LÂL (Can Kırığı)

GİRİŞ

Her şey saçmalıktan ibaretti bu dünyada .
Herkes yaşamları için çabalıyor çoğu zaman bocalıyor ve başarısız oluyor.
Kendi için verdiği bu savaşta mağlup oluyorlardı. Acımasızdı dünya her şeyiyle her zerresiyle gün geçtikçe canları yakmak için uğrasıyor ama karşısındakileri yıldıramıyordu.
Zalimdi işte önüne engeller çıkarıyordu insanların.

***
Karşısında ki adama baktı genç kadın acıyan gözlerle .
Haketmiş miydi bunu ?
Kaldırabilecek miydi bu ihaneti?
Devam edebilecek miydi hayatına yine gülerek ?
Gözlerinden yaşlar dökülmeye başlamıştı çaresizce ..

Eğer bir kadın ağlıyorsa vazgeçti demekti.

Kendinden tiksindi nasıl sevmişti ?
Nasıl boğulmuştu o siyah gözlerin karanlığında ?
Nasıl aldanmıştı?
Her kelimesinden yalan çıkan dudaklara nasıl kanmıştı .
Pes etmeli pişmanlığını bağrına basıp gitmeliydi ...

***
Titriyordu göz bebekleri .
Erkekler ağlamazdı değil mi ?
Peki seven erkek , pişman erkek ?
Erkek ağladığında kadın vazgeçmiş demekti.

Kadın sevgisini ve adama bıraktığı kalbi alıp gitmiş demekti.
Koşsa bile yakalayamayacaktı o kalbi.
Dokunamayacaktı bakmaya doyamadığı o güzel yüze .
Gömecek miydi içine sığmayan aşkı olmayan kalbine ?
Boğulacak mıydı yine kendi karanlığının içinde ?
Bedeni can bulamayacaktı artık o gökyüzü mavisi gözlerde.

Son Pişmanlıktı Bu ,
Belkide Son Kaçış ..

Peki Ne Kalmıştı Elinde Geriye ?
Bir Kaç Parça CAN Kırığı !♡