OKTOBER 2010

19 2 0
                                    

Even een woordje uitleg: dit is een lied dat ik heb geschreven toen ik 13 was. Dus alsjeblieft no hate!

Ergens in mijn hart,
Hield ik een plaats op reserve.
Niemand had gedacht,
Dat die plaats ooit bezet kon zijn.
Maar na die ene woorden,
Is diegene zo verstrooid.
En spijtig genoeg,
Laat hij me vallen als een baksteen.

Refrein:
Ik heb kriebels in mijn buik
Maar toch haat ik hem zo.
Kheb zin om met hem te praten
Maar dat laat ik maar zo.
En ik weet niet wat ik moet doen.
Ik zal zoeken naar licht op een duister pad,
Maar ik zal hem nooit vergeten zoals hij me vergat.
En ik mis hem zo.
Maar toch haat ik hem zo.

Komt hij naar me toe,
Of is het maar een droom.
Kijkt hij in mijn ogen?
Of verbeeld ik het me zo?
Ik wacht nog steeds maar
Op een antwoord van hem.
Maar hoelang ik ook wacht.
Er gebeurt toch niets.

Refrein

Ik haat hem toch zo.
Ik hou van hem ook.
Pijn in mijn hart.

Kleine GedichtjesWhere stories live. Discover now