KIRMIZININ BAHARI

BÖLÜM 3

Aşk başladı ama kader bitirdi.Çağan şimdiden kırmızının baharı adlı günlüğünü doldurmaya başlamıştı ve ilk yazdığı açelya ile olan anılarıydı o yağmurlu günün üstünden tam 6 yıl geçmişti ama o o günün o tatlılığını , sırımsıklamlığını unutamamıştı o zaman daha 10 yaşında iki küçüktüler şimdi ise 2 gencecik çift oluverdiler, birbirlerine aşık, kalpleri kalplerine sığmayan , her an her dakka elleri birleşik ve kopmayan bir çift...ama bu hayat ne kadar tatlı bile olsa bir o kadar da zehir damıtılmış içine ...
Evet gelelim iki aşığa Açelya ve Çağan el ele tutuşmuş sahil kenarında yürüyorlardı ,iki romantik ikili güle eğlene espiriler yapıyorlardı birden
Çağan Açelya'ya sarıldi ,onu denize döndürdü ve Açelya'ya "bak şu denize nasıl dalgalı o gözlerindeki dalga gibi ..." Açelya ise
"Gözlerim öyle dalgalı gözüküyorsa bilki sana gerçekten çok aşığım. Çağan onu kaybetmeyi hiç istemiyordu yaşlandığında gene o yanında olsun Açelya onu sevsin istiyordu. Açelya da onla aynı duyguları paylaşıyordu ,eve gelirken ise Çağan Açelya'ya "seni seviyorum" dedi ve o sırada ummadığı birşey oldu açelya hadi görüşürüz dedi ve koşarak eve giderken Açelya'ya araba çarptı Çağan gözyaşlarını tutamadı ve hemen açelya!!! Diye bağırarak yanına koştu Açelya kanlar içinde yerde yatıyordu gözlerini hafifçe açtı ve şöyle dedi
Açelya:beni unutma çağan kalbinden sökme ama hayatını doya doya yaşa dedi ve çağan ise
Çağan:hayır hayır ben seni kaybedemem Açelya ne olur kalk ne olur!!
Açelya:unutmaki Allah'ın huzurunda yanımda olacaksın .dedi ve gözleri birden kapandı ama hala kalbi atıyordu Çağan hemen ambulansı aradı ambulans geldi ve zavallı Açelya yoğun bakımda bir gün kaldı ,Çağan ise ağlamaktan artık perişan olmuştu sanki onsuz kalbia atmıyordu doktor yoğun bakımdan "başınız sağolsun " diyip kafasını öne eğdi Çağan bağırdı sonra Açelya'nın üstüne örtü çekildiğini görünce dayanamamış bayılmıştı. Uyandığında ise açelya diyip ağladı yanında bahar vardı üzülme dedi ama bahar onu avutmaya ne kadar çalışsa bile oda gözyaşlarına hakim olamamıştı. Açelya onun 9 yıllık arkadaşıydı anılar akla geldikçe bin beter oluyordu üzülmemek elde değildi Çağan: son bi kez Açelyayı göreyim o ölmedi o gitmedi onu çaģırıp gelicem dedi"Çağan kendini bir türlü Açelya'nın öldüğüne inandıramıyordu, cenazesinde ayakta kalamıyordu kalbi atmıyordu artık gözleri ağlamaktan kan dökmeye başlamıştı bahar ve arafatta aynı durumdaydı üzüntüden konuşamaz olmuşlardı Açelya'nın cenaze namazı kılındı ve ardından toprağa verildi Çağan ölmedin diye bağırıyordu herkez gittikten sonra Açelya'nın mezarının başında Çağan şu sözleri dedi ;Açelya hani beni bırakmıyacaktın şimdi neden yaptın bunu ? Benim kalbim sensiz atmıyor Açelya daha kötüsü varmı sen bana söz vermiştin seni asla bırakmam diye demekki yalanmış Açelya bak bıraktın ben yaşamıyorum Açelya aynen senin gibi ölmek toprağa gömülü olmak değilmiş sadece Açelya sen bana o aldiğım nefesi vermessen ben nasıl ayakta dururum hadi söylesene " dedi ve Çağan ona bir söz verdi : sen olmasan bile sana olan sevgimle yaşayacağım Açelya...dedi ve donuk bir şekilde ağlayarak mezarlığın başından ayrıldı arafat onu mezarlığın önünde bekliyordu sonra birlikte Açelya ile yaşadığı o binanın yolunda onla dolu olan anıları göz önüne geldi Çağansa şöyle dedi;sana inat yaşayacağım açelya ...