Sorry, I Love You

Prologue

(A/N: Sorry po kung nalate yung prologue hehehe ^_^ Basahin nyo nalang din. Thank you po sa mga readers and silent readers :) Vote and comment na rin po! Kamsahamnida!! Pa-fan na rin pala ^_^)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

　

Sorry, I Love You

　

　

Prologue

　

　

--and they lived happily ever after.

　

Mostly sa mga fairytales, lagi nalang may happily ever after. Lagi nalang masaya yung dalawang bida, lagi nalang may party party. Kaya marami pa rin sa atin ang nag aassume na totoo nga yung happily ever after. Hindi naman masama mangarap ang magkaroon ng masaya at maginhawang buhay. Yung mala-fairytale na love story. Yung tipong hindi ka na masasaktan sa huli.

Kung ako ang tatanungin nyo ako, hindi ako naniniwala na totoo ang happily ever after. OO, hindi talaga. Sa buhay ng tao normal lang ang magkaroon ng ups and downs, and challenges and trials. Mararamdaman natin ang tunay na pag-ikot ng mundo. Minsan masaya tapos biglang lulungkot. Minsan din malungkot tapos biglang sasaya. Kaya hindi talaga mapipigilan ang magkaroon ng mga taong baliw, deppressed, lonely, etc. Kaya wala talagang perpektong buhay. "There is nothing constant but change" :) hindi ba?

　

Siguro totoo ngang every girl has her own prince charming pero hindi lahat nabibiyayaan ng dream love life. Hindi lahat nagkakaroon ng happily ever after. Hindi ko to' sinasabi para hindi kayo maniwala sa happily ever after. Sinasabi ko to' para malaman nyo kung ano yung mga na-experience ko. Kung pano ako natuto :) Siguro iniisip nyo broken hearted ako, emotera, bitter, etc. etc. Hindi po, natuto lang ako. "Experience is the best teacher" nabasa ko lang yan sa inspirational books na binabasa ko ngayon.

　

Andito kasi ako sa Bus papuntang Aero Windford Academy.

Teka san na ba ako? Naliligaw na ata ako ehh. Teka sa may Broadway street daw yun ehh bago mag Willows street.

"Excuse me po, san na po tayo?"

"Neng Willows street na tayo"

"PO? O_O"

Shocks lagpas na pala teka papara nako.

　

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

　

Third Person POV

　

Nagmamadaling bumaba si Shailee dahil sa kaka emote nakalimutan ng bumaba kaya ayun lumagpas tuloy sya. Tamad pa naman yung babaeng yun. Hindi kasi sanay maglakad ng pagkahaba-haba. Kinarma tuloy sya ngayon tsk tsk. :P

　

(Shailee: Oy kung sino ka mang Third Person ka, makapag-POV feel na feel mo naman kung siraan mo ako sa mga readers ni Miss Author. Nakakasira ka ng image ahh -_-)

　

^_^v peace tayo Shailee, friends naman tayo diba? Hihihi. Okey sige!

So, yun na nga naglakad lang si Shailee hanggang sa makarating sya sa pagkalaki-laking gate ng Aero Windford Academy. Ni hindi pa jan kasama yung Aero Windford University ahh. Pagkadating nya dun, nagtanong na sya agad sa may guard dun. Tapos yun nag-inquire na sya at nagtake na ng exam.

　

Fortunately, nakapasa naman sya sa entrance exam. Ang arte nga ng school na yun kelangan pang makapasa sa entrance exam. Antaas kasi ng standards eh, daig pa mga colleges and universities kung makapag pa-entrance exam.

　

Okey tapos na role ko dito. Next time nalang ako manggugulo ulit!! Annyong ^_^

(Shailee: Ayy buti naman umalis na si third person!!)