Chapter 8 I'm Sorry

516 30 3
                                    

8

Dominic's part

"พ่อคะช่วงนี้หนูขอมานอนค้างบ้านเพื่อนนะคะ พอดีมีรายงานที่ต้องทำด้วยกัน"

.....................

"บ้านมอลลี่น่ะค่ะ"

.....................

"อ๋อ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง มอลลี่ให้ยืมเสื้อผ้าเธอได้ค่ะ"

.....................

"ค่ะ ฝันดีนะคะ"ลีแอนวางสายไปแล้วถอนหายใจ

"เป็นอะไร?"ผมถามเธอ

"แค่รู้สึกแย่ที่ทำให้พ่อกับแม่เป็นห่วง"ผมพยักหน้าเข้าใจและก้มลงกินอาหารตรงหน้าต่อ

"ว่าแต่...นายรู้ได้ไงว่าผู้ชายคนนั้นเป็นตำรวจ"ลีแอนหยุดกินและเงยหน้าถามผม ผมเงียบไปสักพัก ตัดสินใจว่าจะบอกเธอดีมั้ย? แต่ในเมื่อเรื่องมันชักจะบานปลาย ไหนเธอต้องมาเจ็บอีก อย่างน้อยเธอก็น่าจะได้รู้ความจริง

ผมตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมด เหตุการณ์รถคว่ำ บริษัทวอล์คเกอร์ โครงการใหม่และบทสนทนาที่ผมได้ยินระหว่างคุณวอล์คเกอร์กับผู้ชายอีกคนที่เป็นตำรวจ ผมเห็นบัตรของเขาห้อยอยู่ที่กางเกงและผมก็ให้อเล็กซ์ตรวจสอบปรากฏว่าเขาเป็นตำรวจจริง แมท สจ๊วต คือตำรวจที่ผมเดิมตามไปจนถึงโกดังร้าง

"บริษัทวอล์คเกอร์"ลีแอนพูดกับตัวเองเบาๆ

"เธอรู้จักเหรอ?"

"บริษัทของครอบครัวแฟนเก่าฉันน่ะ ไม่คิดเลยว่าจะทำเรื่องแบบนี้"

"แฟนเก่าเธอ เบนจามิน วอล์คเกอร์ใช่มั้ย?"

"อืม"เธอถอนหายใจออกมาดูเหมือนเธอคงไม่อยากพูดเรื่องนี้สักเท่าไหร่

พอเราสองคนกินมื้อค่ำเสร็จผมก็เก็บทำความสะอาดและพยุงลีแอนขึ้นบันได ผมยกห้องนอนให้แม้เธอจะแย้งและขอนอนที่โซฟาผมรู้ว่ายิ่งเดินเธอก็ยิ่งเจ็บผมเลยอุ้มเธอขึ้นมา ลีแอนตกใจรีบกอดคอผมไว้

"ไม่ต้องอุ้มก็ได้!"

"ถ้าปล่อยให้เธอเดินคืนนี้คงไม่ได้นอนหรอก"ผมอุ้มเธอเข้ามาในห้องและวางเธอลงบนเตียง

Battle ScarsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon