New Girl

de lange school dagen

Elena pov

Ik was de hele middag bij Eva thuis. We hebben gepraat, gelachen en gedanst. Eva kan echt goed dansen ook al zegt ze van niet. School is nu ook veel leuker met Eva, ik zit nu niet meer alleen en voor het eerst zat Alec tegenover mij aan de tafel tijdens de pauze. Toen ik terug thuis was maakte ik wat eten voor mezelf en ging daarna aan mijn huiswerk beginnen. Ik viel uiteindelijk in slaap op mijn economie boeken. 

'Elena word wakker anders kom je te laat op school' riep mijn moeder. Ik deed mijn ogen open en keek op mijn klok. Shit, als ik niet op schiet kom ik inderdaad te laat. Ik deed snel mijn ochtend dingen en ging het huis uit. Toen ik naar de fietsenstalling reed stond Alec opeens voor mij. 'Alec kijk uit!!' riep ik net te laat. Ik remde zo hard dat ik viel en Alec net niet raakte. 'Elena! gaat het? kan je me horen? weet je wie ik ben?' zei Alec zenuwachtig. 'Ja, Alec ik weet wie je bent, ik kan je horen en het gaat wel' zei ik half lachend. Alec hielp me overeind en hield me nog vast. Ik voelde mezelf rood worden dus probeerde ik mijn gezicht te verbergen onder mijn sjaal. 'Kom ik loop wel met je mee naar je kluisje' zei Alec lief. 'Waarom zou je dat doen' vroeg ik verbaasd. 'Omdat ik dan zeker weet dat het echt met je gaat'zei Alec. 

hij hield me nog steeds vast toen we naar binnen liepen. Bij mijn kluisje stonden Eva en David te kletsen, toen David ons zag moest hij meteen lachen. 'Zeg toch niet dat jullie een koppel zijn?' zei David met een grijns. na dat David dat zei keek ik Alec aan, hij werd helemaal rood en zijn handen begonnen te zweten. 'Uh...huh...' begon Alec. 'Ik...ik moet gaan' zei Alec stotterend en liep weg. 'Let maar niet op hem' zei David terwijl hij Alec achter na ging. 'kom we moeten maar eens naar de school verpleegster Elena' zei Eva vriendelijk. 

Toen we terug kwamen van de verpleegster gingen we meteen naar de les. Tijdens de les was ik niet echt aan het op letten, ik moest steeds denken aan Alec's reactie. Wat was er toch met hem. De bel ging en we moesten weer door naar biologie, die les hadden we samen met David en Alec. toen we het klaslokaal in kwamen was alleen David er, Eva ging naast hem zitten. Ik ging maar een rij voor hun zitten in mijn eentje. Tot mijn schrik kwam Alec naast me zitten, maar hij zei helemaal niks. Normaal plaagt hij mij samen met zijn andere vrienden die ook biologie hadden, maar nu doet hij helemaal niks. 

We hadden een blokuur biologie, dus toen het eerste les uur klaar was hadden we even pauze. Terwijl David en Eva aan het praten waren, was het stil tussen Alec en mij, dus ging ik maar op mijn telefoon. 'Hey, waarom zijn jullie zo stil?' vroeg Eva opeens aan mij en Alec. We keken elkaar aan, maar zeiden niks. Toen Eva weer iets wilde zeggen ging de bel en moesten we weer verder mer biologie. Eindelijk de les is voorbij, nu hadden we pauze en zat weer eens alleen aan de lunch tafel. Eva en David waren eten gaan halen en Alec is weet ik veel waar.

'awh, zit lieve Elena weer eens alleen. Hebben je vrienden je in de steek gelaten, oh wacht je hebt helemaal geen vrienden.'zei Jason lachend. Jason is de grootste pestkop van de school en dit keer ben ik zijn slachtoffer. Ik zei niks terug, ik ging hem maar negeren. Opeens voelde ik een klap op mijn schouders, 'hey, ik praat tegen je dus geef antwoord' zei Jason dreigend. Voordat ik iets kon doen werd Jason geslagen in zijn gezicht. Toen ik keek wie hem sloeg was het Alec. Dit verbaasde me echt heel erg, want normaal plaagt hij mij en doet hij niks als hij ziet dat iemand mij pest. 'raak haar nog een keer aan en ik breek je hand' zei Alec woedend. 

Ik wist niet wat ik moest doen dus pakte ik mijn spullen en rende de aula uit. Ik ben nooit zo in de war geweest, waarom zou Alec mij helpen en voor mij opkomen? Zijn we dan al de hele tijd vrienden of zat er een andere reden achter. Ik snapte er helemaal niks meer van. 'Elena wacht!' riep Alec mij na. ik stopte met rennen toen ik bij mijn kluisje was, Alec  stond meteen achter mij en bekeek mijn arm. 'Doet het nog veel pijn? Moet ik anders een icepack voor je pakken?' hoorde ik Alec zeggen met zijn bezorgde blik.

'Alec, waarom geef je opeens zoveel om mij? Jij was normaal de gene die mij altijd plaagt en niks zei als ik gepest werd. Wat is er veranderd tussen ons twee?'zei ik tegen Alec. 'ik heb altijd al om jou gegeven Elena, op de basisschool deed ik dat en nu ook. Ik dacht dat we vrienden waren en elkaar gewoon irriteerde en plaagde voor de lol, maar als je dat niet leuk vindt dan stop ik wel en zijn we gewoon vrienden die lief tegen elkaar doen. Elke keer dat je gepest werd en ik niks zei voelde ik me schuldig aan het einde van de dag, dus vond dat het tijd werd dat ik er wat aan deed.' nadat Alec dat allemaal had gezegd wist ik niet wat ik moest zeggen.

'Dat is lief van je Alec' zei ik maar snel. We bleven elkaar aan staren tot de bel ging. Gelukkig waren de rest van de lessen zonder Alec. Eindelijk  was de school dag voorbij en kon ik lekker naar huis gaan en rusten, maar daar kwam niks van, zodra ik de deur open deed riep mijn moeder al wat voor klusjes  ik moest gaan doen. Jezus ik was net pas thuis. Na een uur was ik klaar met al mijn klusjes. Het was zoveel dat ik echt kapot moe was. Na het avond eten dook ik meteen mijn bed in met de gedachte waarom Alec dit allemaal voor me deed. Ik had hem trouwens niet gezien na school, wel raar.

Alec pov

Mijn vuist deed na die klap best pijn, maar dat boeide niet want Elena was belangrijker dan die stomme pijn. Ik kan die Jason wel iets aan doen, zomaar Elena pesten en dan haar nog pijn doen ook. Wat denkt hij wel niet. De rest van de dag had ik geen lessen met Elena meer wat ik echt heel erg jammer vond. Het ergste is dat al die lessen die ik had samen met Jason. Na mijn laatste les liep ik naar mijn kluisje. 

Ik dacht dat ik helemaal alleen was tot mijn hoofd tegen de kluisjes werd geduwd. 'Heb je mij gemist?' vroeg de boze stem van Jason. Ik rukte me los en keek hem woedend aan. 'Wat moet je nu weer van me' zei ik sissend. Voor dat ik het wist sloeg Jason tegen mijn wang. Oke nu is het genoeg ik ben echt klaar met hem. Ik hielde me niet meer in en trok Jason het schoolplein op. 'Wil je vechten dan vechten we buiten het schoolplein waar niemand ons uit elkaar kan halen' zei ik nog steeds boos. Tot mijn verbazing deed Jason wat ik zeg en ging ver buiten de hekken staan van school. 'Kom maar op watje' zei Jason grijnzend. Het was nu of nooit. Ik liep naar hem toe en begon er op los te slaan tot hij op de grond viel. Natuurlijk heb ik ook wel wat klappen gehad, maar ik was niet de gene die op de grond lach. Zonder wat te zeggen liep ik weg terug naar het schoolplein en pakte mijn fiets.

Tijdens het naar huis fietsen kreeg ik Elena niet uit mijn hoofd, hoe zou ze reageren als ze wist dat ik had gevochten met Jason. Ik denk dat ze dan best boos op me zal zijn. Eenmaal thuis gekomen stond mijn moeder al voor de deur. 'Waar bleef je nou, je bent laat' zei ze boos, maar dat veranderende snel toen ze mijn gezicht zag.'Alec wat heb je nou gedaan? Heb je gevochten? Ga naar binnen en leg alles uit' zei ze nu boos en ongerust. Ik had alles uitgelegd en kreeg straf voor het vechten. Tijdens het avond eten was het stil, niemand zei iets zelfs mijn zus niet die altijd veel te vertellen heeft.Ik ben zo moe dat ik meteen na het eten plat lag op bed. Ik kon niet slapen want ik zat de hele tijd te denken aan wat er vandaag allemaal gebeurd was, om die gedachten weg te schudden ging ik maar muziek luisteren. Gelukkig hielp het en viel ik na een uur in slaap.

De volgende ochtend dat ik op school kwam staarde iedereen mij aan. Uhg, Jason heeft zeker zielig gedaan tegen iedereen. Bij mijn kluisje stonden David en Eva te wachten. 'Heb je hem echt in elkaar geslagen omdat hij sorry zei' zei Eva. 'Wat? Heeft hij dat serieus vertelt, ik heb hem alleen in elkaar geslagen omdat hij mijn hoofd tegen de kluisjes duwde en Elena pijn deed in de pauze gisteren'riep ik bijna door de gang. 'Zie je wel Eva ik zei toch dat dat niks was voor Alec, hij slaat niet zomaar iemand.' zei David. 'uhm ja, umh, we gaan wel weer tot zo Alec.' zei Eva snel. Ik snapte niet waarom ze weg gingen tot ik een klap tegen mijn schouders kreeg. 'Wat dacht je nou gisteren hé, waarom ging je met hem vechten.Zo was je niet op de basisschool'. 'Elena rustig oke, hij daagde me uit, hij had jou pijn gedaan, dus ik heb hem op zijn plekje gezet, want een meisje pijn doen gaat gewoon te ver.' zei ik snel voordat Elena verder kon gaan. 'Ow, uhm, sorry dat ik net zo tegen je uit viel' nadat ze dat zei liep ze weg. Pff, ik was net op school en er gebeuren nu al te veel dingen voor een ochtend. Gelukkig voor mij liet iedereen me met rust na de ochtend en kon ik gewoon rustig naar huis fietsen zonder te veel aan mijn hoofd te hebben.