?Normal yurtlardan daha rahat ve hijyen.Sanırım burayı yaptıran  kişi çok zengin de ondan.

Anahtarı çantamdan çıkardım ve kapıyı açtım.Odaya girer girmez çantamı bir kenara bırakıp montumu da astım.

Hello Kittyli pijamasız geçireceğim ilk uyku.Çünkü buraya geldiğimde birisi bana hediye paketinde göndermişti.Ama pijamanın üstünde benim kokum vardı.Sanırım hafızamı kaybetmeden önce de bunu kullanıyordum.Ama bunu bana gönderen  kişiyi çok merak ediyorum.Eğer ki bunu önceden kullanmışsam bana gönderen biri olmayan ailemden birisi olabilir.Galiba çok düşündüm.Ayakkabılarımı da çıkarıp yatağa uzandım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.