"True friends are never apart. Well, Maybe in distance but NEVER in heart"
Bea's POV
Another day, Another morning. I sighed. Another day without my Jho. Kelan kaya siya babalik? Jhoana Louisse Maraguinot is my bestfriend since we were kids. Well, bestfriends kami pero hindi bestfriends ang turing namin sa isa't isa. To be honest, crush ko nga si Jho eh. Ay love pala. Love na love ko si Jho. Kaso yun lang...umalis siya at iniwan ako.
* * * Flashback * * *
3 years ago...
"Jho?" I shouted as I look around the park, finding my bestfriend, Jho. Hanap, hanap, hanap. Ayun! "JHO!" There she was...Crying her eyes out as she sat beside a tree, hugging her knees. Ang sakit makita siyang ganto :( Agad agad akong tumakbo patungo sakanya at niyakap siya. Kinantong ko siya saakin. Nakahug ako sa bewang niya habang siya naman ay niyakap ang leeg ko at patuloy pa ring umiiyak. "Jho? Bakit ka umiiyak?" I asked. Tanga lang Bea? Ipapaalala mo pa sakanya? Tsk. "B-Bea" sabi ni Jho habang iyak pa rin ng iyak. "Sshhhhh tahan na jho. Bea is here for you na"
Oh diba ang sweet ko lang? After nun unti untimg tumigil si Jho sa pagiiyak. "Now tell me, anong problema ng baby Jho ko?" I asked.
"Aalis kami Bea"
"Talaga? Saan ka naman pupunta ha? Lakwatyera talaga oh" Pabiro kong sabi para naman tumawa siya. Kaso ayun lang...walang effect tsk try harder Beadel!
"S-sa US na kami titira Bea." sabi naman niya. And boom. Narinig niyo yun? Yun lang naman ang tunog ng nababasag kong puso.
"A-ano? Nagjojoke ka lang? Ha ha ha galing mo umarte beh" sabi ko hanag mahinang nagdadasal na sama hindi totoo ang lahat at binibiro lang ako ni Jho. Ayun lang, naiiyak na ko takte!
"I'm so sorry Bea" and on cue, tumulo na ang luha ko from my right eye. Agad naman itong pinunasan ni Jho.
"B-babalik ka naman diba?"
"..." Hindi umimik si Jho.
"Jho? Answer me Jho! You're going back right? Babalikan mo ko diba?" Please say yes. Yes na please huhu
"I-I'm sorry Bea. Hindi ko alam. We might stay there for good" boom! Double kill for Beadel. Tagos na tagos sa heart. Wala na. Di ko na talaga na talaga kaya. Inalis ko si Jho sa pagkakandong saakin at tumayo na. Tumakbo ako pauwi habang umiiyak. Bakit ganun? Nagpromise si Jho saakin na babalik siya ehh. Ang sakit. Ang sakit sakit. Hindi man lang niya nalaman tong nararamdaman ko para sa kanya.
- - - next day - - -
Papunta na sana ako sa bahay nila Jho nang may naalala ako. Umalis na nga pala sila. Hay.
* * * End of Flashback * * *
I wiped away the tears that fell down then bumangon na ko. Hirap na maging late noh. College na eh.
Nga pala, my name is Isabel Beatriz P. De Leon. I'm a part of Ateneo De Manila's Womens's Volleyball Team. Jersey number 14. And right now, I'm running late for my class so gotta go!
- - - Fast Forward - - -
After ng classes ko, I went straight to the BEG (Blue Eagle Gym) para sa aming training. Agad akong nagbihis para sa training. While waiting for coach, tinabihan ko si Ate Aly. Ang aming team captain. "Nga pala guys, may announcement ako mamaya" sabi ni Ate Ly. "Ano naman yun ate Ly?" Biglang sulpot ni Maddie sa likod ko. Tsk! Kagulat naman. "Uhm secret ko na muna yun"
"Ang daya mo naman Ly" sabi ni Mae
"Peace tayo guys" Sabi ni Ate Ly with matching peace sign pa hahaha cute. Pero ha! Kung akala niyong crush ko si Ate Ly? Hindi noh! Di ko siya type. Tyaka baka masapak pa ko ni Manong Kiefer hehehe jokeeeee
