Wild Romance

CHAPTER 13 - HEARTACHES

(MUST READ:

Para nga po pala sa mga demanding na readers, hindi porket na sinabi ko na pag vinote lahat ng chapters eh mag expect kagad kayo ng kapalit, Yung iba nga vinote lang lahat tapos nagpa dedicate agad? Yung totoo binabasa niyo ba talaga ang story oh vote lang kayo ng vote para mapansin ng iba? Hindi naman ako galit o nagmamayabang, my point is paano ko malalaman kung panget ba ang chapter na inupdate ko? Di naman kasi kayo nagcocomment, pano ko malalaman kung napapangitan na pala kayo sa story na to? Di ba? Basta ang rule lamang na gusto ko rito eh, BASA MUNA BAGO BUMOTO. Para malaman ko kung hindi maganda ang chapter na naupdate ko, para din sa susunod na update, pag iigihan at gagandahan ang chapter! Ayos ba yun? No hurt feelings ah? Friends lahat tayo rito! ^_^

Maraming[20X] Salamat sa mga patuloy pa rin na sumusuporta sa story ko. Maganda na ang mga next scenes! Promise! Nga pala, inaayos ko pa yung 'Dedication List' ko! Be ready! Baka ikaw na pala ang susunod! :) 

Chapter 13:

Nagising ako sa tapat ng isang puting kisame..

"hey.. Steffanie, are you okay?" napalingon ako sa gilid ko..

"anong nangyare?.. Bakit ako nandito?" pinipilit kong tumayo pero nanghihina ako..

Pinipigilan niya kong tumayo..

"hey, don't force yourself.. Sabi ng doctor, na over fatigue ka raw.. Bakit ka ba kasi nandun?!" sinungitan ba naman ako?! Naalala ko na naman ang lahat ng nangyari..

"nakatulala ka na naman? Nakita kitang nakatulala rin ng mga oras na yun ah? Ok ka lang ba talaga?" inaalog niya yung kamay ko.

"oh? May sinasabi ka ba?" tanong ko rito. Inarapan ako, pero dinikit niya yung likod ng palad niya sa noo at leeg ko..

"STEFFANIE!! ARE YOU OKA-- WHAT THE HELL ARE YOU DOING?!" 

bakit ngayon ka lang... 

Kevin??

Hinatak niya patayo si Kenneth..

"HEY! HEY! BRO, EASY KA LANG OKAY?? PASALAMAT KA NGANG NAABUTAN KO YAN SA DAAN EH!! DI KATULAD MO!! PABAYA KA KASI!!" nagtitigan sila ng masama, bago tuluyang umalis si Kenneth.. Nung tumingin sakin si Kevin

Iniwas ko kagad ang tingin ko..