Chapter 1

78 5 2
                                    


~Grace~

*Kring , Kring*

"Hello, Good morning Grace!" coach said. Ay, bastos ginising ang reyna ! Alam naman nila na 'wag gigisingin ang reyna. Ay, naku. Sabagay wala namn pake si coach regarding that.

" Morning, coach" I said in a sleepy voice. " Did I wake you up?" he asked, maybe yes, maybe no, maybe maybe. 'Di po ba obvious, DUH!! " No , coach I've been up for hours. Anything you need, coach?" I asked. Obviously, hindi naming kaya magsinungaling kay coach.

" Just want to tell you have a great choice of school. And just want to remind the meeting, later.You should be there 7:00 am sharp." Coach said. " Yes, coach. Be there 8:00 sharp." I said. " I said 7:00 sharp." He said. Sorry tao llang nagkakamali rin. Iaantok pa kaya ako. "Noted coach." I said.

" Okay bye." Sabi niya. Yes! Tapos na din ang kanyang huling bilin. Bakit ba lagi siyang may huling bilin mamatay na ba siya. Ay, joke lang naman. Anong oras na ba? Wala naman kasing orasan nor alarm dito sa kwarto ko ang nandito lang yung watch eh nasa bag ko pa yun.

"Mama anong oras na po?" I said on the phone. "Anak, its 5:00. Is there any problem?" she said. Nahulog tuloy ako sa kama. " Aray! " I said habang nakahawak sa ulo ko. " Mae mae is everything ok there." She asked. "Opo ma. Baba na po ako." I said and as usual lagi nama ako ng nagmamadali. Sanayan na lang kase to

Malayo pa kase school ko since dito kase kami sa Hagerstown nakatira. Eh, dahil recruit ako ng team sa Baltimore. Salamat na sa maaling kong tatay na nag- dala sa amin dito. Three years old ako nung lumipat kami rito . Nung huling umuwi ako doon 1st year highschool ako nun. Ngayon nalaman kong maghihiwalay na sila nag-pumilit ako kay mama na umuwi na kami sa Pinas. Eh, kasi naman ayaw kong lumaki katulad ko 'tong kapatid ko nagalit sa tatay. Atsaka gusto ko naman makasama yung mga kamag-anak naming.

By the way, I am Jasmine Grace Buenaventura. May isang kapatid, siguro dahil may iba naman naging pang pamilya si Papa. Hindi mayaman, 'di rin mahirap may company si Papa. Si mother yun may sariling cupcake shop sa Pilipinas pati narin dito. I am just 16 years old. Sabi nila nasa akin na ang lahat pero para sa akin para sa akin di rin naman. Hindi naman kasi alam ng iba ang kwento ko. Ang buhay ko puno ng lies at mga taong mga matagal ko nang hihnahanp.

Kasi nung elem ako student council president ako. I am also the president of clubs like science, math, badminton, volleyball, dance and singing. Na try ko na rin kaisi nun magcompete in badminton kung saan nagging 2-time national champion ako. I became Maryland's representative in singing. At nung grumaduate ako I am the 1st honor. Same things when I am High school. Pero nagtataka sila kung bakit sa dami nang pumoporma sa akin wala akong gusto sa ni isa sa kanila. I promised this person nung bata kami na siya lang. kung magkalayo man kami ang pangako ay di mabubura. Kaya lang unfortunately nainlove din ako sa isa sa best friend ko. Ay, naku ayaw ko muna siyang pag-usapan at baka malate ako.

Agad ako din akong bumaba. Nakita ko si papa na kumakain. "Mama una na po ako." I said . "Di ka ba kakain ng breakfast." Sabi ng magaling kong ama. "Hindi na nakakawalang gana ." I said. "Kumain ka nga. Atsaka ano ba yang suot mo." He said. " Aalis ako kung gusto. I am not your slave. Malaki na ako. 3rd year na ako. Kaya ko na mag-isa. At saka anuong masama na magsuot ng shorts ikaw na bang president ng America na nagsasabing bawal magsuot ng shorts. I can make my own descision now.tigilan mo nga ako. Don't act like you know everything about this family." Padabog kong sinabi at lumabas ngbahay. Habang nasa kotse ako naisip ko lahat nang masasayang alaala naming nung asungot kong ex. Tama ang narinig niyo I have my own car. Hindi naman yan kukunin ni papa sa akin kasi ako ang bumili nito sa kita ko sa modeling ko.

I FELL INLOVE WITH MY ENEMYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon