You Are My Chance

Chapter Four

(Jase)

"Edmund!" Sigaw ko sa kusina. I just came home from my duty sa hospital at gutom na gutom na ako. Nutella lang sana yung katapat ko sa matinding oras sa hospital pero paano kung inubos na ng magaling kong kaibigan?

"Bro?" Nakita ko ang ulo ni Edmund na lumabas sa doorway.

"Ba't mo inubos?" Ipinakita ko yung jar ng Nutella sa kanya.

"Nagutom ako eh, tapos may tournament pa akong sinalihan sa game room." He explained.

"Wala ka na bang ginawa buong araw kundi ang maglaro ng mga video games mo?" Sabi ko. 'That was weird to hear. I sound like a dad.' I thought to myself.

"Dude, relax. Nutella lang yan. Bili na lang tayo ngayon pagkatapos ng game ko." Bumalik na siya sa taas at lumabas na lang ako sa kusina. "And, um... Bro. Never say that again, para ka ng papa ko." Biro pa niya.

"Yeah I know. Whatever." Sabi ko sa kanya at pumasok ako sa kuwarto ko.

'Maybe a shower will help.' I heard my stomach growl. "Yeah I know, Edmund's a asshole." I said to my stomach because if only Edmund didn't finish the Nutella, maybe I wouldn't be this hungry.

I sighed and went for a shower. Pagkatapos kong magshower at magbihis ay pinasok ko na ang game room at kinuha ang controller ni Edmund.

"You better come with me in the grocery store. You owe me two jars of Nutella." Sabi ko sa kanya.

"Ba't dalawa? Isa lang yung inubos ko tsaka, malapit naman yung maubos eh!" He objected.

"Tsk. Lesson yan sa'yo. Hali ka na! Gutom na ako!" Sabi ko.

"Panira ka naman ng game, man!" He explained at sumama sa akin sa paglabas ng game room.

We both went to the supermarket at diriktang pumunta sa kung saan makikita ang Nutella.

"Bro naman oh! Ang mahal naman! Kailangan ba talagang dalawa ang bibilhin ko? Mauubos ang monthly allowance ko nito." Sabi niya habang nakatitig sa presyo ng Nutella.

"Nahihiya ako sa anak ng isang multi-millionaire tycoon. Mauubos pa ba allowance mo nito? Sure ka dyan?" Biro ko sa kanya.

"Anak nga diba? Hindi ako yung multi-millionaire. Si Dad yun! Hindi ako!" He explained. "Bibilhin na nga!" He took the two jars at inilagay sa basket.

"Tanong ko lang nga. Nutella lang yung bibilhin mo, ba't ka may basket?" Tanong ko sa kanya.

"Dude, I come out of the house like if it's only necessary like if it's the end of the world or something. I need to restock your snack bar and your fridge because there will be a huge game tournament next week and I can't afford to miss one game." He explained. "Kaya mag gogrocery shopping ako ngayon."

"You sound gay. Bakla!" I teased me.

"Whatever. Now where's the chips?" Lumayo siya sa akin dala-dala ang kanyang basket.

"Baliw talaga." I said under my breath. "Akala ko ba mauubos monthly allowance niya sa pagbili lang ng Nutella ko. Tapos ngayon, mag gogrocery pa. Labo kausap." I told myself.

I was about to follow Edmund ng biglang may yumakap sa left leg ko. Isang batang babae.

"Daddy!!!" Sabi niya at hindi bumitaw sa paa ko.

"Sorry, little girl. Are you lost?" Kinuha ko yung kamay nya sa leg ko at umupo para magka eye level kami.

"No. I'm not. But you were, Daddy!" Sabi niya.

'May tupak na ba lahat ng tao ngayon?' I thought.

This little girl was very beautiful. Ang ganda ng mga mata niya kahit puno ng mga luha ito. She had a fair complexion and she had short curls on her shoulder.