Excursie ~ Acid

We moeten weer naar huis.

POV: Lucy
Het is zaterdag ochtend en vandaag gingen weer terug naar huis. Rond 12 uur moesten we onze bagage in de bus zetten.  Dan konden we vertrekken om half 1.

Maar eerst gingen we met zijn alle natuurlijk ontbijten. Nathan zat naast mij aan de rechter kant en aan de andere kant zat Emily. Mijn vriendinnen en Nathan's vrienden zaten verspreid over de tafel en het was heel gezellig. In deze week hebben we met zijn alle echt een band opgebouwd.

Na het ontbijt gingen we allemaal terug naar onze huisjes. We moesten niet alleen onze koffers pakken maar ook ons huisje schoonmaken en dat ging nogal een grote klus worden. Want we hadden er nog een troep van gemaakt. We zijn met zijn achten dus we hadden ons verdeelt over het huisje. Emily en ik deden de slaapkamers. Lexie en Nikki deden samen de keuken. De badkamer werd op geruimd door Ella en Celien. Als laatste werd de kleine woonkamer opgeruimd door Floor en Eva. Nu weten jullie ook hoe de "mijn vriendinnen" nou eigenlijk heten. Na 3 uur van schoon maken, dansen en opruimen was ons huisje eindelijk netjes. Alleen moesten we nu nog onze koffers pakken.

We waren net op tijd voor het afgeven van de koffers omdat we niet echt goed op de tijd hadden gelet.

Emily en ik gingen bijna helemaal achterin zitten. Zij zat bij het raam en ik bij het voetpad. Nathan en een van zijn vrienden gingen voor ons zitten. Al mijn vriendinnen en Nathan's andere vrienden bij ons in de buurt.

Nathan draaide zich om en zei: "hey cutie." "Sup bitch 🖖🏼" hij keek mij lachend aan. Opeens begin een van de leraren te praten door de microfoon die ze altijd in een bus hebben. Ze praat over hoe de terug reis gaat zijn, waar we gaan eten en hoe laat we terug zijn.

Ik besloot muziek te gaan luisteren samen met Emily want ik had toch niks beters te doen voor 5 uur.

Eindelijk aangekomen bij onze school moesten we de bagage nog uit de bus halen en natuurlijk wachten op onze ouders om ons op te halen. Nathan helpt mij even met het tillen van mijn bagage uit de bus als een echte gentleman.

Samen met al mijn vriendinnen, Nathan en al zijn vrienden zaten we op de bankjes voor onze school te wachten om te worden op gehaald. Ik was nogal moe geworden van de reis en leunde met mijn hoofd op Nathans schouder. Hij sloeg zijn arm om mij heen en ik had zo in slaap kunnen vallen.

Een voor een werd iedereen opgehaald totdat Nathan en ik over bleven. Ik zag mijn vader aan komen lopen en zou eigenlijk al naar hem toe lopen tot Nathan ineens vroeg: "is dat je vader?" "Jep hoezo?" Vroeg ik met een lachende toon. "O gewoon."

Mijn vader was nu al bij ons en vroeg of ik klaar was om naar huis te gaan. Ik zou Nathan een kus op zijn wang geven tot mijn vader in eens zei: "Wie is deze jongeman Lucy?"
"Dit is Nathan, papa hij is mijn umm Jaaa....." Zei ik
Ik werd onderbroken door Nathan die zei: "Ik ben haar vriendje meneer Bembrook."
Ik was geschokt toen hij dat zei maar ik zei snel: "Jep dit is mijn vriendje dat is toch niet erg he papa." Zei ik op een plagende toon.
"Leuk om te ontmoeten Nathan. Ik denk dat ik je nog wel vaker ga zien of niet dan?" Zei mijn vader.
"Dat denk van wel!" Zei Nathan.

Mijn vader bracht alvast mijn bagage naar de auto zodat ik nog even afscheid kon nemen van Nathan. Nou afscheid we zagen elkaar maandag weer maar oke.

"Dus je bent mijn vriendje?" Zei ik.
"Alleen als jij dat wilt natuurlijk." Zei Nathan.
"Ik heb het net tegen mijn vader gezegd dus ja dat wil ik wel." Zei ik.
"Dan ben je vanaf nu mijn liefste vriendinnetje. Zei Nathan
Ik gaf hem nog een snelle kus en liep naar de auto.

Deze excursie was er een die ik nooit zal vergeten.

Als we wilt weten hoe dit verhaal over Lucy en Nathan veder gaat moet je het vervolg boek gaan lezen. Dat boek heet: Home alone en is gewoon te vinden op mijn account. Ik hoop dat jullie mee blijven lezen in het nieuwe boek en het leuk gaan vinden! 🖖🏼😆💕