Ep 19

3.9K 51 3
                                    


.

.

.

ตอนนี้ผมนายอเล็กซ์ ก็ได้กลับมาอยู่กรุงเทพตามเดิมแล้วครับ หลังจากที่หลบหน้าร่างเล็กไปได้ไม่กี่วัน

'คิดถึง' ความรู้สึกแรกตั้งแต่มาถึงมหาลัยของวันนี้ เอาจริงๆคือผมนอนไม่หลับตั้งแต่เมื่อคินแล้ว

หลังจากที่คิดว่าจะได้เจอกับร่างเล็กในวันนี้ เลยทำให้วันนี้ผมต้องมารอนานกว่าปกติ เพราะอะไรน่ะเหรอ

ก็เพราะว่าตอนนี้มันเพิ่งจะเจ็ดโมงครึ่งน่ะสิ วันนี้ร่างเล็กมีเรียนตอนเก้าโมง

แต่ผมกลับรีบมาที่นี่จนลืมเวลาเรียนของร่างเล็กไปเลย

ก็คนมันคิดถึงนิ จะให้ผมทำยังไงละ ไม่เจอตั้งสามสี่วัน คิดถึงจะแย่แล้วเนี่ย นี่ถ้าผมไม่รีบกลับมาจากเชียงใหม่นะ

ป่านนี้คงได้นอนเปื่อยตายไปแล้ว ทั้งคิดถึงเสียงนุ้มๆ ร่างเล็กๆ กลิ่นสบู่อ่อนๆ โอ้ยย อยากจะบ้าตาย

ผมคิดว่าสักวัน ผมคงจะตะบะแตกแน่ๆ ถ้าร่างเล็กยังเฉยชากับผมอยู่น่ะ

ตายๆ ผมต้องรีบทำอะไรแล้วล่ะ

จากที่ตอนแรกนั่งอยู่ตรงม้าหินอ่อนดี ก็ต้องมายืนหลบอยู่มุมเสาอีกจนได้ เขี่ยใบไม้ไปเขี่ยใบไม้มา

ไม่ทันได้มองดูเวลา

"คุณจะยืนอยู่ตรงนี้อีกนานไหม แล้วแซนด์วิชเนี่ย ทำมาให้ผมรึเปล่า"

ร่างเล็กเอ่ยเสียงใส

" " ผมไม่ได้ตอบอะไร เพียงยื่นถุงให้คนตรงหน้า พร้อมกับยิ้มในท่าที่ดูน่ารักที่สุด เหอเหออ

ร่างเล็กเพียงรับถุงไปแล้วเดินไปยังโต๊ะตามเดิม แต่ทำไมวันนี้ผมกลับรู้สึกดีกว่าทุกครั้ง รู้สึกมีความสุข

รู้สึกมีค่ากว่าทุกครั้ง วันน้ีร่างเล็กแค่เดินมาทักผมเท่านั้น แต่มันทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวยเหลือเกิน

Sexual Friend.....แค่เพื่อนWhere stories live. Discover now