Hatırlatma
Penceremin dibine girip son kez dışarı baktım.Ve gördüğüm kişiyle şok oldum.Ve koşarak kapıya indim.Aslında pijamalarım bile umrumda değildi..
Sertçe kapıyı açıp arabaya yaslanan Tuna'nın yanına gittim.Bunun burada ne işi vardı?Hafif tebessüm edip göz kırptım"Hayırdır,sen ne iş? " dedim.Ve arabanın kaputuna oturdum.Tuna gülümseyerek "Kalk kız oturmaya mı geldik?" diyip kolumdan çekiştirdi.Tuna 'nın bu söylediğine sağlam bir kahkaha atarken arkadaki siyah araba dikkatimi çekti.Arabadaki adamı görür görmez sustum. Çünkü adam bize öyle bir bakıyordu ki sanki cinayet işleyip , suçu onun üstüne atmışız gibi.Yani..Şey..Biraz değişik.Gözlerimi kısıp arabaya doğru bir iki adım attım .Peki ya bu ..Bu ? Bu Demir !
Tuna'nın yanına geri dönerek "Buraya neden gelmiştin?" diye sordum.Tekrar sırıttı ."Sana bişi söylemem gerek." şaşırmış olsamda çaktırmadan "De yavrum." Tuna ilk derin nefes aldı ve "Bunu nasıl söyleyeceğim hiç bir fikrim yok fakat söylemeliyim. Nefes-" bıkmışçasına göz devirirken Tuna 'nın lafına bölüp "Bugüne söylicen mi ?" dedim.Tuna direk lafa atladı ve "Nefes ben hamileyim. "dedi ve arkasına döndü. Ben de 'nölüyoruk' der gibi Tuna'ya baktım ve böğürcesine güldüm.Tuna önüne döndü ve benimle birlikte güldü.
Biz hala nefesimiz kesilircesine gülerken araba kapısının hızla kapanma sesi geldi. Ne olduğunu anlamadan Demir yanımızda bitti.Demir sinirle soludu ve "Gülünecek bir şey varsa bana da söyleyin bende güleyim."Aklıma ilkokulda ki anılarım geldi .Öğretmenimiz bize hep o lanet olası cümleyi kullanırdı diye düşünürken Tuna sanki aklımı okumuş gibi "Hocam gülmeyek mi ?" dediğinde Demir sinirlendi.Gülsene zalımın oğlu.Demir gözlerimin içine bakarak "Senin evin yok mu ?" dediğinde evimi işaret ettim. Ve evimin kapısına ilerledim.Kapıyı açtım ama eve henüz girmedim. Demir'e dönüp "Peki ya senin ? Sokakta yatıyorsun herhalde ." dedim ve kapıyı hızla kapattım.Odama çıktım ve merakıma yenik düşüp perdenin ucundan dikizlemeye başladım.Demir ' e baktığım sırada onunda bana baktığını gördüm. Ohh oh miss.Yakanlandım.Nefes 'e teşekkür ederiz. Ablacığım çocuklarımızı pistten alalım lütfen jxöjhxdöh.Dil çıkartıp perdeyi kapadım ve yatağıma yöneldim.Camdan tıkırtılar gelmeye başladı.Gülerek camın yanına doğru gittim ve perdeyi sonuna kadar açtım. Demir elleriyle aşağı gelmemi anlatıyordu.Tabi bende hemen anladım . -Ee ben bugüne bugün Nefes SOYKAN 'ım boru değil. -
Mevsim ne kadar ilkbahar olsa da akşamları soğuktu .Üzerime hırkamı geçirip merdivenlerden indim.Ne olur ne olmaz diye de telefonu yanıma aldım.Gitmeden önce kapı deliğinden baktım. -canım kendim - Arkasına dönüktü ve Tuna'da ortalıkta gözükmüyordu. Kapıyı açtım ve yanına gittim .Geldiğimi anlamış olacak ki hemen önüne dönüp "Sen demin bana laf mı çaktın ? " dedi.Ben durur muyum ? Ah tabiki de hayır- Yapıştırdım lafımı " Olmadığını düşündüğüm beynin algıldı mı ?" dedim .-Bad Girl- kolumdan tuttu ve "Beni çok zorluyorsun " dedi dişlerinin arasından tıslar gibi .Ben de ona "Sen de hala o sımsıkı tutup acıttığın sandığın kolumdaki elini çekmemeye zorlarsan çığlık atar , bütün mahalleyi başına toplarım "dedim ve gözlerimi kısıp gülümsedim.
Ooo Yeni Bölüm 😂En sevdiğimizden.İnşallah beğenmişsinizdir.Biz çok düşündük. Hic ilham gelmedi ama olsundu.Güzel bişi cıkarttık galiba .
Oh miss 😄Yeni bölüm Cuma sizlerle .Mutlu kalın ...Ya da bizene xjdhdhd 😂😍
İnstagram hesaplarımız;
sudee.00
ezgii.00
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Naber KANKA!
Ficção Adolescente"Seni çok seviyorum be kanka " Hayran olduğum gülüşünden atıp daha sıkı tuttu elimi.Kalbim göğüs kafesimle savaş içerisindeydi sanki.O ne biçim atış .Fakat bu umrumda değildi.Nefes almak gittikçe zorlaşıyordu benim için. Kulağıma yavaşca yaklaşıp aş...
