MODEL

M-4

Sabah,çalar saatimin alarmı,kapı zili ve telefonumun ısrarcı zil sesiyle uyandığımda neye uğradığımı şaşırdım resmen.Yataktan fırladığım gibi alarmı kapattım ve telefonumu elime alıp kimin aradığına baktım,dün tanıştığım Merve arıyordu.Telefonu açtım,biryandanda koşarak kapıya ulaşmaya çalışıyordum.Tam kapıya ulaştığım anda açtığım telefon aniden kapandı ne olduğunu anlamadan tuş kilidini kapatıp kapıyı açtım.Karşımda postacı duruyordu.Hiç konuşmadan paketi elime tutuşturdu ve imzalamam gereken yeri gösterip kalemi uzattı.Gösterdiği yeri imzalayıp zarfı okurken dirseğimlede kapıyı kapattım.Zarfın kimden geldiğini bakmadan merakıma yenik düşüp zarfı açmaya başladım.Katlanmış olan kağıdı açtığımda kağıdın en üstünde "Defacto Aliesi" yazıyordu.Kağıdı okuduğumda kağıdın yanlış adrese gönderilmiş olabileceğini düşündüm ilk önce.Kazanmıştım,yani bildiğiniz Defacto gibi ünlü bir markanın mankeni olmuştum şu saniyeden ihtibaren.Annem üstündeki hırkaya sarılarak odasından koşar adımlarla çıktığında kafamı oynatamamıştım bile yaşadığım şoktan dolayısıyla.Annemin konuşmasına izin vermeden olduğum yerde zıplamaya başlayınca annem bana garip bakışlarla bakmaya başladı.Kağıdı anneme doğru fırlattıktan sonra saçmalığın daniskası olan mutluluk dansımı yapmaya başladım."ANNE KAZANMIŞIM,KAZANMIŞIM !"Annemin surat ifadesi aniden değişti ve kollarını açıp benim sarılmamı bekledi,resemn uçarak annmin yanına gittiğimde gülümsemekten yanaklarım ağrımıştı olmayan gamzelerim bile orataya çıkmıştır belki."Allah'ım,şükürler olsun."Annemin ettiği dualar yerini bulmuştu anlaşılan.Sarılmafastlımız sona erdiğinde Merve'nin beni aramış olduğunu hatırladım.Geri aradığımda ise daha telefonun çalmasına fırsat verilmeden açıldı.Ve Merve'nin çığlıkları duyuldu,telefonu kulağımdan uzaklaştırmak zorunda kaldım.Anlaşılan birileri daha dahildi."Seçilmişim !" kelimesini zorlukla duydum ardından bir çığlık daha koptu,"Yardımcı model olarak seçilmişim!" dedikten sonra nihayet ki çığlıklar son bulmuştu."Bende seçilmişim,inanamıyorum,resmen artık Defacto mankeniyiz ya !" dedim bende.Birkaç cümle ve hoşçakallardan sonra telefonu kapattık ardından hemen Çiçek'imi aramaya koyuldum.Telefon son çalışta açıldığına göre uykusundan uyandırmıştım ama neyse ki arkadaşım uykusuna düşkün biri değildi bu yüzden aldırış etmezdi."İş benim,seçilmişim!" dediğimde birkaç şaşırma nidası koptu."Ciddimisin ?Bunu kesinlkle kutlamamız lazım,bak ne diyeceğim hani benim şu kuzenimin arkadaşı dövmeci açmıştı ya geçenlerde gidip dövme yaptıralımmı ?" Sorduğu soru üzerinde düşünmem yalnızca birkaç saniyemi almıştı."Harika olur vallaha,bir buçuk iki arası gideriz?"Çiçek ufak bir düşünme krizine girdikten sonra "Tamamdır." Ufak bir vedalaşma seansından sonra telefonu kapattık ve bende annemin mutfakta olduğunu varsayarak mutfağa yöneldim.Annem kahvaltıyı hazırlamaya koyulmuştu bile bende telefonumu masanın üzerine bırakarak kollarımı sıvadım tezgahın üstünde  bekleyen domates ve salatalıkları alarak  doğramaya başladım.Anneme Çiçek ile saniyeler eseri olan kutlama programımızı anlatmam gerekiyordu."Anne,birazönce Çiçek ile konuştum.Hani onun kuzeni varya Hakan diye,onun yakın arkadaşı geçenlerde dövmeci açtı oraya gidip dövme yaptırmayı düşünüyoruz.Olur muu?" Annem zaten bunu yapmayı birkaç sene öncesinden bu yana istediğimi biliyor,izin vermeyeceğini düşünmüyordum."Tamam.Ancak çok büyük birşey olmayacak ve eve çok geç gelmek yok,akşama kadar dışarda olursunuz siz şimdi." Annemden tam olarak beklediğim cevabı alınca istemsizce gülümsedim."Tamam annem,sen hiç merak etme."Doğramayı bitirdiğimde bıçağı kenara bırakıp hepsini bir tabağa boşalttım ve masaya yerleştirdim.Annem benim dışarıya çıkmam konusunda hiçbir zaman kısıtlama yapmamıştı,bana herkesten çok güvenirdi benimde hayatımda en güvendiğim insanların başını annem ile Çiçek çekiyordu zaten.İşimizi bitirdiğimizde sofraya oturduk,yemek yeme fastlı sona erdiğinde ise annem beni odaya yollayarak sofrayı kendisinin toplayabileceğini söyledi.Bende bundan yararlanıp koşar adımlarla odama çıktım.Telefonumu bulduğumda hemen rehberimden Çiçek'imin adını bulup aramaya koyuldum.Telefonu açtığı anda acıyla bağırışını duydum sadece,ardından da bu sehbanın burada ne işi var söylenişlerini."Noldu Çiçek'im ?!"Çiçek ağlamaklı sesiyle cevap verdi "Yok birşey kuzum ya,serçe parmağımı dolaba çarptım !?" Diye yakınınca küçük çaplı bir gülme krizi geçirip ardından geçmiş olsun dileklerimi ilettim.Annemin dövme yaptırmama izin verdiğimi söylediğimde ise canım arkadaşım 'yaşasın,ay çok sevindiim' gibi şeylerle sevincini belli etti.Telefonu kapatınca yapacak birşey bulamadığımdan dolayısıyla okuduğum kitaba devam ettim.Bir iki saat sonra kitabımı bitirmiştim.Annemin yanına gittiğimde anneminde salonda şu meşhur evlenme programlarından birini yakaladığını gördüm bende yanına oturup onunla birlikte seyretmeye ve yorumlamaya başladım,böylelikle akşamı getirmiş olduk.Akşam yemeğinide tamamladıktan sonra yarım saat kadar sosyal medya hesaplarımı kontrol ettim ve bana kollarını açan sevgilimi bekletmemeye karar verip pijamalarımı giydiğim gibi yatağıma koşturdum.
Sabah kalktığımda alarmımla uyanmadığıma şükrettim.Çünkü keskin bir ağrı vardı başımda.Çok şiddetli olmamasına rağmen gözlerimi tamamen açmama engel oluyordu.Sersemliğimle birlikte kalkıp mutfağa yöneldim çünki aç olmama rağmen bir ağrı kesici içmeyi çare olarak görüyordum şuan.Arada olurdu böyle bir iki saat içerisinde düzeleceğini tahmin ediyordum herzaman ki gibi,genelde öyle olurdu.ağrı kesiciyi içtikten sonra tekrar odama çıktım telefonumdan saat e baktığımda daha sabahın 6'sı olduğunu gördüğümde gözlerim fal taşı gibi açıldı,bu saatte öldürseniz kalkamazdım ben normalde,hayırsız baş ağrım sağolsun.Sevgilime tekrar kavuştuğumda gözlerim de kendiğilinden kapanmıştı zaten.Saçlarımda annemin olduğunu tahmin ettiğim yumuşak dokunuşları hissetiğimde bilincim tekrar aydınlanmıştı.Gözlerimi açmaya çalıştığımda baş ağrımın dindiniğini fakredince istemeden derin bir nefes almıştım.Annemle günaydın fastlını bitirnce annem kahvaltıyı hazırlamak için aşağıya indi bende sevgilimden ayrılmak zorunda kalarak odamın hemen yanındaki banyoya attım kendimi musluktan soğuk su aktığına emin olduğum zaman yüzüme birkaç defa soğuk su çarptığımda kendime gelebilmiştim.Yatağımı düzeltip saçlarımıda aynaya bakmadan dağınık bir topuz haline getirdim ve anneme yardım etmek için aşağıya indim ancak annem çoktan işini bitirmiş ve masada beni bekliyordu.Benim aşağıya indiğimi görğnce çayları koymaya başladı.kahvaltıya başladıtan sonra karnımın doyduğunu hissettiğimde anneme klasike eline sağlık ve teşekkür cümleleri kurduktan sonra aceleyle odama gittim,geç kalmak istemiyordum.Tam o sırada Çiçek bana "2'yi çeyrek geçe Limon Kafe'nin önünde ol Hakan Abim alıcak bizi ordan." Konuyu içerek bir mesaj atınca saate baktım 1'e geliyordu,genellikle kahvaltımızı çok geç yaptığımızdan bu saatlerde hep 'kahvaltıdan sonra' oluyor annemle benim için.Ne giyeceğimi düşündüm bir süre,yarım saat kadar bir süre sonunda beyaz örgü bir kazak,siyah dizleri yırtık bir pantolon ve beyaz spor ayakkabılarımdan yana kullandım hakkımı.saçlarımıda balık sırtı şeklinde ördüğümde hazırdım rimel ve eyelinerle makyajımı tamamladığımda saat 2'ye 10 vardı bende anca gideceğimi düşünüp annemle vedalaştıktan ve biraz para aldıktan sonra evden çıktım ve Limon Kafe'ye doğru yürüdüm on onebş dakika sonra da Çiçek buluşma noktamıza vardığında tek eksiğimiz bizi almaya gelecek olan Hakan Abiydi.Biz sarılma kısmını hallettikten bir kaç dakik sonra Hakan Abide geldi arabaya atladığımız gibi dükkana doğru yol aldık vardığımızda kısa bir kahve-sohbet kısmı geçirdikten sonra dövmelerimize karar verdik bileğine Çiçek güneş resmi yaptırmaya karar verirken ben ise bir ay resmi yaptırmaya karar vermiştim.Birkaç saat sonra dövmelerimiz bittiğinde sıcak çikolata ve yine hoş bir sohbetle kurumalarını bekledik.