My Amnesia Girl

Chapter 11

-------------CHAPTER 11-SHE IS NOT AUDREY ANYMORE, SHE'S AUBRIANNA NOW!!--------------

AL's POV

Finally at natapos na rin ang subject na yun
Pupunta na sana ako sa cafeteria para mag break time, nang kinausap ako ni Jethro

"AL, can we talk?"-seryoso niyang tanong

Bigla naman akong kinabahan.
Umupo ako sa tabi niya.
Ilang minuto din kaming walang imikan.....nakakabingi.

"Ano bang pag-uusapan natin? Your just-----", pinutol niya yung pagsasalita ko.

"About the picture of you in your scrapbook. Sino yung batang lalake?"-seryoso niyang tanong.

Teka, ano bang pake niya? Is he related to the boy? Pero, pano nga kung OO?

"I think he's name is RJ...."-ako

"Bakit sa tingin mo lang? Ikaw na mismo nagsabi diba?"-jethro

I sighed....

"Kasi, di ko siya kilala.."-ako

Tumingin siya sa akin ng nagtataka....

"What? But you told us na he is your childhood friend. Seryoso ako AL!"-halatang naiinis na siya.

"Seryoso ako Jethro! I dont even know him! Oo, nagsinungaling ako sa inyo. Kasi.....basta. Yun lang naman ang nakita ko."-i said

We sighed....ang hirap kasi i-explain. Malamang siguro naguguluhan na siya, kasi yung di ko kilala sinabi ko na childhood friend ko.

Ilang minutes din kaming natahimik ulit. Tumayo ako sa kinauupuan ko para umuwi....

"That was me."-seryosong sabi ni Jethro

Lumingon ako sa kanya

"S-sino?" Pagtatakang tanong ko.

"Ako yung batang lalake na nasa picture."-Jethro

What? Siya yun? Pero paano ?! Naguguluhan na ako!

"Tss. Jethro, wala akong panahon para makipag biruan. Paki excuse nalang ako sa lahat ng subject. May bonding kami ng mga kapatid ko." -ako

Nang binuksan ko yung pintuan, may humawak sa braso ko.
Pero ang ikinagulat ko ay nung nakita ko si Ate mula sa pintuan.

Gulat na gulat din siya nang makita kami ni Jethro.

"A-ate?"-ako

Binitawan ni Jethro ang braso ko.

"Ah...A-AL, susunduin ka na sana namin. Kuya, is waiting at the parking."-Ate, pero di siya tumitingin sa akin. Sa amin.

"O-okay Ate. I'll go ahead. Bye jethro!"-ngumiti ako sa kanya, ganun din siya pero pilit lang. Di ki nalang pinansin at umalis na ako.

Tumingin ako kay Ate...na parang nagsasabi na "ate, c'mon!"

"AL, mauna ka na. Susunod ako. I'll talk to......your teacher."-ate

Tumango nalang ako at umalis. Pagkadating ko sa parking lot, nakita ko agad si Kuya.

"Kuya!"-tawag ko sa kanya habang papalapit ako...

"Hey! Nasan si Isa?"-Kuya

"Kakausapin pa niya daw si Mam."-ngumiti kaming pareho..

Iniisip ko yung sinabi ni Jethro. Na siya at yung batang lalake sa scrapbook ko ay IISA?!

Oh gosh! Hahaha! Alam ko naman na niloloko lang ako nun. Para maging magkaibigan kami? Duh, whatever! =____=

-----------
HANNAH

Nandito kami ngayon ni Alex sa school ni AL para sunduin siya. Duh! Ayaw ko siyang tawagin na KUYA!

Pagkapark ni Alex ng sasakyan, nagsalita na ako.

"Alex, ako na pupunta kay AL." Tumango nalang siya, kaya bumababa na ako.

Hindi din naman mahirap hanapin ang room ni AL, kaya nahanap ko rin agad.

Bubuksan ko na sana yung pinto ng room nila, pero may nagbukas na. Galing sa loob.

Nagulat ako nang si AL ang nagbukas........but wait?! Kasama niya si Jethro? Nakahawak siya sa braso ni AL. What is the meaning of this?!

Sht! Nagkita na silA! Gosh! Sana naman hindi makilala ni Jethro si AL!

Binitawan ni Jethro ang pagkakahawak niya sa braso ni AL. Gulat na gulat kaming tatlo.

"A-ate?"-AL

"Ah...A-AL, susunduin ka na sana namin. Kuya, is waiting at the parking." Sabi ko, nang hindi tumitingin sa kanila.

"O-okay Ate. I'll go ahead. Bye jethro!"-paalam niya kay Jeth

Nagngitian lang sila. Pero si Jethro, pilit lang yung ngiti.

Tinignan ako ni AL na parang sinasabi na 'ate, c'mon!'

"AL, mauna ka na. Susunod ako. I'll talk to.......your teacher."-pagsisinungaling ko.

Yung Adviser nila, kaibigan ko. Kaya nasabi ko na sa kanya kanina pa. Pumayag naman.

Kakausapin ko lang si Jethro.
Nang maka-alis si AL, di ko magawang tumingin kay Jethro.

"Jethro.....", pagsisimula ko

"I thought she's dead."-jethro at parang naluluha pa.

"I'm s-sorry Jeth! Dad just tell us, sorry."-ako. Pinipigilan ko lang yung mga luha na gustong gusto nang lumabas sa mata ko.

"You know what? Ilang years akong nangulila kay Audrey! Akala ko, wala na siya. Kasi yun ang sinabi mo! Nung una ko siyang nakita, akala ko siya si Audrey. pero, ayaw kong umasa dun. I'm trying to move on to Audrey, pero sa tuwing nakikita ko si AL, she always reminds me of Audrey!"-at tuluyan nang umiyak si Jethro.

Di ko na rin napigilan ang sarili ko. Naiyak na rin ako dun.

"You know that I love Audrey so much. Kahit na wala siya, hindi nawala ang feelings ko sa kanya! Ganun ko siya kamahal. Oo, aaminin ko. It is all my fault! Kung bakit siya naaksidente at nawala sa buhay ko. Hannah! Please, help me. I want Audrey back!"- pagmamakaawa niya.

Pinunasan ko yung mga luha sa mata ko gamit ang mga kamay ko. Sobrang mahal nga ni Jethro si AL. Pero, she's gone.

"I'm sorry Jeth. I cant."-ako, habang nakatingin sa baba. Ayaw kong makita siya.

"B-bakit?"-takang tanong niya

"She has an amnesia. She cant remember anything from the past....even you!"-ako

Muli ko siyang tinignan. Parang gumuho ang mundo niya nang marinig niya yun. Para siyang binagsakan ng langit at lupa.

"Jethro, sorry. I'm sorry for all the pain. You must move on. She's not Audrey anymore! She's Aubrianna, now! I hope this would be the last, Jethro. Bye."-at umalis na ako.

Nakita ko sila AL at Alex na naghihintay sa akin sa parking lot.

"Bat ang tagal mo Isa?"-Alex, hindi na ako umimik....

"Ate, bakit namumugto yang mata mo? Umiyak ka ba? What's wrong?"-AL

"Uhm...nagkwentuham kasi kami ng Adviser mo. Eh magkaibigan kami, nakwento niya yung namatay niyang lola, kaya ayun. Naiyak lang ako sa story nila." Yes, I lied.

"OA mo Isa. Tara na nga! Baka gabihin tayo sa bonding natin."-Alex

Tumango nalang ako at pumasok sa kotse.
Kailangan ko munang alisin sa isip ko si Jethro. Di dapat masira ang araw namin dahil lang kay Jethro....

Move on.....Jethro!

*****************