Eve varmışlardı erkek kardeşler yerde yatacaklardı çünkü yeterli yer yoktu. Kadın ev sahibi misafirperverliğinin sınırlarını zorluyordu, çünkü onun için misafir baş tacı demekti nede olsa o bir esnaftı ve bu işleri iyi bilirdi.
Ev Erzurum'daki ev gibi soğuk değildi sıcacıktı, Songül ve ailesi daha önce hiç bu kadar rahat etmemişlerdi.
Akşam yemeğinde sıcak bir menemen yediler ardından yataklara doğru ilerlediler... (Tabii bu durum erkek kardeşler için geçerli değildi.)1 hafta sonra
Songüller kirası 800₺ olan bir ev bulmuşlardı, İstanbul'da bu fiyata böyle bir ev bulmak uzun emek ister ve öylede oldu tam 1 haftada bu evi buldular. Ev 2+1 idi Songüller için bu bile fazlaydı ama bu evde bu fiyata anlaştılar. Evin içi temizdi ve kaloriferliydi, bu gayet iyi bir şeydi onların görüşünde ama bahçesi olan bir apartmanın aidatı da fazlaydı tabii, işte tam bu noktada Songül'ün dayısı Murat devreye giriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Hayatın Evrimi
NonfiksiArkadaşlar kitaptaki tarihleri karıştırabilirim, kusura bakmayın.