Պատմությունը մի աղջկա մասին է,ում սիրում է իրենից 1 տարով փոքր տղա...սա գրվել է իրական փաստերի հիման վրա:Կարդացեք և թողեք ձեր կարծիքները դրանք շաաատ կարևոր են մեզ համար...
.....12 բաց թողնված զանգեր Մայայից ու Հելենից,չհաշված հաղորդագրությունները։
Դե ինչ կարողեք շնորհավորել ինձ արդեն 18 տարեկան։
17։00
Արդեն երեկեո էր։Բոլորն հավաքվել էին՝ ընկերներս,բարեկամներն ու էլի շատ հարազատ մարդիկ։Երեկույթն սկսված էր,բոլորն խմում էին իմ կենացը՝ ասեում բարեմախթանքներ։Ահա եկավ նվերների պահը ես շաատ երջանիկ էի։Ու հանկարծ հնչեց դռան զանգը։Ես առանց վարանելու բացեցի... Աստված իմ..դռան դիմաց դրված էր բազմաթիվ գունավոր փուչիկներ և համարյա իմ հասակի սպիտակ արջուկ։Ես ապշած էի։
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
-Սառա?,ինչ է պատահել,-մոտեցավ ինձ Հելենը...նա նույնպես ապշած նայում էր.
-աղջիկներ ինչու եք այդտեղ սառած կանգնել,-շամպայնով լի բաժակը ձեռքին Մայան մոտեցավ մեզ, -գրողը տանի,-բղավեց Մայան և նրա ձեռքից բաժակն ընկավ ու կոտրվեց։
Լավ է,որ ոչ ոք չնկատեց այդ ամենը։
-դե Սառա մոտեցիր բացիր բացիկը տես ումից է?,-ծիծաղելով ասաց Հելենը
Ես շատ դանդաղ քայլերով մոտեցա և վերցրի բացիկը՝ <<Սիրելի Սառա,ես սիրում եմ քեզ շնորհավոր ծնունդդ...Նիկ>>
-և ով է?,-հարցրեց Հելենը երբ ես ժպտում էի
-ամեն ինչ պարզ է,-ծիծաղելով ասաց Մայան։
Մայան ու Հելենը հազիվ գրկեցին արջուկին,իսկ ես վերցրի փուչիկներն ու զգույշ տարանք իմ սենյակ։Երեկույթը շարունակվում էր, սա իմ անմոռանալի 18-ամյակն էր։Անցավ մի շաբաթ,բայց ես չէի կարողանում մոռանալ իմ ծննդյան օրը....հա մոռացա ասեմ ծնողներիս ասել էի,որ ընկերուհիներս էին անակնկալ արել:Նստած մտածում էի ինչպես վարվեմ ես,չէ որ վաղնել Նիկի ծնունդն էր:Եվ վերջապես ինքս ինձ գալով որոշեցի,որ պետք է շնորհավորեմ:
