Chapter 3

102 4 3
                                    

[BELLA]

"nae soneul jaba woneul geuryeo
i mankeum nanwo gajin geojanha.
nae on maeumi ne gyeote
ne kkumi nae gyeote

sandaneun geo gyeondineun geo
hamkkeramyeon jogeum deo haengbokhaejyeo.
kkeuteopsi yeongyeoldwae dasi
can't live without you."

Napadilat ako sa cellphone ko. Teka? Hindi naman 'Without You' yung alarm ko ah?

Nagkusot mata ako at napaupo ako. Nandito parin ako sa room ni Taeyong sa hotel pero.. Wala ng gamit. Agad kong binuksan ang cellphone ko para tignan ang updates. Hindi kaya nag ilusyon lang ako kagabi at nauwi ako sa room ng hotel na to? Hindi kaya yung nangyare kahapon panaginip lang? Yung umuwi na talaga sila Taeyong at dahil wala akong magawa kumuha nalang ako ng room dahil hndi ko na kayang umuwi sa panghihina?

Binuksan ko ang cellphone ko at.. Tumulo agad ang luha ko. Hindi pala talaga..

Hindi pala talaga yon panaginip.

Nakita kong isang selca nya ang naging wallpaper ko. Hindi naman sya ang wallpaper ko dahil si Doyoung ang wallpaper ko dahil nagiging bias wrecker ko siya. Isa pa, ang selca nya an to dito kuha sa room.

 Isa pa, ang selca nya an to dito kuha sa room

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Napatigil ako. Kung totoo nga yung nangyari kahapon, bakit wala akong maalala kagabi? Aish, ayoko muna alalahanin. Kailangan ko malaman updates nya, malinaw na wala na sya dito sa hotel dahil yung mga gamit wala na.

Napatingin ako sa mga kumakalat na article na puro sa issue kung sino yung girl na tinutukoy nya pero hindi ko muna pinansin hanggang sa pagscroll ko..

9:35 AM.

Sinabi sa article na yun 9:35, dumating si Taeyong para sa flight nya pauwing Korea

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Sinabi sa article na yun 9:35, dumating si Taeyong para sa flight nya pauwing Korea. Sinabi dun na ang flight nya ay 12:00 PM.

Napatingin agad ako sa orasan ko.. 11:23 AM

Kumaripas agad ako ng takbo, kinuha ko ang nagiisang jacket na alam kong kay Taeyong. Suot nya to nung nagkita kami.. Sinuot ko yun at kinuha ang mga gamit ko sabay takbo palabas ng hotel at sumakay sa kotse ni dad.

Please.. sana maabutan kita Taeyong. Bakit hindi ka manlang nag paalam sakin? bakit ganyan ka naman?

Bakit naman ganyan ka. Hindi ako nalilinawan, ang gulo.

Unexpected Love from Lee TaeyongTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon