alleen?

hoofdstuk 2: het huis

Hoofdstuk 2

Na de eeuwenlange reis zijn we eindelijk aangekomen bij ons huisje in de Ardennen.

'Ik pak de koffers,' zegt vader,'doe jij de deur al vast open?'

Ik volgde zijn bevel op en opende de zware deur langzaam.

We liepen samen naar binnen en zagen dat alles maar dan ook alles niet meer stond zoals het 2 jaar geleden was.

Spullen lagen op de grond, foto's waren om gedraaid, tafels lagen onderste boven, kortom alles was een puinhoop.

Hier begint de fijne vakantie, denk ik bij mezelf met een lichte grijns op mijn gezicht.

De deur was nochtans op slot, de ramen waren dicht.

Hoe is dit alles in godsnaam mogelijk?

'Inbrekers?'vroeg ik aan vader terwijl ik keek of de foto die ik samen met moeder getrokken had er nog stond.

Hij doorzag alles tot in de details. maar merkte dat er niets gestolen was, zelfs niet de antieke klok die nu ongeveer 500 euro zou kosten.

Na een helse dag de spullen op te ruimen besloot ik om te gaan slapen.

Ik ging naar de badkamer en poetste mijn tanden tot dat ze witter leken dan de tandpasta die ik gebruikte.

Toen ik in de spiegel op mijn kamer keek merkte ik plots iets gek op.

Er lag een vreemd gedaante in mijn bed.

Ik liep angstig zo snel mogelijk naar beneden en vertel hijgend aan mijn vader wat ik zag.

Hij liep brommend mee naar mijn kamer en keek ook in de spiegel en bekeek het bed.

Tot mijn verbazing lag er niets meer in mijn bed

'Het zal wel je verbeelding zijn, ga maar lekker slapen,' zei mijn vader met een zucht, precies of hij geloofde me niet!

De hele nacht lag ik te piekeren over wat er allemaal is gebeurd.

Zou er echt iets in het huis zijn?

Ik werd om tien uur wakker door de lekkere geur die zich in het huis verspreidde.

Papa was een ei voor mij aan het bakken. Ik noemde het 'ei à la paps'

Likkebaardend ging ik zo snel als ik kon de trap af.

Dat kan lekker zijn na zo'n verschrikkelijke nacht.

Sinds die verschrikkelijke nacht durfde ik niet meer in de spiegel te kijken met in de hoop dat vreemde gedaante nooit meer terug te zien.

'Dan liggen mijn haren wel wat anders als normaal,' dacht ik bij mezelf,

'Er is hier toch niemand die het ziet.'

Ik at mijn ei op en keek wat tv.

Veel kon ik niet zien want het bereik was hier niet zo goed. de enigste drie zenders die ik kon zien,gaven drie vierde van de tijd reclame.

Ik besloot om vader te helpen met de klusjes.

Van vader mocht ik het hout hakken, terwijl hij de afwas zou doen.

Dat was de eerste keer dat ik een bijl in mijn handen had!

Papa was stiller dan normaal.

Hij zei niets en vloekte de hele tijd.

Het leek alsof er iets erg met hem was gebeurd.