SİYAH TEBESSÜM

BÖLÜM 7

Bugün yine okul var bu okulu yapanın........

Bu düşüncelerle yataktan kalktım .Sürüne sürüne yataktan çıktım ,banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım.Aynaya baktığımda karşımda korkunç bir Asel gördüm. Gözlerim şişmiş ,dudaklarım kurumuştu.

Ağlamak bana iyi gelmiyordu.Bu halimi görünce koşamadığım aklıma geldi.Bugün ilk defa koşmadan bir güne başlıyordum buda şu anki halimi açıklıyordu.Bu gün normalde olduğumdan daha sert görünmeye karar verdim.

Banyodan çıktım sıra giyinmeye gelmişti.Dolabımın karşısına geçtim .Elime siyah bir şort yine siyah kuru kafalı bir tişört ve nike ayakkabılarımı aldım.Almamla koymam bir oldu çünkü okuldaki kahpelerin bacağımı görmesini istemiyordum.

Onun yerine siyah bir kot üzerine kot gömlek onun üzerine deri ceket ve patlıcan moru kısa botumu ve aynı renk olan çantamı aldım ve giyinmeye başladım.

Giyindikten sonra makyaj masamın önüme geçtim. Hafif bir göz makyajı dudak rengimde bir ruj sürdüm. Saçlarımı salıp dışarı çıktım. Kapıdan çıkar çıkmaz Mert le karşılaştım. Bizim evin kapısında bekliyordu ve buda beni beklediği anlamına geliyordu. Ama ben ona evimin adresini vermemiştim ki. Mert içimi okumuş gibi " eminim evini nereden bulduğumu merak ediyorsundur " dedi ve o piç smyle ni atmayı unutmadı. Bende " e herhalde yani " dedim ve okula doğru yürümeye başladık. " öğretmenler odasında bir dosyadan buldum. Az daha yakalanıyordum. " diye lafa başladığında bende " mal ya "  diyerek karşılık verdim. Ve kafasına vurdum. Şaşırmıştım doğrusu. Benim adresimi bulmak için o kadar cesaret gösterip öğretmenler odasına giriyor ve dosyaları karıştırıyordu. Halbuki bana söylese ben verirdim. Acaba herkesin bilgilerine ulaşabilir mi. ? Mesela Defne gibi. Bunu daha sonra sormalıyım. " kanka önümüzdeki hafta şarkı yarışması varmış. Katılsak mı ?"  Diyerek düşüncelerimden sıyrıldım. " boşver ya kim uğraşacak "  dedim. Cidden kim uğraşacaktı. " peki ya yarışmada Defne ve Kayra da varsa ? "  diyen Mert e ani dönüşle baktığımda onu yine o piç smyle atarken buldum. Okula geldiğimizde ise ilk iş derse girmek değil o yarışmaya kaydolmak oldu. Son anda kaydolmuştuk. Neredeyse hiç boş yer kalmamıştı. Evet Mert le düet yapacaktık. Daha doğrusu o gitar çalacak ben söyleyecektim.

****

Yarışmaya birgün kala son kez çalışmak için Mertlere gidecektim. Dışarı çıktığımda Mert in çoktan kapıda beklediğini gördüm. Onunla sohbet ede ede evine geldik. Güzel bir evi vardı. Fakat evde kimse yoktu. Acaba tek başına mı yaşıyordu. Neyse bir ara bunu da sorarım. " kanka şurası benim odam sen geç ben içecek bir şeyler getireyim "  diyerek odasını gösterdi. Ben odada beklemeye başladım. Daha doğrusu o gelesiye kadar onun odasını incelemeye başladım bir zevki vardı. Siyah ve mavi tonları ile döşenmiş büyük bir odası vardı. Mert elinde kolalarla içeriye girdiğinde odayı incelemeyi bıraktım. Kolalarımızı içmeye başladık. Bir yandan o çalıyor bir yandan da ben söylüyordum. Hatamızın olmadığından emin olduktan sonra aşağıya indik. Mert acıktığını söyleyerek bana da bir şey isteyip istemediğini sordu. Ona " sen ciddi misin ?"  Bakışlarını fırlattım. Yemek olacak ve ben yemeyeceğim ? Kıyamet alameti olabilir. " pizza ısmarla "  diye cevap verdiğimde Mert in yüzünün düştüğünü gördüm. " yoksa yemek yapmasını bilmiyor musun ?"  Dedi ve sinsice güldü. " bak benim kızlık damarıma basma, içimdeki hamarat Necmiye yi ortaya çıkarırsam kötü olur. Diyerek havalı bir bakış attım. " kızlığına dokunmadım ki " diyip azgın gibi baktı. Kafasına vurdum ve kaçmaya başladım. Oda kovalamaya başladı. Uzun bir maratonun ardından koşmamam gerektiğini hatırladım.. Ve durdum. O sırada Mert beni tuttu ve duvara yasladı. Daha ne olduğunu anlamadan " yakaladım seni güzellik " dedi ve bana daha da yaklaştı. Gözlerimi kapattım. Sinirlenmiştim. Ama onun beni öptürmesine izin veremezdim. Tam Merti ittirecektim ki " öpeceğimi sandın ve korktun değil mi ? Bu dudağı öpmek isteyen kaç kişi var biliyor musun sen ? En büyük fırsatını kaçırdın. "  dedi. O an onu parçalamak istedim. Ama bu beni yerin dibine sokmaktan başka bir halt etmezdi. Bende hiçbir şey olmamış gibi mutfağa gittim. Ve arkamdan gelen Mert e " hadi pizza yapalım ben çok acıktım " dedim. Sonunda başladığımızda ben hamuru açarken Mertte üzerine koyacağımız malzemeleri getirdi. Bir saatlik bir sürenin ardından pizzalarımız hazırdı. Mert ile masayı hazırladık. Mert ağzına bir lokma attı. Evet aslında bana ellerine sağlık demesini beklerken o " ellerime sağlık çok güzel yapmışım. " dedi. Ben wefad. " ne ne ne ? Galiba dilin sürştü. Beraber yaptık diyecektin herhalde. " diyerek tehditkâr bir bakış attım. Gülüşerek yemeğimizi yedik. Cidden güzel yapmıştık. Ve aç olan karnımızı doyurmuştuk. Sofrayı topladıktan sonra " Mert artık ben gideyim. Annem merak etmesin. " dedim. " çantanı alda gidelim o zaman " dediğinde ise ne kadar ben giderim desemde Mert bu hiç beni yalnız bırakır mıydı ? Saçmalamayın tabiki hayır. Eve gelmemle kendimi yatağa fırlatmam bir oldu. Mert e " iyi geceler " mesajını attıktan sonra kendimi derin bir uykunun ardına bıraktım.

***
Sabah olduğunda yarışma gününün heyecanı ile erkenden uyanmıştım. Dolabımın karşısına geçtiğimde ne giyeneceğim hakkında kara kara düşünmeye başlarken dolabımda hiç görmediğim bir elbise ile karşılaştım. Siyah sıfır kollu belden aşağısı siyah deri kahverengi kemeri olan bir elbiseydi. Canım annem benim bunu da düşünmüştü. Zevkimide iyi biliyordu kerata. Geç kalmamak için hemen hazırlandım. Elbiseyi üzerime geçirdim. Ayakkabı dolabımı açtığımda siyah rugan bir ayakkabi ile karşılaştım. Canım annem. Benim annem o. Sakat olduğumdan topuklu giyemeyeceğimi bilen annem düz taban ama elbisenin altına çok güzel gidecek bir seçim yapmıştı. Ayakkabılarımı da giydim. İnce bir eyeliner çektim.  Hafif dalgalandırdığım saçlarımın üzerine Can Banomo nun şapkalarına benzeyen şapkamı geçirdim. Ve bordo bir ruj  sürdüğümde tamamen hazır oldum. ( multi de Asel. ) Normalde olsa taxi ye binerdim ama canım nedense yürümek istedi. Yarışmanın yapılacağı salona geldiğimde neredeyse herkesin gelmiş olduğunu gördüm. Ama gözüm Merti aradığında bulamamıştı. Mert i hemen aradım ama telefonu kapalıydı. Yarışma başladığında ise neredeyse etrafımı endişeler sarmıştı. Birkaç kişi sahneye çıkıp performansını sergiledikten sonra sunucu " Mert Ateş ve Asel Deniz i sahneye davet ediyoruz. "  dedi. Ne yapacağımı bilemedim. O an elim ayağım birbirine dolaşmıştı. Gözlerim son defa Merti aradığında bulamadım ve sahneye çıktım. Tam ben herkese bir aksiliğin çıktığını ve şarkıyı söyleyemeyeceğimi düşünürken arkadan ayak sesleri geldi. Mert in geldiğini düşünüp arkama dönecektim ki " hiçbir şey olmamış gibi devam et "  diyen bir ses duydum. İyi de bu Mert in sesi değildi ki....
***