Sexual Friend.....แค่เพื่อน

Ep 11

.

.

.

เมื่อร่างเล็กเข้าไปยังห้องฉุกเฉินแล้ว ร่างสูงก็ทำได้เพียงนั่งรออย่างใจจดใจจ่อหน้าห้องเท่านั้น

แต่หากก็ไม่ทำให้เขานิ่งเฉยได้ เวลาล่วงเลยผ่านมาเกือบจะ 2 ชั่วโมงแล้ว แต่ไม่มีท่าทีว่าจะมีใครออกมาจากห้องนั้น...

17:15

เหล่าพยาบาลกลุ่มนึงต่างก็กรูกันเข้าไปยังห้องฉุกเฉินเพิ่มไปอีก จึงทำให้ร่างสูงยิ่งนึกเปป็นห่วงร่างเล็กแทบจะขาดใจ

เมื่อไม่มีทางออกใด ร่างสูงก็ทำได้เพียงนั่งลงที่เดิม กุมขมับอย่างร้อนใจ น้ำตาค่อยๆเอ่อล้น

ไหลลงจากใบหน้าจนหยดถึงพื้นอย่างไม่ขาดสาย ได้แต่นึกโทษตัวเองภายในใจเท่านั้น....

22:35

กลุ่มพยาบาลก็ต่างค่อยๆทะยอยกันออกมา จนเหลือเพียงแต่หมอเท่านั้น

"หมอครับ เขาเป็นยังไงบ้างครับหมอ" ร่างสูงเอ่ยด้วยท่าทีลุกลน

"ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ แต่ก่อนหน้านี้มีอาการเลือดคั่งในสมอง

จึงทำให้ทางเราต้องผ่าตัดโดยด่วน ซึ่งคงต้องรอดูอาการต่อไป

อาจจะต้องให้คนไข้พักรักษาตัวก่อนประมาณ 3-4 วัน

หากอาการดีขึ้น ก็พากลับบ้านได้ครับ เอ่อ ศีรษะคนไข้ได้รับการกระทบกระเทือน หมอเกรงว่า

คนไข้อาจจะเกิดสมองเสื่อมนะครับ แต่เป็นชั่วคราวเท่านั้นครับ แล้วก็ถ้าคนไข้ตื่นมาอาจมีอาการเหม่อลอยนะครับ

เอ่องั้น หมอขอตัวก่อนนะครับ"

เมื่อร่างสูงได้ฟังดังนั้น ก็ถึงกับตัวชาวาบ 'หากตัวเล็กตื่นมา แล้วจำพี่ไม่ได้ล่ะ'

.

.

.

ช่วงสายของวันใหม่

ร่างสูงมองร่างเล็กด้วยสายตาเหนื่อยล้า เนื่องจากเมื่อคืน เขากลัวเกินกว่าที่จะหลับลงไป

กลัวว่าร่างเล็กตรงหน้าจะเป็นอะไรลงไป

"พี่รักเราจริงๆนะ ลิสต์" ร่างสูงเอ่ยพร้อมกับเอานิ้วไปเกลี่ยเส้นผม

นิ้วยาวลากตั้งแต่หน้าผาก คิ้ว ตา จมูก และริมฝีปากของร่างเล็ก

"ทุกอย่างนี้ เป็นของพี่ทั้งหมดเลยรู้ไหม หื้มม" พูดไปพร้อมกับน้ำตาที่ก่อตัวขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

"ตื่นมาได้แล้วนะตัวเล็ก ขี้เซาเอ้ยย" ร่างสูงเพียงพูดคนเดียวไปอย่างนั้น

เพื่อทำให้อารมณ์ดีขึ้น แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

.

.

.

ร่างเล็กที่ค่อยๆปรือตาขึ้นมาในช่วงเย็นของวัน ก็ค่อยๆปรับแสงกับหลอดไฟ

และค่อยๆคิด ว่าตนมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

"นี่มันโรงพยาบาลที่ไหนเนี่ย แค่ก แค่ก" ร่างเล็กที่พยายามปรับเสียงพูด

ก็ต้องหยุดก่อนเนื่องจากลำคอแห้งผาก เพราะไม่ได้กินน้ำเลย

"ตื่นได้สักทีนะครับ รู้ไหมว่าพี่รอเราตั้งนานน่ะ หื้มม" ร่างสูงที่ตื่นมาเพราะได้ยินเสียงคนพูด ก็ต้องดีใจแทบยิ้มไม่หุบ

เพราะตัวเล็กตรงหน้าเขาได้ฟื้นขึ้นมาแล้ว แต่ยังไมทันที่จะพูดจบ ก็รีบลูกไปกอดกับร่างเล็กทันที

ซึ่งทำให้ร่างเล็กถึงกับตัวแข็งทื่อไม่น้อย

"คุณเป็นใคร แค่ก แค่ก" ร่างเล็กเอ่ยขึ้นพร้อมกับเสียงอันน้อยนิดที่เหลืออยู่

"พี่ขอโทษนะ พี่ขอโทษ แต่กินน้ำก่อนนะ ไอหมดแล้ว" ร่างสูงเอ่ยพร้่อมยื่นแก้วน้ำที่เทน้ำแล้วไปให้ร่างเล็ก

ไม่รอช้า ร่างเล็กก็รีบดื่มน้ำทันทีด้วยความที่ลำคอแห้งจัด

อึก อึก อึก

ร่างเล็กดื่มน้ำด้วยความรวดเร็ว จนทำให้ร่างสูงยิ้มอ่อนๆไม่หุบ

"ตกลงแล้วคุณเป็นใครกันแน่ แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง" ร่างเล็กเอ่ยขึ้น เมื่อดื่มน้ำจนพอใจ

"พี่คือแฟนของลิสต์เองครับ แต่ตอนนี้เราทะเลาะกันอยู่ พี่เลยพาลิสต์มาเที่ยวทะเล แต่กลับเกิดอุบัติเหตุซะได้"

ร่างสูงเอ่ยด้วยท่าทีน่าเชื่อถือ จนทำให้ร่างเล็กคิดว่าร่างสูงเป็นแฟนตนจริงๆ