Tiener Wolven

Hoofdstuk 14

'Je hebt me nooit verteld dat je een vriendin hebt.' Ik kreeg een grote glimlach op mijn gezicht. 'Aangenaam.' Ik gaf Melissa een hand en we begonnen met zo'n alle te lachen. Lydia liep binnen en we draaide ons allemaal tegelijk om. 'Kom iedereen. We moeten ze even laten praten.' Stiles zei weer eens iets voor de leiding. Iedereen ging weg en Lydia kwam bij me zitten. 'Wat zie je allemaal? En probeer rustig te blijven. Sluit je ogen en ga maar liggen.' Ik vond Lydia nu meer op een psycholoog lijken. Als het me helpt moet ze het vooral doen. 'Ik zie vuur. Overal. En een persoon. Hij loopt nar me toe. Hij grijpt me bij mijn keel en ik...' Lydia zette me rechtop en ik deed mijn ogen open. 'Je greep jezelf naar je keel.' Ik keek bang naar Lydia.

'Je begon jezelf te killen.' Er kwamen weer tranen en ik begon te schreeuwen. Die persoon zag eruit alsof ik hem al eerder heb gezien. Ik begin nog harder te schreeuwen en iedereen loopt weer naar binnen. Isaac houdt me weer vast. Melissa en Christian begonnen te kijken naar me hartslag en bloeddruk. Ik raakte langzaam in paniek en begon rond te spartelen. Stiles hield me dit keer vast en hij maakte me rustig. Mijn hartslag en bloeddruk gingen omlaag. Het vuur en de persoon zijn helemaal weg. Daar hoef ik me niet druk om te maken. Melissa en Christian gingen buiten iets bespreken, geen flauw idee wat. Isaac, Scott en Stiles gingen allemaal op stoelen zitten. Dereck kwam binnen stormen en ik werd woedend.

Hoe durft hij zich nog voor mij te tonen? Mijn ogen veranderde van kleur en ik stond op van mijn bed. 'Luister. Ik was gisteravond bij Isaac, Boyd en Erica. Niet in het ziekenhuis.' Ik voelde de woede nu al helemaal door mijn lichaam gieren. Langzaam liep ik naar achter het bed, pakte mijn pijl en boog en richtte op Dereck. Lydia rende naar me toe om me tegen te houden maar dat werkte niet. 'Gisteravond had ik ook een in je geschoten. Je schouder en waar is die pijl?' Dereck keek me vragend aan en ik span mijn boog verder aan. Op dat moment komt papa binnen lopen. 'Hayley, waar ben je mee bezig?' Ik haalde mijn boog van zijn spanning af. Wel toevallig dat mijn vader net op het moment komt dat ik een pijl wilde schieten in Dereck. 'Ik voel me niet zo goed.' Mijn knieën werden zwak en ik viel op de grond. Iedereen ging om me heen staan. Alles werd zwart...

----------

Ik werd wakker en keek om me heen. Dit is mijn oude vertrouwde kamer. Ik ben weer thuis! En gerustelde zucht verliet mijn mond. Eindelijk weer klaar met alles. Alleen nog zorgen dat ik Dereck kan verslaan. Mijn deur staat open om een of andere reden. Ik stapte uit mijn bed en liep naar mijn kast. Even nieuwe kleren aandoen is nu geen probleem. Ik had mijn kleren aangedaan. Lekker nieuwe verse kleding. Mijn deur ging langzaam dicht en er stond een persoon achter. Weer dezelfde persoon die ik altijd met vuur zie. Dit keer kwam er een vuur rondje om ons heen. Beter is dit een droom of een hallucinatie. Ik raakte in paniek omdat hij dichterbij kwam. 'Luister, ik weet niet wie of wat je bent. Maar blijf bij me weg.' Toch kwam die dichterbij. Ik sloot mijn ogen.

Ik opende ze weer en schreeuwde in paniek. Stiles ging naast me zitten en legde een arm op mijn schouder. 'W-waar ben ik?' Stiles drukte een kusje op mijn hoofd. 'Je bent bij mij thuis.' Ik kroop verder tegen Stiles aan. Het is fijn om zo'n goede vriend als Stiles te hebben. Hij steunt je altijd, zelfs als je het heel zwaar hebt. 'Je bent belangrijk voor me omdat ik al heel lang verliefd op je ben. Alleen ik heb dat nooit echt tegen je kunnen zeggen.' Ik lag nu op de borstkas van Stiles. Eigenlijk vind ik hem ook best wel leuk, maar ik heb met Scott. Dus hou ik me trouw aan Scott. 'Weet ik, Stiles.' Stiles keek me verbaasd aan. 'J-je ogen. Ze zijn roze.' Ik keek naar Stiles en hoorde iemand de trap opkomen. Ik ging weg liggen van Stiles zodat niemand ons kon betrappen.

Isaac kwam binnen lopen en ging bij me staan. 'Je bent weer wakker.' Ik gaf Isaac een knuffel. 'Hoe hebben jullie mij gevonden? Ik was in mijn eigen kamer.' Stiles en Isaac keken elkaar bang aan. 'Je was flauw gevallen in het ziekenhuis. En we hebben je meegenomen. Je had iets van een nachtmerrie gehad.' Ik keek ze verward aan. Ik kan me er niks van herinneren. Wat raar is. Het voelde zo echt. 'Waar is Scott?' Stiles keek me een beetje verdacht aan. Ik probeerde een beetje met hem te flirten. Het lukte, gelukkig. 'Bij Dereck.' Mijn ogen werden groter en ik greep Stiles en Isaac bij hun shirts. 'We gaan erheen.' Ik pakte nog snel mijn pijl en boog. We gingen snel van Stiles' huis naar die van Dereck. Als hij Scott maar geen pijn heeft gedaan.

We kwamen aan en het eerste wat ik hoorde is dat er iets brak. Ze zijn vast aan het vechten. Ik pakte mijn pijl en boog van achteruit de jeep en rende naar binnen. Als je net om het hoekje keek zag je ze alle twee vechten met elkaar. 'Scott, bukken!' Scott deed wat ik zei en ik schoot een pijl in de schouder van Dereck. 'Krijg je ervan als je aan mijn vriendje zit.' Scott kwam naar me toe rennen en gaf me een knuffel. Scott was wel gewond maar ook weer niet zo erg gewond. Dereck keek boos naar mij en ik keek boos terug. Mijn pijl en boog gaf ik snel aan Stiles en ik vloog op Dereck af. 'Dadelijk doe je jezelf weer pijn.' Het was een stem die me bekend voor kwam, de stem die ik altijd hoor als ik vuur zie. Ik draaide me snel om en zag er een man staan. Hij duwde Isaac en Stiles aan de kant.

Scott kwam snel naar me toe lopen. Hij zag namelijk dat ik in paniek raakte. De man die me al een tijdje bedreigd is familie van Dereck. Hij liep steeds langzamer naar me toe. Toen hij voor me stond pakte hij mij bij hoofd en oor. Zijn nagels werden langer en zette hij deels in mijn nek en deels op mijn gezicht. Scott sloeg zijn hand weg waardoor hij een beetje uitschoot. Het bloed liep overal over mijn wang en nek. 'Blijf van der af.' Scott keek me beschermend en bezorgd aan. Ik gaf een teken aan Stiles dat hij mijn boog moest gooien, gelukkig begreep hij dat en schoof hem over de grond. Ik spande mijn boog en richtte op hem. 'Je verdient het niet om te leven.' Peter keek me met een lachend gezicht aan. Ik snap niet wat er zo grappig is.

'Schiet me dan neer. Dat kun je niet! Je moet me nog kennen van vroeger.' Iedereen keek hem vragend aan. Vroeger? Ik ken hem nog niet eens. Hij liep weg en ik schoot een pijl in zijn rug. Op de plek waar aan de voorkant je buik zit. 'Wacht maar tot vanavond.' Ik keek bang naar Scott en hij knuffelde me. Dereck bleef vol verbazing staan. Stiles en Isaac liepen naar me toe. 'We gaan je vanavond beschermen. Hoe dan ook.' Iedereen knikten en we liepen samen naar de jeep. Voor de jeep bleef ik opeens stil staan en draaide mij om. Ik dacht iets gehoord te hebben. Opeens sprong Dereck uit een raam naar me toe. Ik spande mijn boog maar het was net niet op tijd. Dereck krapte me op mijn gezicht en ik viel op de grond. Isaac, Stiles en Scott kwamen naar me toe gerend. 'Wat deed je nou Dereck?'

Scott werd nogal boos op Dereck. 'Weet ik niet. Het kwam opeens.' Ik keek Dereck ongelovig aan. Opeens? Natuurlijk joh. Ik zou ook opeens iemand willen doden, zonder enige reden. En dan zeggen het ging zomaar. Terwijl Scott boos bleef worden op Dereck, legde Isaac me in de jeep. 'Mijn vader weet hoe we dit moeten oplossen.' Stiles knikte en schreeuwde naar Scott dat we gingen.

~~~~~~~~~

Spellingsfouten? Laat het weten!

Tot snel,
XXX