High School Never Ends

+5

POV VERA

 “het eten is klaar!” hoor ik Joor roepen. Glimlachend zet ik de pan met saus op tafel. We hadden macaroni gemaakt, handig maar lekker. “oh dat ruikt goed zusje” komt louis de keuken in gelopen en komt maast me zitten. “het ziet er goed uit!” zegt Harry als hij tegenover me gaat zitten. Louis schept meteen zijn bord vol en begint te eten. “Lou.. je had ook nog even kunnen wachten hoor”  zucht ik lachend. Louis was iemand die altijd wel wou eten, en dus niet wou wachten op andere. Ik zie Joor grijnzen die naar Harry kijkt. Ook hij had zijn bord vol geschept en begon meteen met eten. “tja, de jongens zijn toch wel hetzelfde” lacht joor dan.

“Mam, nee ik zeg niet waar we zijn. Vera en ik zijn oke, niks om je zorgen om te maken. Behalve dan dat je ons niet verteld hebt dat je zelf ook vreemd ging. MAM HOU OP!” en ik hoor Louis veder boos naar boven lopen. Ik zucht en begin de tafel af te ruime n, ik voel dat Joor en Harrry me beide aankijken maar ik probeer ze zo goed mogelijk te negeren. We horen boven dat er iets kapot gaat. Louis is nooit echt het type geweest die zo tegen mama durfde te praten, integendeels zelfs. Dus dat hij nu zo boos is op haar moet toch wel betekenen dat er echt iets aan de hand is. “ik ga wel even kijken boven” zegt joor vriendelijk en ik knik.  Harry pakt de borden van tafel en reikt ze naar mij. Ik pak ze aan en laat ze gelijk ook weer uit mijn handen vallen. Ik sla meteen mijn handen voor mijn mond. “sorry” mompel ik als ik naast Harry de stukken opruim. “maakt niet uit. Ik doe het wel, dadelijk snij je jezelf” hij kijkt me aan en knikt naar me. “nee ik help wel” zeg ik en pak wat stukken in mijn handen. “ zit het in de familie of zo? Dat jullie nu beide iets laten vallen?” grijnst Harry maar als gauw verdwijnt hij. “sorry ik bedoelde het niet zo.. ik uh..”  “maakt niet uit” glimlacht ik zacht. We verzamelen alle scherven en ik leg ze voorzichtig in Harry’s handen, zijn handen zijn groter dan de mijne. Ik trek mijn handen weg en voel net dat er een stukje in mijn huid snijd “auw” ik trek mijn hand naar me toe en kijk ernaar. “oh wacht” zegt hij en gooit de stukken weg en loopt dan de keuken uit en komt niet veel later terug met een verbanddoos. “kun jij dit?”  grijns ik dan. “ja, je weet half niet wat ik allemaal kan” grijnst hij terug en pakt mijn hand en begint het bloed voorzichtig weg te vegen. Mijn hand lijktzo klein in die van hem en ik glimlach. Hij zou me vaker wel vast mogen houden. “wat is er?” vraagt hij dan, ik had niet door dat ik nog steeds aan het glimlachen ben. “ uh nee niks” zeg ik snel en hij pakt een verbandje en begint het voorzichtig om mijn hand te binden. “ zo, je zult het wel overleve n” geeft hij mijn hand weer terug. “oh gelukkig, ik was al bang” knipoog ik. “het enige probleem is dat ik nu moet afwassen..” beide beginnen we te lachen en hij kijkt me dan bijna trots aan dat hij me heeft laten lachen.

POV JOOR                           

“ik ga wel even boven kijken” zeg ik en loop naar boven. Ik had Harry naar boven kunnen sturen, maar ik denk dat Louis meer heeft aan een vrouw ommee te praten. En ik weet dat vera ook naar boven had kunne gaan, maar ik zag haar blik in haar ogen toen Louis naar boven liep. Ik loopnvoorzichtig naar boven en zie dat de deur van de badkamer open staat. “Louis?” zeg ik zacht als ik binnen loop. Hij zit op de wc met de wc bril naar beneden en hij leunt met zijn ellebogen op zijn knieen en zijn hoofd leunt op zijn handen. “joor” hij kijkt bijna geschrokken op en staat op. “gaat alles goed?” hij en knikt “sorry van de spiegel, ik uh... sorry” hij ziet er nog steeds wat ongemakkelijk uit. “heeft je moeder nog iets gezegd?” vraag ik dan en ga ik op rand van het bad zitten. Louis neemt terug plaats op de wc. “ Ja.. ze wou dat we terug kwamen, dat het niet haar bedoeling was om het ons zo laat te vertellen. En dat ze ons kwam halen als ik vertelde waar we zijn..” ik houu even mijn mond als hij verder praat. Je ziet dat hij er toch wel mee zit, ik vraag me af of Vera allemaal wel weet wat er nu in zijn hoofd allemaal speelt. “..ik kan nog niet geloven dat ze zo er mee zat dat papa weg was, maar zelf ook maanden lang zitten flikflooien met iemand anders!” ik zie hij weer boos begint te worde, dit is helemaal niet mijn bedoeling! “Louis..” zeg ik en zie hou hij me weer schuldig aankijkt. “wil je.. uh..mag ik je vasthouden.. ik uh..” ik glimlach en knik. Voorzichtig sla ik mijn armen om hem heen en voel hoe hij zijn armen om me heen legt. Ik voel hem zuchten en ik aai over zijn rug. Zijn parfum is bijna hetzelfde als die van Harry, maar zo veel lekkerder. Ik schrik van mijn eigen gedachte, en laat Louis los. “uh...sorry” zegt hij zacht.  “wat?  Oh nee dat is het niet” zeg iksnel, ik wil niet dat hij denkt dat hij iets fout heeft gedaan of zo. Ik snap aleen mijn eigen gedachte niet. “okee” zegt hij dan zacht. “weet Vera dat je je zo voelt? Ik bedoel, ik zie aan je dat er meer dwars zit dan dat je verteld” hij knikt zacht en slaat nog een keer zijn armen om me heen. Deze keer duurt het even voordat ik door heb dat hij me weer omhelst. Deze keer was het anders, iets meer van dat ik gelijk had maar hij het niet durfde te zeggen. Glimlachend omhels ik hem weer en voel hoe hij wat ontspant.”dank je Joor” fluister hij dan zacht. Ik weet echt niet wat er met me is. Ik kan en mag Louis niet leuk beginnen vinden. Ik bedoel, ik ken Vera nog maar net, en hij is nu niet bepaald zich zelf. Hij moet eerst weer zijn rust zien te vinden tussen zijn ouders.