Bir rüya gördüm bu gece
Mavi kaldırımlarda yürüyorum
Yağmur yağıyor birden
Islatıyor yorulmuş bedenimi
Yorgunluğum yalnızlığımdan
Yalnızlığım kalabalık ortamımdan
Gittikçe hızlanıyor yağmur
Yağmur olmaktan çıkıp fırtına misali vuruyor kaldırıma beni
Dudağımdan gelen bir kan kokusu
Acıtmıyor canımı senin kadar
Yakmıyor içimi gidişin kadar
Yıllar geçse de üstünden
Sızı bile değil şuan
Alev alev yakan ateş
Susuz kimsesiz bırakansın
Sensin canımı acıtan
Sensizlik olması gerekirken
Kalkıyorum zorla
Mavi kaldırımdan biraz da destek alarak
Ne garip kaldırım bile destekken şuan bana
Kalabalık içinde yalnız kimsesizken
Koşmaya başlıyorum aniden
Kaçarcasına biraz da yakalarcasına
