The Girl On The Wall

Kabanata 3

Justine

Nagiisip ako, nang marahas na tumunog ang aking cellphone.

Ivan is calling.....

I took my phone and answer it.

Bro!
Inilayo ko ang cellphone ng bahagya sa aking tenga. Kahit kailan talaga ay maingay itong si Ivan.

What is it? Annoying cousin?

Yes you heard it right. Ivan is one of my cousins from my mother side.
Tita Jhona, my mother's sister and Ivan's mom.

Whoah. Iyan ba ang isasalubong mo sa akin matapos kitang pagmalasakitan kagabi?! Ang sakit bro!

Napailing na lamang ako. But wait, siya ang naghatid sa akin kagabi?

You what?

Humalakhak ito sa kabilang linya.

I send you home. Hahaha! You owe me one bro!

What do you want?
Tamad kong saad sa kanya.
I know what this kiddo want.

Ito naman! Hindi na mabiro.

Pagkatapos ay tumawa nanaman ito ng wagas. Inilayo ko ulit ang cellphone sa tenga.

Are you done now?

Hahaha wait pinsan keaga-aga naman ang sungit mo na , gusto ko lang din kamustahin yung babaeng kasama mo diyan.

Natigilan ako.

Babae?

Anong pinagsasabi niya?

Girl who?

Wala yata akong natatandaan na babaeng kasama ko kagabi.
I get drunk alright! Pero babae? Hell no! Wala akong babaeng sinama kagabi at hindi ako naguuwi ng babae sa condo ko.

Yung babaeng maputi,maganda. parang manika  pero kung makapagdamit ay akala mo cosplayer dahil may flower crown pa!

Now what?!
Sinong babae iyon?!

Huh! I don't know what you're talking ab-

Naputol ang pagsasalita ko ng may kumalabog sa kusina.
Dali-dali kong pinatay ang tawag at nagtungo roon.

Dahan-dahan ang paglalakad ko.
Yes, I master Judo and taekwondo at alam ko na kung sino man ito ay kayang-kaya kong patumbahin. pero parang iba ang pakiramdam ko dito. Pakiramdam ko ay hinuhugot ako.  Na parang naaatract ako na magpunta ng kusina. It's pulling me.
And I can't stop it.

Natigil ang paghinga ko sa aking nakita.

There, a lady in my kitchen that is no longer a kitchen  because it looks like a trashcan now.
She's eating a chocolate cake like there's no tomorrow.
With her bare hands she pick the cake and put it straight to her mouth.
Her angelic face that was now cover with enormous amount of sweets.
Then my eyes widen when I figure out who this girl is. She's the girl in the wall. I shout at the bottom of my lungs. And I saw how she stopped eating and gazed at me.

Who the hell are you?!

------

Ashika

Who the hell are you?!

Napatigil ako sa aking kinakain at tiningnan ang nasa harapan.
Gising na pala ang ginoo!
Matamis akong ngumiti sa kanya kahit na hindi ko naintindihan ang kanyang sinabi.
Tumayo ako mula sa upuang aking kinasisidlan at nagbigay galang.
Hinawakan ko ang magkabilang gilid ng aking kasuotan. Ipinagekis ang mga binti, at yumuko. Pagkatapos ay umangat din ulit.

Magandang umaga ginoo.
Sabay hawi ng buhok at ngumisi. Tumingin ako sa kanya.
Ako si Ashika, nagmula ako sa kaharian nang Mendeleev. Mahimbing ba ang naging tulog mo?

Pagkatapos ay binigyan ko siya ng pagkatamis na ngiti.

Ngunit nanatili lamang siyang nakatayo. Madilim ang mukha at mariing nakatitig sa akin.

Tumagilid ang mukha ko.
Dahan-dahan akong humakbang patungo sa kanya  ngunit umatras siya.
Stop! Don't come near me!

Ano ? Lumapit ako ulit at umatras nanaman siya.

I said stop!

Huh?May problema ba sa akin ang ginoong ito? Patuloy lamang iyon nang makapunta kami sa isang kwarto. Nabigla ako nang may dinampot siyang kulay itim na parihaba   itinutok niya ito  sa akin.
Kasabay noon ay ang tunog mula sa aking likuran.  Nilingon ko ito. At nanlaki ang mga mata.

Humanda ka! Katapusan mo na ngayon! Haaaaaaa!!!

Napaatras ako nang  makita sa isang kahon na itim  ang isang lalaking may hawak na palaso,nakatutok ito sa akin at  nanlilisik ang mga mata.

Huwuaaaaaah!!!!

Napatakbo ako at nagtago sa likod ng ginoo. pumikit ako  ng mariin.
Lapastangan ang lalaking iyon! Sugo ba siya ni Daxus para patayin ako?! Hindi maaaring pati dito ay nasundan ako! Hindi! Kailangan ko na talagang umuwi. Natigil ako sa pag-iisip nang bahagyang gumalaw ang nasa harapan.

Iminulat ko ang aking mga mata. Malapad na dib-dib na nababalutan ng puting tela ang sumalubong sa akin. Tumingin ako sa taas at mukha nang ginoo na nakakunot ang noo  ang tumambad sa akin. Ang lapit.
Sobrang lapit.
Napalunok ako.
Bumaba ang tingin ko sa aking mga kamay na ngayon ay nakapulupot sa kanyang mga bewang.
Tumingala ako ulit.

Hehe
at ngumiti.

Mas lalong kumunot ang kanyang noo at kinalas niya ang mga kamay ko sa kanyang bewang napatungo naman ako dumistansiya siya sa akin at may pinindot sa maliit at itim na kahon na hawak niya, tinutok ito sa likod pagkatapos ay bigla nalang naglaho ang lalaking gusto akong patayin. Nang humarap ako ay  nakapamaywang na siya sa akin. Napatungo ako ulit. Ramdam ko ang nakamamatay na titig niya sa akin.

Sino ka? Why are you here?!

Tila kulog na sabi  niya sa akin na dahilan nang pagkapiksi ko.
Hindi ko magawang iangat ang tingin.

Tell me, who. Are. You!

Doon ay nagangat ako ng tingin.
Wala man akong maintindihan at natatakot man ako ay tinapangan ko ang loob ko at sumagot. Hindi kailan man sinigawan ang isang prinsesa.

Ginoo, hindi kailangan na magtaas ka ng boses. Sa aming kaharian ay mahigpit iyang ipinagbabawal, lalo na sa isang prinsesang tulad ko.

Mataas ang noo nang sinabi ko ito.Nakataas pa ang aking kilay.

Arghhh!
Napasabunot siya sa kanyang buhok.
Ano bang problema niya?
Baliw ba siya?