Almost 1

26 3 3
                                    

*Past*

"Happy Birthday to you... Happy birthday to you... Happy birthday happy birthday happy birthday to you HAPPY BIRTHDAY LUCAS ^_^"

Hays hanggang ngayon hindi pa rin ako nagsasawa na panoorin ng paulit ulit yung video at huling beses na nakasama ko siya. Dahil hanggang ngayon hindi ko pa rin maiwasang malungkot at manghinayang. Mahal na maha-----.

"Hoy pepe! Ano ba yang ginagawa mo pa jan tara na malelate pa tayo sa enrollment!" si Lea

Naputol na lang ang pagiisip ko dahil sa pagsigaw ng bestfriend kong to!

"Oo eto na! Nag-aayos na!" sagot ko

Oh btw nakalimutan kong magpakilala. I'm Tyler Gemina Aniston, 16 years of age and incoming Grade 10 na :) At yung bruha kong bestfriend na halos pumutok na yung lalamunan kakabulyaw sakin ay si Jin Young Choi kasing age ko rin sya at parehas din kami ng school na pinapasukan. Siguro nagtataka kayo kung bakit Lea ang tawag ko sa kanya? Kahit kase ako di ko alam haha basta gusto nya lang daw ang pangalan na yun. Ewan ko ba dun abnoy kase yun eh hahaha

Magkasama din kami ni Lea sa isang bahay ayaw na rin kasi namin dun sa puder ng magulang namin at payag din naman sila dahil they already know that we're responsible and dependent enough naman na. At kami rin bumili ng sarili naming mansion bawahahaha yes tama ang narinig nyo mansion dahil mayayaman talaga kami in fact we don't even need to study dahil kaya naman na naming mabuhay pero dahil mababait kami nagdecide na lang kaming mag-aral.

"Pepe ano ba! Antagal mo naman!" sigaw nanaman nya

"Eto na nga! Saglit lang." sigaw ko

At nga pala pepe ang tawagan namin hahaha wala eh natripan kase. Ngayon pa lang sinasabi ko na bastos ang mga bibig namin pero syempre nasa lugar. Anyway we don't even need to enroll in that school because Lea's Family owned it, kaya lang naman yan nagmamadali kasi mageenroll yung crush nya since grade 1 kami haha oh diba landi?!

Oh sya sige puntahan ko na nga yung bruha na yun dahil baka masapak nako

"Oh buti naman naisipan mo pang bumaba pepe ka!" siya

"Sorry na pepe." ako sabay peace sign

So yun nagpunta na kami sa labas ng gate at hinintay na lang na ilabas ng driver yung sports car ng babaitang to.

"Ma'am Jin eto na po yung susi ng kotse nyo." si mang edgar

"It's Lea! Mang Edgar how many times do I have to tell you na don't call me by my real name?!" inis na sabi nito

"So-sorry po ma'am Lea" si mang edgar

"Tsk. Sge na pepe alis na ko sumunod ka na lang tutal mas mabilis naman yang motor mo." mahinahon nyang sabi

"Okay bye pepe ^_^" masaya kong saad

So ayun umalis na rin ako pag kaandar ng kotse ni Lea.

*School*

Kakarating ko lang sa school ngayon kase dumaan pa ko sa favorite kong ice cream shop :) Kaya naman nauna nang dumating si Lea.

Pagkapasok ko pa lang sa school all eyes on me na agad. Wanna know why? Kase ako lang kaisa isang virgin sa school nato CHAROT! But seriously I don't even know why are they staring at me na akala mo may nakitang anghel.

"Grabe sya ba si Tyler?" sabi ng isang freshmen
"Sht looks like an angel" sabi naman nung isa
"Oh my gosh! Girl is that ate Tyler? She's really georgeous" sabi nung isang girl
"Yah you're right! And she even use motorcycle to go to school not like a typical school girl. So cool" sabi naman nung kasama nya

Yan ang mga narinig ko mula sa mga nakatingin sakin. Well good to hear that. I would like you to know the other side of me. Mabait ako sa mabait pero mas bitch ako sa bitch.

While walking I heard someone's voice calling me.

"Pepeeeee!" nako yung praning ko lang pa lang bestfriend

"No need to yell Lea. Pinagtitinginan na tayo! Lalo na yung tawag mo sakin. Alam mo namang one of a kind yung endearment natin" bulong ko

"Hmp! I don't care :3 Anyways omg pepe I saw him naaaaa and his my classmate ^_^" masigla nyang sabi

Ayy oo nga pala hindi kami magkakaklase kasi diba may mga course course na rin dahil sa Kto12 chuchuness na yan. Magkaiba kasi kami ng course, sya kasi hair and nail care at ako naman contact center services.

"Well lucky you pepe." walang gana kong sagot

"Hay nako pepe bakit ba muka kang bored na bored jan?" sabi nya

"Boring naman talaga dito sa school -_-" sagot ko

"Aish. Tara na nga tanong natin kay daddy kung saan room natin." aniya

So ayun hila hila nya ko hanggang principal's office.

"Hi Dad!" masigla niyong bati

"Ya! Choi Jin Young! I already told you so many times that always knock on the door before you barge in my office!" mala awtoridad na sabi ng papa nya

"Mianhae" saad ni Lea

btw 'mianhae' means sorry in Korean. Korean kase ang mother ko kaya marunong din ako habang si Lea eh Korean ang both parents nya. Pero dito sa school Chinese language ang pinili nilang ituro bukod sa Filipino and English dahil sabi ng dad ni Lea yun daw ang request ng Chinese business partners nila.

"So what can I do for the both of you?" tito Sebastian said

Sebastian Choi kase ang pangalan ng dad nya tapos Lani Choi. Okay enough of that. Let's get back to the topic.

"We just wanted to know what room are we going to sit in" Lea said

"Choi Jin Young. I want you to know that even if your my daughter you still need to follow the school rules. You two can go to the enrollment area and find where is your room." sabi nito

"What?! But Dad---"

Pero pinutol na kaagad ni tito Sebastian ang sasabihin ng anak nya.

"No more buts Jin. Follow me or else I'll cut your allowance." seryosong sabi nito

"Fine." walang ganang sabi nito

After that conversation, we straightly headed to the enrollment room to check our rooms and sections.

Nung nahanap na namin agad din naman kaming umuwi. Ang section ko ay 10- Ki shi at kung minamalas ka nga naman sa 4th floor pa letche! Tapos si Lea naman 10- Thiao kuy at sa 2nd floor naman sya sa kabilang building. By building din kase ang course dito at ang mga section dito puro Chinese words.

Then ayun pagkauwi namin ng bahay agad na kaming nagpahinga ni Lea.

Pero yan ako NOON. Ibang iba na ang Tyler NGAYON. Kabaligtaran na sa kung anong ako noon. Marami na kasing nagbago since na nawala si Lucas. Naging mahina ako, hindi na ako nagaayos, laging walang kabuhay buhay at hindi na palangiti. Pero totoo ang enrollment chuchu na yan but ibang iba ang ugali ko jan sa ugali ko ngayon. Imagination ko lang yan dahil namimiss ko na rin yung dating ako. Kase ngayon marami na talaga akong pinagbago. For short I'm a failure and a loser.

A/N: Picture ni Tyler habang papunta sa school ^_^

A/N: Picture ni Tyler habang papunta sa school ^_^

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Almost Is Never EnoughTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon