hoofdstuk 1: De reis

271 2 1
                                    

Hoofdstuk 1

'Sam, word wakker! Het is al zes uur, we moeten bijna vertrekken!'roept mijn vader vanuit de woonkamer.

Vertrekken? Vraag ik me af met gerfronste wenkbrauwen.

Ik douche me, kam mijn blonde haren en kleed me netjes aan.

'Ga maar alvast in de auto zitten!' Roept mijn vader weer.

Hij is zich ook aan het klaar maken.

Ik volg zijn bevel op en wacht hem op in de auto.

Daar komt papa. Eens hij in de auto zit, vraag ik hem waar we naartoe gaan.

'Dit is nu al de derde keer!' bruld hij ' naar de Ardennen!'

'Jij lijkt echt op je moeder' zegt hij.

Dan herinner ik me dat het precies 2 jaar geleden is dat mijn moeder is gestorven.

We zitten samen in de auto. Vader concentreed zich op de weg

en ik houd me bezig met het tellen van de auto's die we voorbij rijden.

Het zijn er niet veel. Plotseling stopt mijn vader.

Hij stapt uit, kijk achter zich een loopt een eindje terug.

Een beetje later komt hij vloekend terug met iets in zijn handen, maar wat?

Hij loopt een beetje verder in het bos, graaft daar een put en verstopt het.

Wanneerhij terug komt kijkt hij eerst of iemand iets heeft gezien en loopt dan weer verder alsof er niets is gebeurd.

Wanneer hij terug de auto instapt zei hij dat hij een vos had aangereden en had begraven.

De reis duurde eeuwen, ondanks de rust die op de weg heerste.

Op deze momenten krijg ik heimwee naar huis en naar mijn vrienden.

Maar ik had niet zo veel vrienden. Toch geen echte vrienden die ik echt kon vertrouwen.

Meestal was ik de seut van de school, niet dankzij mijn uiterlijk,

Maar dankzij mijn karakter. Ik kon niets goed doen in de ogen van mijn klasgenoten,

was niet grappig. kortom, ik was een mislukeling.

Mensen wilden niet met mij omgaan omdat ik niet "stoer" genoeg was.

Mensen lachte me uit omdat ik geen mama had.

Maar zij weten mijn verhaal niet.

Mijn moeder werd 2 jaar geleden aangereden door een auto.

De man pleegde vluchtmisdrijf en is uiteindelijk niet veroordeeld.

Sindsdien gaat alles fout in onze familie.

Was het maar terug zoals vroeger,

Toen mama er nog was.

alleen?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu