Chapter 1: The Beginning

66 3 3
                                    






(2 years later)

[Alexandra's POV]





"Aalis ako. I'll be back at 11pm sharp." sabi saakin ni Grey habang sinusuot ang black leather jacket niya. "Okay. Bye." ayun lang ang nasabi ko dahil busy akong manuod ng favorite kong cartoons na......Mickey Mouse Clubhouse! I don't care kung saan siya pupunta basta umuwi lang siya dito, Ayos na.










"Hey! Are you even listening?!" sigaw niya, dahilan para ika bigla ko. "Ha?" takang sabi ko. "Ang sabi ko, Maglinis ka ng bahay. Including the garden and pool, Understood?" He said while putting he's shoes on. Leche! ang demanding niya!











"Wow ah?! Anong silbi ni Mang Salvador kung ako lang pala maglilinis ng garden at pool? Pwede ko naman siyang tulungan. Pero yung buong yon? Hindi ko naman kakayanin yon." pag-aangal na sabi ko.









"Bat ba ang sungit mo? Are you pregnant? At tsaka wag kang mag inarte...hindi ka maganda. Ikaw kaya mag pasweldo?" cool nyang sabi. "Masungit ako kasi masungit ka rin. At tsaka anong pregnant?! Kala ko ba 'di ako maganda? Syempre walang magkakagusto niyan saakin." sabi ko. "Malay mo na rape ka?" mapang-asar na sabi niya. Pero 'di ko na siya inimik. Bahala siya dyan.










"Fine. Wag ka ng maglinis ng garden. Dito ka nalang sa bahay mag linis. Mag patulong ka kay Manang Edna, Okay?" sabi niya sabay labas ng bahay.











Maya-maya pinatay ko na yung t.v. at pumuntang dining room. "Manang?" tawag ko. "Oh, iha? bakit? May iuutos ka ba?" tanong saakin ni Manang. "Ah wala po! Magpapatulong lang po sanang maglinis." nahihiyang sabi ko. "Sige ba!" sabi niya sabay lapit saakin.











Sabay kaming umakyat ni Manang papuntang 2nd floor. "Nasaan nga pala si Grey?" tanong niya saakin. "Sabado po ngayon. Malamang nasa galaan po yung kumag na yon." sabi ko. Inuna muna naming linisin yung kwarto ko.








Nakalimutan ko nga palang magpakilala. Ako si Alexandra Sophia Sy.....Montejano. Asawa ng nag iisang impakto na si Grey Frost Montejano. I swear he's not your typical guy. He's a playboy, not gentleman and most of all... He's such a jerk! Pero takot ako doon.









He's 21 years old and a CEO of Montejano group of Companies. 15 palang ako at 19 palang siya ng ikinasal kami. Fixed Marriage ang kasal namin.







Mayaman kami noon. Nawala lahat ng pera namin dahil kakagastos para sa gamot at pang opera kay Daddy. Mas lalo kaming naghirap ng namatay siya. Ng si Mommy ang nagpatakbo ng kompanya, nalugi, nabaon sa utang. Naghirap kami ng sobra pero pinagtiyagaan ko yun, dahil alam kong nandyan lang si Mommy sa tabi ko para alagaan at gabayan ako...But I was wrong....










Binenta ako ni Mommy sa isang mayaman na lolo na nagngangalang Don Ricardo Ferdinand Montejano III. Ginawa yon ni Mommy para magkaroon ng pera at sumama sa bagong asawa niya. Bago umalis si Mommy papuntang ibang bansa, nag plano sila ni Don Ricardo na ipapakasal daw ako sa nag iisang lalaki niyang apo... Si Grey.









Hinintay nilang mag 15 ako at tsaka ipinakasal na kay Grey, kahit labag sa loob naming dalawa. Mabait naman si Don Ricardo saakin. Tinuring niya rin akong kapamilya.






Pero 2 days pagka tapos ng kasal namin ni Grey. Nalaman nalang namin na patay na si Don Ricardo. 3 days later nalang noon, may nag padalang sulat samin galing kay Don Ricardo. He wrote it before the day of our wedding day. The investigators founded the letter above his bed table.






                                                                                                                                                                   

                                   January 19, 20xx

     Grey and Alexandra,

        Aabangan ko ang kasal niyo. Even though the doctor said that isang araw nalang akong pwedeng mabuhay. I tried to fight my sickness, but sadly to say... I can't. Ngayon na sana ang last day ko pero pinilit kong kahit isang extrang araw lang. Just to see you both at the altar. Papayagan ko kayong gawin lahat ng gusto niyo kasi alam kong labag sa loob nyong kasalin kayo ng maaga. But in one condition, You both will live on a same roof. I don't take no as an answer. Basta always take care. I wish that you both can learn to love each other. Kung hindi niyo kaya as a couple mag mahalan, edi as friends man lang. Wag kayong mag talo sa maliit na bagay. Advanced best wishes and congratulations!


               P.S.
                May white envelope doon sa dashboard ng kotse mo Grey. Regalo ko na sainyo yon.

                                                                                                                           -Ricardo Montejano










Ng tinignan namin noon ni Grey yung envelope sa kotse. May susi at may maliit na sticky note na ang nakalagay ay '2381, Ramsey road, Hemsworth Heights, Subdivision, Makati, Metro Manila'









Simula ng araw nayon, hanggang ngayon, doon na kami tumira. "Manang ako nalang po mag tatapos dito mag linis. Doon nalang po kayo sa kwarto ni Grey maglinis. Sorry po 'di ko po kayo matutulungan maglinis doon. Prohibited po ako sa kwarto niya." paliwanag ko kay Manang Edna.







Halos tatlong oras kami naglinis ni Manang Edna. Lininis namin yung veranda, guest room, living room, kitchen at dining room. Halos 2pm na kami natapos maglinis. Dumiretso nalang ako sa kwarto ko. Wala akong ganang kumain sa sobrang pagod, kaya natulog nalang ako.












================================




Hi guys!

Sorry po kung short update lang po. Pasensya dahil busy kakaisip para sa ibang chapters lol. At tsaka kay LostInReality- po ty sa title tas cover.

Thank you guys for reading!




The Unpredicted LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon