Rodzeństwo

Rozdział I

Dzisiejszy dzień nie rozpoczął się tak dobrze jak myślałam. Znowu mnie uderzyła, tylko dlatego, że wstałam 15 minut za późno. Proszę, niech to się wreszcie skończy...

Lekcje rozpoczynam o 8, jest 7.30, więc na spokojnie zdążę. Poszłam do łazienki, umyłam twarz i zęby, rozczesałam moje długie włosy, ubrałam czarne spodnie i kolorową bluzę. Zrobiłam sobie śniadanie, spakowałam torbę i wyszłam.

-Dzień dobry!- Zawołałam wychowawczyni.
-Dziecko drogie, jak Ty wyglądasz?! Ktoś Cię krzywdzi?
-Nie, to nie tak, jak Pani myśli. Rano potknęłam się o butelkę wody obok mojego łóżka i się przewróciłam.
-Słabe wytłumaczenie. Wybacz mi, ale nie mogę tego tak zostawić. Myślę, że powinien ktoś zobaczyć, co się dzieje w Twoim domu.
-Jest wszystko w porządku.
-Nie oszukuj samej siebie, zobaczymy się po lekcjach, przemyśl to.

No pięknie, jeszcze tego brakowało. Obawiam się, że Pani Żabska pójdzie zawiadomić policję. Tylko nie to. Jak macocha się dowie to już po mnie. Muszę to jakoś odkręcić.

**
Lekcje minęły dość szybko, był sprawdzian z geografii i kartkówka z fizyki. Tak sobie myślę... możne Pani Żabska ma rację? Tata nigdy się nie zainteresował moimi siniakami. Widział tylko piękno macochy, gdybym mu powiedziała to pewnie by mnie wyśmiał. Teraz już dla niego liczy się tylko ona.

-Proszę Pani... - Zauważyłam nauczycielkę.
-Tutaj jesteś, chodź, porozmawiamy.
Zabrała mnie do pokoju nauczycielskiego.
-Przemyślałaś to?
-Tak.
-A więc?
-Ma Pani rację, macocha się nade mną znęca. Bije mnie jak tylko jest ku temu okazja. Mam już dość tej całej sytuacji, tak bardzo chciałabym się znaleźć u boku mamy... - Po moim policzku zaczęły spływać łzy.
-Przed Tobą jeszcze długa droga, skończysz szkoły, pójdziesz na studia. Poznasz chłopaka. Ten koszmar się skończy, obiecuję.
-Dziękuję, a teraz muszę już iść do domu, nie chcę znowu dostać, tylko dlatego, że spóźniłam się 10 minut.
-Do widzenia.
-Do widzenia! - Odpowiedziałam i szybko zaczęłam biec do domu.