Lanet Dünya

-1- Haykırış

      "Kes sesini! Daha beterini hak ediyorsun sen!", diye tısladı katil.
     
      "Suçum ne benim, görmüyor musun acı çektiğimi?", diyerek haykırdım. Kurtulmaya çalışmamla onu daha çok sinirlendirmiştim. Elindeki kanlı bıçakla dilimi kesmişti. Haykıramıyordum artık, çığlık atamıyordum. Sıkışıyordu yüreğim...

      "İyileri hep yok etmeye çalıştım. Senin ve diğerlerinin suçu bu, anladın mı!" sesi gittikçe çığlığa dönüşüyordu ki ter içinde kalmışçasına gözlerimi açtım. Yine olmuştu işte; peşimi hiç bırakmayan o kabuslardan birini görmüştüm.

       Yataktan çıkmayı hiç istemiyordum. Lakin okul - benim deyimimle cehennem- yüzünden kalkmak zorundaydım. Aslına bakılırsa, derslerim iyiydi ve onları çok seviyordum. Bana bu yüzden "erkek inek" derlerdi. Erkek demelerinin sebebi ise saçlarımı kestirmiş olmamdı.
•••

Kapı eşiğinde ayakkabı bağcıklarımı güç bela bağlarken belimdeki iki minik el ile arkamı döndüm.

-Abla, dedi bana. Günce'nin yeşil gözlerine aynı benim çocuğummuşçasına şefkatle baktım. Bağrıma bastım, sarı saçlarını öptüm.
-Ba, bay abla, dedi. Konuşmayı yeni yeni söküyordu. Bir şey diyemedim ben. Sanki bir şey desem her an ağlayacakmışım gibi geliyordu.
•••

          Okul merdivenlerine ulaşmıştım ki üzerime dökülen buzlu suyla titredim. Mayıs ayındaydık oysa.

-N'aber erkek inek!

          Arkamdan gelen kahkahalara aldırmadan yürüdüm. Alışmıştım bunlara.

-Şşşt! Sana gidebilirsin diyen oldu mu?!
         
          Serenay artık sinirlerime dokunmaya başlamıştı ki arkamı hızla döndüm.

-Senden izin falan almıyorum! Laik bir ülkedeyiz, istediğim eylemi yaparım. Anladım mı bilmem ama anlamadıysan başka türlü anlatabilirim!

          Son kelimemi bitirmiştim ki...

-Devam Edecek-
   
        ~~~
    Arkadaşlar, bu benim ilk kitabım olmasa da kurgu bakımından ilk hikayem. Bu nedenle bazı hatalarım olabilir. Umarım destek olursunuz ve iyi yerlere gelebilirim. Sonraki bölümde görüşmek üzere, hoşçakalın.