NETRİANA

|2|

Karanlık, sessizlik ve yine tüyleri ürperten şu garip duygu. Gölge hiç hareket etmiyordu ve bu onu daha da korkunç yapıyordu. Usulca -ses yapmamaya özen göstererek- yataktan kalktım. Ufak adımlarla pencereye doğru ilerledim. Perdeyi hafifçe kaldırdım. Gece lambamın odaya yaydığı loş ışık sayesinde orada biri olduğuna emin oldum. Lydia mıydı acaba? Beni özleyip gelmiş miydi? Sonra bu düşüncenin saçma olduğunun farkına varıp kafamı hızlıca sağa sola salladım. Duyduğum ses ile irkildim. Bu gölge her kime aitse seste ondan geliyordu. Pencerem şiddetle sarsılıyordu ve beni daha çok ürkütüyordu. Korkumu zorda olsa bastırarak pencereyi yavaşça açtım. Karşımda yüz hatları hem karanlık hem de örttüğü kapüşonu nedeniyle gözükmeyen bir genç çocuk duruyordu ve epey korkunç gözüküyordu.
"Kimsin sen?" Diye sordum korku dolu çıkan sesimi gizlemeye çalışarak.
"Demon." Dedi soğuktan da öte olan sesiyle ve aniden önüne eğik olan başını kaldırdı. Ve bu hareketi benim bir kaç adım gerilememe sebep oldu.
"Ne istiyorsun benden?" Titreyen sesime lanet olsun!
"Kapıyı aç!" Sesi dahi başımı döndürmeye yetmişti. Nasıl göründüğünü tahmin bile edemiyorum. Bu kadar ürkütücü olan çocuk kimdi ve benden ne istiyordu? "Evime girebileceğini zannediyorsan çok yanılıyorsun, bayım."
"Sana kapıyı aç dedim." Gürlemesiyle birlikte olduğum yerde sıçradım. Ama korktuğumu farketmemesi gerekiyordu.
"Kimsin ve benden ne istiyorsun?" Bağırarak sorduğum bu soruya sakin ve bir o kadar da soğuk olan sesiyle cevap verdi.
"Demon. Seni almaya geldim." Ne dedi o az önce? Beni? Almaya? Gelmiş? Hadi ya cidden mi?
"Bak hırsız mısın? Katil misin? Psikopat mısın? Nesin bilmiyorum ama evimin önünden defol!" Duygularım iyice birbirine karışmıştı. Merak ediyorum, içeriye almak istiyorum, dinlemek istiyorum ve tüm bunların yanı sıra hiç korkmadığım kadar korkuyorum.
"Bu saydıklarının hiç biri değilim. Ve bu saydıklarının hiç biri senin hakkında benim bildiğim şeyleri bilemezdi zaten." Ne demek istedi? Ne biliyordu hakkımda? Söylediği bu söz ondan daha çok korkmama neden oldu. Usulca
"Ne biliyorsun hakkımda?" Diye sordum. İçimden bağırmak gelmiyordu artık. Sadece dinlemek ve anlamak istiyorum.
"İsmin Aden. 19 yaşındasın. 3 yıl önce bir arkadaşın için ailen ile yaşadığın Londra' dan ayrılarak buraya yerleştin. Yanına gelmek için aileni bıraktığın arkadaşında yakın zamanda öldü. Ve son olarakta şuan hiç korkmadığın kadar korkuyorsun."
Bunları nereden biliyordu? Beni nereden tanıyordu? Ve gerçekten başta söylediği gibi beni götürmeye mi geldi? Peki beni ne için götürecekti?
"Peki neden geldin?" Sabır diler gibi nefesini alıp verdi.
"Kapıyı açarsan anlatacağım." Kapıyı açmamı söylüyordu. Açmalı mıydım? Emin değilim. Açacak mıydım? Sanırım evet. Pencereyi kapattım ve perdenin altından çıkarak içeriye doğru yürüdüm. Dış kapının önüne geldiğimde hala emin olamıyordum. Elimi kilidi açmak için uzattım. Yavaşça anahtarı çevirdim ve kapıyı kendime doğru çektim. Kendini Demon olarak tanıtan çocuk açar açmaz içeriye girdi ve ilerlemeye başladı. Bende kapıyı iterek kapattım. Ve korku dolu adımlar atarak peşinden yürümeye başladım. İçeriye girdiğimde olduğum yerde kaldım. Tahmin ettiğimden çok çok farklıydı.. Korkunç değildi bir kere. Sadece biraz sertti ya da ürkütücü. Siyah saçları, ela gözleri ve tanımlayamadığım kalınımsı dudakları vardı. Gelmem gerektiğini zırvalayıp duruyordu. Gelmeyeceğim dersem susacağa benzemiyordu.ama gitmeyecektim. Farklı bir gezegenden bahsediyordu. Ve tanımadığım birisiyle inanmadığım bir yere gitmeye hiç niyetim yoktu.
"Git artık evimden seninle hiç bir yere gelmiyorum."
"Göreceğiz." Sonunda gitti. Hala nefes alamıyordum. Sakinleşebilmek için derin derin nefesler aldım ama kahrolası düşünceler beynimi terketmiyordu. En iyisi uyumaktı sanırım. Her zaman en kusursuz kaçış yolu olduğunu düşünürdüm. Tekrardan yatağımın içine girdim. Demon denen çocuğun bana dediklerini düşünüyordum. Gerçekten kimdi ve benden ne istiyordu? Ya da neden ben? Daha fazla düşünmek istemedim ve yavaşça uykunun bedenimi ele geçirmesine izin verdim.
***
Usulca göz kapaklarımı aralamaya çalıştım. Etraftan değişik sesler geliyordu. Burası benim evim değildi. Burası karanlıktı.
Farklı bir yere mi getirilmiştim?
Yoksa hepsi basit bir rüya mıydı?