Sessiz ve karanlık gece
Uzaktan gelen gece kuşlarının sesi
Pencereden süzülen ay ışığının aydınlığında
Düşünceler içinde ben
Dalıp gidiyorum gecenin karanlığına
Uçsuz bucaksız boşluğuna
Boşluk yankılanıyor içimde
Ya da düşünceler dağılıyor boşluğa usul usul
Sorma yürek diyorum
Ne düşündüğümü sorma
Üzülme sende boşver benim gibi
Senin rahatın yerinde
Yürek atıyor tek bir isme
Ama beynimde dolanan isimler çoklu
Olaylar karmaşık
Yine de sen iyisin be kalp
Bu kapkaranlık gece de bile ay ışığını görensin
Akıl ne derse desin sözünü dinletensin
Beyninde fırtınalar kopsa bile
Sen ilkbahar da çiçek kokusunu içine çekensin
Gece sana dost be yürek
Sarmıyor karanlığı etrafını
Onda bile aydınlık buluyorsun ya
Hele sen çok yaşa yürek
