Chapter 10

12 1 0
                                    

--------------CHAPTER 10-THE SCRAPBOOK-------------

AL'S POV

Goodmorning!! Monday nanaman...
Tumayo ako sa kama ko at binuksan ko yung kurtina.. at nag unat unat pa.

Kinuha ko na yung twalya ko at dumiretso na sa banyo para maligo...

After a couple of minutes, natapos na ako. I've already dress up.

Bumababa na ako sa dining are para mag-break fast.

"Goodmorning!!!"-masigla kong bati kila Ate at Kuya.

Aga din nilang nagising ah?

"Wow! First time mong maagang nagising ah? Eh mamayang 8:30 pa pasok mo. Samantalang 7:00 am palang!"-Ate at medyo natatawa pa.

Umupo na ako sa upuan..

"Hahaha!! Hayaan mo na siya Isa, para naman masanay na si baby girl, diba?" Tsaka ginulo ni Kuya yung buhok.

Sumimangot naman ako.

"Kuyaaa!! Dont call me baby girl. Okay?"-ako at kumuha ng bacon at sinubo.

"Eh? Bakit ba? Youre still our baby girl, arasso? Kaya no boyfriend muna. Dadaan muna siya sa amin ni Daddy!"-Kuya

Haay! Kuya always reminds me of that having a boyfriend and a suitor! Wala nga yan sa isip ko eh.

"You know what Alex? Kakapanood mo yan ng Korean dramas eh. Kaya nakaka-arasso arasso ka na!"-Ate

"Aish! Isa! Can you just call me Kuya Alex? You dont have any respect!"-Kuya

Pinipigilan ko lang yung tawa ko habang pinapanood ko silang nag aasaran.
Sa US kasi, Ate Isa dont call Kuya Alex, Kuya. Nasanay na kasi.

"Whatever! Nakakasuka kayang tawagin kang Kuya!"-Ate

"Arte mo rin eh noh! No matter what happen, I will always be you Kuya? Okay AL and Isa? And nobody should hurt one of you. Or else, I will kill that asshole!"-Kuya

Ganyan ka-over protective si Kuya. Kaya love na love ko siya eh. Ang swerte ko talaga kasi may Ate at Kuya ako na wagas magmahal.

Tumayo kami ni Ate at niyakap si Kuya.

"I love you Kuyaa!"-ako

"I love you Alexander, hehehe!"-ate

"Okay fine. I love you too AL and Isa. That is Forever!"-kuya and he hug us back.

"After your class AL, text me okay? Susunduin kita. We will have a bonding siblings. Okay ba yun?"-kuya

Na-excite naman ako dun bigla. Talaga? Magba-bonding kami ng kaming tatlo lang? OMG!!

Kung pwedeng ngayon na eh. May pasok pa kasi ako. Buti pa si Ate, wala. Hmp!

"That will be great Kuya!!! I'm so excited!!,"-ako at tumalon talon pa.

"Yea. Same. For all the past years, never pa tayo nagbonding na magkakapatid."-Ate

At nag group hug ulit kami.

And after that sweet moments of the siblings, hinatid ako nila Ate at Kuya sa school.

"Bye Ate. Bye Kuya. See yah later. Iloveyou both!!" I gave them a flying kiss tsaka ako bumababa ng kotse.

Agad agad akong pumasok ng room. Pagkadating ko, wala pa yung proff. Yeey! Haha! 8:15 pa kasi. So may 15 minutes pa.

Umupo ako sa seat ko at nilabas ko yung scrapbook ko.

I've been thinking kung anong ie-explain ko dito sa pic naming ng batang lalake.

Childhood friend? Pinsan? Aish! Kahit ano na diyan!

Ilang minutes din dumating na yung Prof
Si Prof. Sarah, para sa akin. She is the most understanding teacher that I've ever had. Siya ata ang pinaka-mabait na teacher dito sa campus.

"Okay. Goodmorning class. Last day, I told you na may project kayo diba? So, we will start!"-prof sarah

Habang nagtitingin si Mam ng class records niya, di ko maiwasan na mapatingin sa mga classmates ko. Even at their scrapbooks. Ang colorful. Nakaka-insecure.

Napatingin naman ako sa bakanteng upuan. And then it hit me! Si Jethro. Where is he?
Teka? Ano bang pakealam ko, diba? Tss.

"Alright. Go in front Ms. Montecarlo."-Mam

Teka? Is that me? OMG! Im not yet ready eh. Konti

"Are you ready Ms. Montecarlo? If not we can pick another one."-Mam

"Uhm, no mam. Im ready already."

Tsaka ako tumayo dala-dala ang scrapbook ko at pumunta sa harap.

Magsasalita na sana ako kaso may biglang nagbukas ng pinto. Napatingin ako dun at siya nga.

"Your on time Mr. Cerezo. Take your sit."-Mam

Bat ba ganito ang nararamdaman ko? Bigla nalang bumibilis ang tibok ng puso ko kapag nakikita ko siya.

Aish! Nevermind. Ayun nga nagsimula na ako sa scrapbook.
Nasa 4th page na ako. Last page. Kung saan pic ko at ng batang lalake

"Uhmm, so this little girl is me. And I'm with my childhood friend named....RJ. But now, di ko na siya nakita pa. I miss him so much. I wish that I could see him." Nag bow ako tsaka nag palakpakan naman sila.

Tumingin ako kay Jethro, gulat na gulat ang itsura niya.
I ignored him at dumiretso na ako sa upuan ko.

"That was nice Ms. Montecarlo. Next one is Ms. Imperial."

And so on and so fourth.....natapos na silang lahat. Pero isa nalang ang hindi pa.






Si Jethro.....

"Last but not the least, Mr. Cerezo."-mam

Tumayo siya habang hawak hawak niya ang scrapbook niya. Simple lang din yung kanya.

Nang nasa harap na siya, wala kang makikita na kaba sa kaniya.

He started to open his scrapbook at 2pic ang nakalagay. The other one is yung bata pa siya. At yung pangalawa naman, ngayon.

Meron din yung family pic nila.
And the last page, got my attention...
Is this really true?
Meron din siya nun? P-pero, paano? Imposible naman neto.







"This is my bestfriend. And I have fall inlove with her. Di ko alam kung nasan siya, pero alam ko. Nandiyan lang siya. Out of nowhere. I thought she was gone. Pero mali ako.
I love her."-Jethro

He said those sentence while looking at me. Dont tell me, a-ako yung tinutukoy niya?

Psh! Asa ka pa AL.!!









*******

My Amnesia GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon