Çabucak kalktım saatlerce oturduğum koltuktan
Bir yere yetişecekmiş gibi hızla
Yaklaştım pencereye
Güneş mi bana bakıyor ben mi güneşe bilemedim
Bilemediğim birçok şey gibi bunu da bilemedim
Durdum öylece
Sessiz ve sakince
Yorgun argın bedenim
Sığmıyordu bu eve düşüncelerim
Düşüncelerimdi sanki yoran
Bu denli çaresiz bırakan
Dur diyordum dur artık
Düşünme bu kadar
Bırak oluruna sabret
Olmuyor yapamıyordum
Her dakika biraz daha çok biraz daha derin düşünüyordum
Zorluyordum kendimi düşünmemeye
Düşündükçe değişen birşey yok
Tek değişen zaman
Gün geçiyor ay bitiyor yıl gidiyor
Düşünceler değişmiyordu
Hayatıma katkı sağlamıyor görüyordum
Tek bir yararı yoktu biliyordum
Bile bile yapılır mı a beynim
Yeter bırak artık diyordum
Olmuyor başaramıyordum
Yapamıyordum işte kendime engel olamıyordum
Yapamıyordum
