Mr.Manhid

Chapter 18 - Almost

RENZ

"So class. Vacant time naman, chance na natin ito para pag usapan ang event ngaung december" Ms.Rodriguez

"Ugh. Hindi tayo makakapag boy hunt sa ground" Yashi

"Magtigil ka nga. Eto muna intindihin natin" Rayven

Oh geez. Ang lakas ng topak nilang dalawa. Hindi nagsasawa may boy hunt si yashi.

Malapit na magpasko. Nakakatuwa, makikita ko na naman ang Giant Christmas tree dyan sa plaza. Oo. Tuwing magpapasko lagi nilang tinatayo yun.

"So may Program bago ang christmas party. Kailangan ko ng grupo na magpeperform." Ms.Rodriguez

"Ayoko" Classmate 1

"Ha?" Classmate 2

"Bakit may ganun pa?" Classmate 3

Ang iingay nila.

"Sssshhhhh. Quiet" Ms.Rodriguez

"Kung walang sasali. Sayang yung points na makukuha nyo dito. Yes. POINTS SA CARD" Ms. Rodriguez

talagang dinidiin ni mam yung point sa card. Well sayang din naman kasi.

"Mam!!!" Yashi & Rayven

"Yes?" Ms.Rodriguez

Lahat nakatingin dito sa amin.

"Sasali kaming tatlo!!!" Yashi & Rayven

Don't tell me. Ako yung isa pa?

"Okay. So sino pa yung isa?" Ms.Rodriguez

"Si renz!!" Yashi & Rayven

nagulat ako sa sinabi mg dalawang bakla na to.

"Yes!!!!!!" Class

with palakpak pa yung mga kaklase ko.

"Okay. So meet tayo mamayang awasan para pagusapan yung tungkol dan okay?" Ms.Rodriguez

DYLAN

Ang sarap lang sa feeling na kayo na ng taong mahal mo. From friend to Girlfriend. Ewan ko ba, nung una ang cold ko kay alexis tapos narealize ko may feelings pala ako para sa kanya.

Nang tanungin ko sya kung pwede ko sya maging girlfriend.

Niyakap nya lang ako. Ibig sabihin nun mahal nya din ako. Wow. Ang sarap at ang saya talaga sa feeling.

Nadatnan ko dito si renz sa locker room.

Parang nagulat sya sa presensya ko.

RENZ

"Bakla. Bilisan mo. Pupunta pa tayong faculty para kausapin si ms.rodriguez" Yashi

"Sige. Una na kayo" Renz

Ibabalik ko lang tong notebook ko sa locker. Nabibigatan kasi ako sa bag ko.

Bumukas ang katabi ng locker ko. Shet, sya ito. Hindi ko maiwasan, Naalala ko na naman yung nangyari.

"Renz" Dylan

Tinawag nya ko. Hindi ko alam ang dapat kong reaksyon. Galit ba o tuwa.

sa hindi ko inaasahan bigla nya kong niyakap.

"Alam mo ba, sinagot na ako ni alexis. Ang saya" Dylan

Pagkakalas nya, yun kaagad ang unang nyang sinabi. Parang lalong bumibigat yung lungkot na nadarama ko..

Nakatingin lang ako sa mga mata nya. Ang saya-saya ng mga ito.

"Oo alam ko." Renz

Ngumiti ako ng pilit. Binilisan ko ang paglalagay ng mga gamit ko. At kinuha yung bagong letter ni unknown.

Sigurado ako na malapit na talaga pumatak ang mga luha ko..

"Tsaka alam mo ba.. Nagustuhan nya yung.." Dylan

Kumalas ako sa kapit nya. Ng bigla nya akong hawakan ulit.

"Teka. May sakit ka ba?" Dylan

"wala. Okay lang ako" Renz

"Pag kasi kasama kita. Parang ang lungkot mo at hindi ka mapakali" Dylan

kung alam mo lang kung gaano ako kasaya pag kasama kita.

Hindi ko na talaga napigilan. Talagang tumulo na naman ang luha ko..

"Oh. Umiiyak ka na naman?!" Dylan

Parang naiinis sya sa tono nya. Kahit sino naman ata maiiyak pag pinagmalaki pa sayo ng may karelasyon sya at hindi nya alam na may gusto ka sa kanya.

"Sagutin mo ko. Ayaw mo ba sa akin?" Dylan

Tumutulo lang ang luha ko..

Kung alam mo lang na mahal kita at gusto kitang kasama lagi..

"No. Masaya nga ako eh." Renz

"Ganyan ba ang masaya?" Dylan

"Masakit kasi ulo ko" Renz

"Ganun ba? O sige eto gamot." Dylan

Tas binigay nya sa akin yung gamot. Inumin ko daw, wala naman talaga akong sakit. sana nga mabawasan yung sakit na nararamdaman ko pag ininom ko ito. Dahil sa gamot na ito naiisip ko na concern sya sa akin.

aalis na ako ng hawakan nya ako uli.

"Magpagaling ka" Dylan

Tumango ako at ngumiti.

Binilisan ko na ang paglalakad. Hayst. Nakakaiyak yung sitwasyon, pasalamat sya at nakapagtimpi ako. Kung hindi baka naamin ko na sa kanya na mahal ko sya.