Dışarıdan bakıyordum. Öylece kalakaldım... Bir kalabalık vardı dışarıda. Ama gidemiyordum. Yine beni tutan bir şeyler vardı evde... Ya annem, ya babam ya da başka bir şey... Ben de herşeyi haberlerden ogreniyordum... Etrafımca çok soyutlanıyordum. Yaşanması mümkünken yaşayamıyordum. Hep geri planda tutuldum. Çünkü ben kızmışım. Her yerde konusamazmışım... Araba süremezmişim. Okuyamazmışım. Eğer bir erkekle konuşursam namuzsuz olurmuşum. Artık çok sıkılmıştım birşey yapamamaktan. Ömrümü ev temizlemek ve yemek yapmaya adayamazdım...
Herkesin hizmetçisi olamazdım... Yeri gelince genç kız oluyordum. Yeri gelince çocuk. Daha fazla tahammülüm kalmadı bu tür saçmalıklara. Benimde aklım vardı herkes gibi... on sekiz yaşına iki gün önce girmiştim. Artık buralardan gidecektim. Kafaya koymuştum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANLIZLIĞIM BİN'İ AŞTI
Chick-LitNe demişti? Canım mı? Öylesine samimiyetsiz... Siyah ve karanlık diyemeyeceğim... çünkü onların benim için bir anlamı var...
