Loyally Loved

2 - Fear

1 word: Bored...

Hindi nako nakinig sa mga ine-explain ni ms kasi nadi-distract ako sa katabi ko and I can't help but to look at him.

Natutulog.

"Mr. Cullen, wala kabang gagawin dyan kundi ang matulog nalang?" Iritang sabi ni ms.

"I don't care what your talking about" poker face nyang sabi sabay walk out.

HAHAHAHA wow! Gandang exit non ahh, parang yung sa mga tele nobela? Yung mga ginagawa ng kontrabida HAHA

And sakto naman at nagbell na naghuhudyat ng breaktime.

1st year hs palang nandito nako, and hinding hindi ka mabubulok sa acads dito dahil maraming activities dito, bukod kasi sa acads kailangan may extra curricular din. 1 hour nga ang breaktime dito eh, wala namang magawa.

Ano yun? Isang oras ka kakain?

And then nung 2nd year naman nakilala ko si Cherry and naging bestfriends kami, kaso lagi nyang kasama boylet nyang si John. Kaya lagi lang din akong lonely.

Pumunta ako sa library and nakita kong puno ito, wait! Wala namang pumupunta dito pag break ah. Kadalasan ako lang ang tao.

Pumunta ako dun sa fav. Spot ko, dun sa may field and sakto walang tao sa isa sa mga bench.

Umupo nako and nilabas yung bago kong bili na libro <3 ~ <3
Actually kahapon kopa yun binili pero bago padin sya. Hehe

I put my headphones on and nagplay yung When your Gone ni Avril L.

Nasa climax nako and namatay yung boy na gusto ko sa story, wahh! T_T

I started crying dahil sa sobra akong nadala.. (BOOK LOVER FEELS)

"What are you doing here?" Binalewala ko yung tanong ni pabebe boy, hindi talaga kasi ako makapaniwala na namatay yung boy eh.

I looked at him and I started crying again. He approached me and he just...... Stare.

"What's your problem? Pft, why are you? HAHA crying here HAHA seriously? Pfft." Haay sige tawa pa, pigil pa. Bastusan dre?

I glared at him and hindi kosya pinansin hanggang sa kumalma ako.

"So, why did you cried a while ago?" Usisa nya sakin. Hmp! Ano bang paki nya? Haay.

"None of your business" mataray kong sagot, pero mabait ako ah! Hehehe...

"I just want to know why, I don't even care at all" masungit sungit nyang sabi.

Pahiya ako dun ah. T_T

"He died." Malunkot kong sabi.

"Who?" Bigla nyang tanong, hindi ba halata?! Nagbabasa nga ako eh, hindi paba obvious sa kanya?! Hay.

"Haay! Isn't it obvious?! Syempre yung boy here sa story!!" Naiinis kong sabi sa kanya.

"HAHAHAHAHAHA" he started laughing so hard na para bang walang bukas.

"Hey! Not funny!" Sabi ko sakanya habang sinusuntok ko yung braso nya.

He's still laughing over his heart out.

"Mpf! Kainis!" Irita kong sabi habang lumakad nako palayo. Ayoko nang makita yong ugok nayun hayst, ganda na ng araw ko nagulo pa dahil dun sa pabebe boy nayun.

"Hey! Wait up!" Anong wait up? Close lang? Feeler..

Hindi kosya pinansin at nagpatuloy lang sa paglakad. Maarte na kung maarte pero nakita nya yung part ko na hindi ko pinapakita sa iba eh, big deal yun para sakin.