Chapter 2 Threat

8 2 0
                                    

Sunny's Point of View





Seriously, I was really nervous and too conscious about what he said. I've conclude a lot of times na baka iiwan niya ako or something that will really breaks my heart. Kanina pa ako hindi mapakali dito.








"Are you okay?" Patrice asked when she entered my room. Umiling ako. I'm not really okay. Sa nangyayari ngayon, alam kong may masamang mangyayari.








"Bakit? magkwento ka." She sad and sitted beside me.








After kong magkwento sakanya umiwas ako ng tingin. Nakakahiya. Pero I guess wala talaga akong takas sa mga kaibigan ko especially Patrice, who's been supporting me every moment.



I sighed for the nth time. "I'm just really paranoid Pat. Hindi ko lang talaga alam ang gagawin ko pag wala na kami. Its just that, I'm born here to be with him until death." I said and I can feel my eyes shattered with tears.





"Wala ka naming magagawa pag makikipag break siya sayo or ano. Just continue you're life without him kung sakaling iiwan ka niya." aniya





Why can I feel na baka may alam si Pat? Bati ba naman kaibigan ko pagdududahan ko?





"I'm incomplete without Storm in my life. Yes, I'm overreacting but who the hell cares? Siya lang ang nagparamdam sakin kung paano mag mahal. Even my parents, hindi nila ako pinag tutuunan ng pansin since then........" huminga muna ako ng malalim bago ipagpatuloy ang sasabihin ko, "I would possibly die if gagawin niya 'yo. Oo patay na kung patay, I'm crazy inlove with Storm Peterson, kahit tututol ang mundo samin, ipaglalaban ko parin siya." I said





Kaya kong gawin ang lahat para sakanya.





umiwas siya ng tingin sakin at huminga ng malalim.








"Don't forget us Sunny. Nandito rin kami para sayo sa simula pa lang. Don't be fragile." she said











"Why do I feel na may alam ka? tell me Patrice, may alam ka ba sa plano ni Storm?" I asked











"What the?! Ano ka ba naman Sunny!" she said








"I'm sorry, I just can't help it."








She hugged me then she stood up. "I'll be here no matter what Sunny. Nandito lang ako.." She said then she left.











****








Kakapasok ko lang sa university na pinapasukan ko ng makarinig ako ng ingay. Dahil curious ako, sinundan ko na lang kung saan sila tumatakbo. And their I saw a girl who was hugging a boy.





WHAT THE HELL














anong ginagawa ng babae na 'yan sa boyfriend ko.











"Ayy, sweet naman."

"Bagay talaga sila."

"Naah. Shipper na ako sakanila."

"Look Storm's eyes? halatang inlove na inlove siya kay Lauren."








Hindi ko na sila pinakinggan at tumakbo na palabras. Anong kalokohan 'to Storm? bakt mo ginawa 'yon sa harapan nil at sakin? hindi mo na ba ako mahal?














takbo lang ako ng takbo ng mkita k sila Zoe na nag tatawanan. They stop when they saw me crying.








"Ohmygosh! Sunny what happened to you?" Zoe asked.








Napatayo narin ang iba. Umiling lang ako. I was crying all the time nang dumating si Storm. Where's the girl? ang kapal naman ng mukha niya. Hindi man lang siya naguilty? tss.








Matapang ako Lalo na't ako ag sinasaktan.








"Hey why are you crying?" he asked








Umalis na silang lahat at kami na lang ang natira. May gana ka ba talagang itanong yan sakin Storm?








"Tell me, who's that girl?" mahinahon kong tanong.





"Nakita mo?" he asked in disbelief.





WOW. Wala akong masabi actually.





"TELL ME WHO'S THAT FUCKING GURL STORM?!" I shouted.





Umiwas siya ng tingin.





"My fiancée."











I almost die infront of him.











"Fiancee?" I asked











tumango siya. "Yes Sunny. She's my fiancée."











Tumulo na ulit ang luha ko. What he fuck ?











"bakit?! ang gulo gulo mo!"














he sighed. "Let me explain first."

















"4 months ago bago nalaman ni Mom and Dad that I was in a relationship with the daughter of their enemies. Hindi ko alam kung sino ang nagsumbong pero I was too angry that time. Then a day ago, may business partners na pumunta saamin at nagpakilalalang magiging asawa ko. Oo, nung una hindi ko tinanggap but when they threat me, wala na akong nagawa. Pero eto ang tandaan mo Sunny, hindi ko siya mahal. I only love you."











Halos di ako makapaniwala sa sinabi niya. Tulo lang ng tulo ang luha ko.











"4 months ago but you ain't tell me about that? Hindi mo an lang sinabi sakin? Threat?! DAMN! Storm! Kung ano mn ang sinabi nila sayo damn! Bakit? you lied to me! and I was too fragile! Alam mo? kungmahal mo talaga ako, ipaglalaban mo ako kahit ano man 'yan. Pero hindi. I guess, you didn't love me. Storm, hindi mo ba nakikita? kahit parents ko ang kumontra satin ipaglalaban parin kita. Pero what did you do? you broke my heart."











tumulo na ang luha sa mga mata niya. "I guess its the time to gave up Sunny. Mahal kita pero hindi ko kayang mawala ang pamilya ko."











tumawa ako. "Nawala na nga ang pamilya ko sakin, pati ba naman ikaw? I guess you're right."

















"Let's end this Storm. Tutal 'yon naman din ang iniisip mo ngayon diba? para sa kaligayahan mo. But remember this, I never gave up on you. Sa ating dalawa, ikaw 'yon."














I said then ran away from him.











Masakit sobra. Hindi ko aakalaing ganito ang kahahantungan ng relasyon nainiingatan namin.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 05, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

It takes TimeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon