+15

175 13 4
                                    

POV JOOR

De jongens zijn door! Hoe gaaf! Ze waren ook echt super goed, daar niet van, maar echt.. woh! We zitten nu met z’n alle in de mac om het te vieren. Harry kan de niet op houden met grijnzen, en zit telkens aan Vera. Niall, Zayn en Liam zijn met z’n drieen steeds aan het lachen. En Louis, die blijft maar zeggen dat hij het niet kan geloven, dus telkens zeg ik tegen hem dat het toch echt waar is. “Ik was zo zenuwachtig” zucht Louis dan. “Nou, dat zag je niet hoor” zegt Vera tegen hem. “Gelukkig maar, wat nou als een van ons niet goed had gezongen, dan waren we allemaal niet door geweest!” zegt Niall. “Dus.. dat is gewoon een teken dat jullie super goed zijn” knipoog ik naar hem. “Ja, ik ben benieuwd hoe het verder gaat!” Grijnst Liam. Ik ook, wat nou als de jongens in een keer super bekend worden! Hoe gaaf zou dat zijn? Ik stop nog een frietje in mijn mond en kijk iedereen grijnzend aan. Mocht ik nu toch wel trots zijn op de jongens? Ze zijn tenslotte wel mijn vrienden. Dan gaat mama’s telefoon en ze kijkt even verbaasd naar haar scherm. Wie was dat? Ze staat op en loopt even van ons weg. Ik zie haar af en toe naar ons kijken en dan weer weg. “Wie is dat?” vraagt Harry aan me. Ik haal mijn schouders op. Geen idee. Dan zie ik mama weer terug komen lopen en kijkt Vera aan terwijl ze nog steeds aan de telefoon zit. “Je mag maandag gewoon weer naar school. Ze hebben gepraat met Nicole en haar moeder, en ze hebben inderdaad toegeven. Er is dus niks meer aan de hand” zegt ze tegen Vera. Die kijkt mama met grote ogen aan en dan terug naar Harry. “Zie je nu wel!” slaat hij zijn armen om haar heen. “Ja, helemaal mooi. Dank u wel voor alles” zegt mama dan en hangt op. “Was dat die knappe politieman” wiebel ik met mijn ogen. Ze wordt meteen rood. Ja dus. “Maar is er dan verder niks met Nicole? Wordt zij dan niet geschorst of zo?” vraagt Louis dan aan mama. “Geen idee, hij wou alleen even melden dat Vera dus gewoon naar school mag en dat ze nog gaan praten met de directrice” mama grijnst een keer naar hem en dan terug naar Vera. “Niet te geloven, gelukkig maar..” zucht ze. “Dus, nu zit je weer met mij opgescheept in de les” grijns ik naar haar. ‘Oh maar dat vind ik helemaal niet erg hoor!” knipoogt ze naar me. “Wat een leuke dag vandaag! Eerst zijn we door, en nu krijgen we te horen dat Vera weer gewoon naar school mag!” Louis klinkt oprecht blij. “Tja, soms heb je van die dagen” grinnik ik.  “Gelukkig wel. Die mogen er ook zijn” zucht Harry opgelucht. “Ik vond het ook wel fijn om niet naar school te hoeven” begint Vera te lachen. “Oh nee, jij komt gewoon mooi weer naar school!” lachen we met haar mee.  “Ja, iedereen vroeg al aan ons wanneer je terug kwam! Dus iedereen heeft je gemist hoor!” zie ik Niall naar Vera knipogen. “Tja, ik ben benieuwd of iedereen straks jullie optreden op tv gezien heeft!” zeg ik dan. “Vast wel, het is een veel bekeken programma” zegt Zayn tegen me. “Dus, heb je al een handtekening in gedachte die je kunt gaan zetten op alles en nog wat van de fans?” lacht Vera. “Ik denk niet dat het zo ver komt hoor” lacht Louis mee. “Je weet nooit Lou! Misschien heeft Vera wel gelijk, misschien wil iedereen straks wel vrienden met jullie worden” haak ik in. “Dat zien we dan wel he zusje” knipoogt Harry naar me. “Inderdaad, dat komt allemaal wel weer” zegt mama dan. “Zullen we zo naar huis gaan en nog wat oefenen voor de volgende keer?” stelt Liam dan voor. “Ja, dan kunnen ik en Joor met z’n tweeen de stad in” kijkt Vera mij aan. Gezellig!  “Ja, jullie gaan maar oefenen, wij gaan shoppen!” grijns ik naar Vera. “Nou, dan zal ik jullie in de stad afzetten, en rijd ik de jongens naar huis. Ik moet zelf ook nog wat doen..” zegt mama dan. “Oke prima!” knikken de jongens. “tot straks, en veel plezier” hoor ik Harry tegen Vera zeggen als hij haar even heel schattig aankijkt. “Jij ook” zegt ze bijna verlegen terug.  “Wel mooie dingen kopen he!” slaat Louis zijn arm om me heen. “natuurlijk, wat denk jij dan” gaat mijn blik van Harry en Vera naar Louis toe. Ik grijns naar Louis als hij me een stevige knuffel geeft.

POV Vera

“Bel maar weer als ik jullie moet ophalen” zegt Anne tegen ons als ze ons uit laat stappen. “Doen we, tot straks” zeggen ik en joor tegelijk. “Zo ik heb er zin in!” haakt Joor haar arm in de mijne. “Ik ook! Even een meidending doen” zeg ik tegen haar.  Ze kijkt me blij en grijnzend aan. “Dus, heb je iets speciaals nodig of niet?” vraagt ze aan me. “Neuh, niet perse.” Schud ik mijn hoofd. “We kunnen wel even de bijenkorf in lopen” wijst Joor naar de winkel. “Ja leuk!” zeg ik als ik haar mee sleur naar binnen. “Wat zou jij er van vinden als de jongens straks misschien bekend worden?” vraagt Joor aan me als we tussen de rekken naar een tas aan het zoeken zijn. “Geen idee eerlijk gezegd.. Natuurlijk vind ik het leuk voor ze als ze bekender worden, maar ik wil mijn broer niet verliezen zeg maar..” begin ik stamelend. “hoe bedoel je verliezen?” Joor stopt me en kijkt me niet begrijpend aan. “Naja gewoon, ik ben bang dat, mochten ze bekend worden, dat ik hem niet of nauwelijks zie. Dat zou ik echt heel jammer vinden.. Hoe leuk ik het ook zou vinden dat ze bekend worden” ik zucht een keertje diep. “Oh zo. Ja dat snap ik wel wat je daarmee bedoeld.. Ik zou het ook super erg vinden als ik Harry om die reden niet vaak meer zag.. en nu natuurlijk Louis ook omdat ik. Uh..” Joor stopt halverwege haar zin en ik begin te glimlachen. “Je vind hem echt leuk he?” vraag ik. Ze knikt verlegen. “Nou, dan hebben we dat ook meteen geregeld” grijns ik. “hoe bedoel je?” vraagt Joor weer. “Nou ik ga met Harry trouwen, jij met Louis. En we leven alle vier nog lang en gelukkig” “haha ja zo kun je het ook zien” knipoogt Joor naar me. “Eh, maar wat vind je van deze bruine tas?” vraag ik als er eentje uit de schappen haal. “Ja leuk! Echt een tas voor jou. Ik vond deze wel leuk” pakt Joor er dan eentje. “Oh ja, die is ook echt iets voor jou” lach ik. “Nou mooi, dan hoeven we daar al niet om te vechten” knipoogt Joor weer.

We rekenen beide onze tas af en lopen verder de stad in, kledingwinkels, schoenenwinkels, parfumerie. Overal waar we komen blijft er iets aan onze handen plakken. Ik moet dadelijk echt stoppen met iets te kopen. “Dus, ik ben blut..” zucht Joor als ze op een bankje gaat zitten. “Ja ik ook..” grinnik ik. “Maar, ik vind dat we echt super dingen hebben gekocht!” grijnst ze dan. “Daarom! Dat is het belangrijkste!” stoot ik haar lachend aan. “Zal ik mama bellen om ons op te komen halen? “ vraagt ze dan aan me. Ik knik en pak ook mijn telefoon erbij. Ik hoor Joor met Anne praten en ik glimlach als ik op mijn telefoon een berichtje van Harry zie. Ik typ snel iets terug en stop dan mijn telefoon dan weg. “Ze is er zo” hangt Joor dan op. “Oke, dan wachten we nog even” knik ik. Niet al te lang daarna komt Anne al aanrijden en stopt ze als ze ons ziet. “Nou dames, jullie hebben goede inkopen gedaan” grinnikt ze als we achterin de auto gaan zitten. “Ja! Het was ook heel gezellig!” grinnik ik. “Nou dat is mooi” glimlacht ze naar ons via de achteruitkijkspiegel. “En jij mam? Wat heb jij gedaan?” vraagt Joor dan. Ik zie hoe Anne wat ongemakkelijk begint te kijken, “uh niet veel” stamelt ze. “Oh..” Joor kijkt me verbaasd aan. “Ik ben koffie gaan drinken met Robin” glimlacht ze. “Robin? Die agent Robin?” vraagt Joor, ik heb geen idee over wie ze het hebben. Anne knikt zachtjes en ze begint te lachen. “Oh, nou leuk mam!” zegt ze dan enthousiast. “Ja het was heel gezellig” De auto staat op de oprit en Anne zet de auto uit. We stappen uit en ik leg meteen alle gekochte dingen in Harry’s kamer, waar ik alles nog even in de tassen laat zitten om straks even te showen aan hem.

Sorry voor het lange wachten, maar toch was hier een nieuw stukje :)

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Nov 25, 2013 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

High School Never EndsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu