This is for Jerma Dela Cruz :D Natuwa ako sa comment mo. I will try na itagalog and chapter na ito. If hindi ko talaga makaya, maybe, I will minimize the English. Sorry sa lahat kung super slow updates ko. Super busy sa projects eh. Thank you for understanding. Maikli muna na naman UD ko ngayon. Sorry po talaga.
Enjoy. <3
________________________________________________________
SHARLENE's POV
Secret lovers ang peg namin ni Nash nagyon. Forgive me guys, I reaally love him. HIndi ko talaga na pigil ang sarili ko. Pero, nagpromise naman siya sa akin na makikipagbreak siya kay Alexandra. AT- at hindi pa talaga KAMI. Nahihiya nga ako eh. Nakakawa si Lexie. She might get very hurt. Hays.
Andito ako ngayon sa bahay. Nasa school si Nash eh. But, he moved in dito. Oops- it's not what you think. Sa guest room siya nagsstay. AKo naman, sa kwarto ko. Yes, we do cuddle but, hindi kami magkatabing matulog. ::DD
Nagluluto ako, may pakanta-kanta pa nang may marining akong tunog ng car. That might be Nash. Pumunta ako sa door only to be shocked. Andito si Mommy and si Kobe!!!
"Kobe." i whispered. "Kobeeeeeeeeeeee!" i ran to him and hugged him.
"Whoa! Slow down a little brat."
"I miss you!"
"I miss you too!" i so miss thim old boy na hindi ko na ginustong humiwalay pa sa yakap namin.
"Can the two of you please help me?"
KOBE's POV
Hi, ako nga pala si Kobe Paras. I came here tocelebrate the birthday of My Love, Sharlene Jill. Marunong akong magtagalog pero konte lang. As we are unpacking our things, hindi naman umalis ang pulupot ni Sharlene sa kin.
"Hey! Alis nga. You are so clingy!" i pushed her.
"Eh, naman eh. My love, I so missed you. You know. Your Smell.." tapos, sininghot-singhot ako."Whoo! Ang baho. Your hair.." ginulo na naman niya ang buhok ko."Your EVERYTHING." tumayo siya. Parang tanga lang.
"Namiss ba yung hindi napaparamdam ng ilang months? Ni isang text wala. Walang PM sa FB. isang buzz man lang. Don't fool me Sharlene."
"OMO! You are calling me through my name!" shocked ang expression niya. Hindi ko kasi siya inatawag sa pangalan niya unless galit ako or nagtatampo. thing is, nagtatampo talaga ako. Pero, hindi masyado.
"Hindi. Pangalan ko yun. Pangalan ko yun. Alangan naman sa akin diba? Hiyang-hiya naman ako sa iyo."
She rushed to my side."Sorry My Love. I didn't mean to. H-hindi ko alam kung akit nagiging makakalimutin ako this time. I-I don't know really. P-please. Sorry."
IIYAK NA YAN! IIYAK NA YAN!
At ayun, umiyak na nga siya. I hugged her. "Hush now Love. Hindi na ako nagtatampo. Sige na. Wag ka ng umiyak."
I can't stand na umiiyak siya. Napakahelpless nya kasing umiyak. "P-p-promise mo yan?*sniff*"
I broke the hug. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya "I promise, Love. I love you."
"I love you too" and i kissed her.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
head
NASH's POV
Half-day lang kami ngayon. Emergency meeting daw. At syempre, sobrang thankful ako. Makakasama ko na naman si Arley ko. Hihih *malanding tawa*
Malapit na ako sa bahay nila nang mapansin ko ang 1 kotse. Hindi naman yun kay Arley kasi wala namang kotse yun. Kanino kaya yun? Nagpark na ako at bumaba.
"Babe, I'm-"
At ayun, umiyak si Arley. At may kayakap siya."Hush now Love. Hindi na ako nagtatampo. Sige na. Wag ka ng umiyak."
"P-p-promise mo yan?*sniff*" that was Arley.
"I promise, Love. I love you." sabi ng guy habang ang mukhha niya ay halos gadangkal nalang ang layo sa mukha ni Arley.
"I love you too"
Umalis na ako. Hindi ko makayang panuorin nalang sila. Akala ko ako ang mahal niya? Sino ba yun? Sino yung walang hiyang yun?
Pumasok ako sa bahay at dumiretso sa kwarto at humiga.
Sino ba yun?
SHARLENE's POV
Isang buong araw na hindi ng pakita si Nash sa akin. Sabi niya, may project daw silang tatapusin ngayon kaya hindi na muna ako nagparamdam. Gusto ko na mag-aral siya ng mabuti para sa future~~ ayie, Kinikilig ako dun. Dahil sa tapos ko ng kulitin si Kobe, sumaglit muna ako sa school.
Nang pumasok ako, hinanap ko agad sina Angel at Mariko. But, sabi ng mga napagtanungan ko, busy daw sila sa project nila. Pumunta ako sa park malapit sa school only to find Alexandra na umiiyak.
"Alexie, anong problema?"
"Jill! J-Jill. Jiill!" umiyak siya ng umiyak.
"Tapos?"
"Jill."umiyak lang siya ng umiyak. Hanggang sa nakatulog siya. Tinawagan ko si Nash para sunduin kami. Dumating siya at binuhat si Alexa. Hindi siya umiiimik sa akin.
"M-maglalakad nalang ako pauwin." tumango lang siya habang buhat si Alexa OUCH!
"Sige."
May problema kaya kami?
