Kim olduğunu görmemiştim ta ki yüzü ömere dönene kadar Gamzeydi orospu daha doğrusu ömer beni bırakıp onun yanına gitmısti "kim üzdü lan seni söyle gidip sikeyim belasını-"sözü kesildiğinde ona baktım ölmek istiyordum o an gebermek o görüntüyü görmemek için hersey olsun ama görmeyeyim orospu ömeri öpüyordu ayaga kalktim dizim artik acimiyordu koşmaysa başladım ömer koştuğumu fark edip pesimden gelmeye baslamisti ama ben çoktan anayola çıkmıştım bile "irem bekle"diye bağırdı niye bilmiyorum ama ağlıyordum "irem bekle açıklayacağım lütfen"dahada hızlandim ara sokaga sapıp kurtulacağımı düşunmustum ama gucum kalmayinca kosmayi biraktim bilegimden cekip bedenlerimizi birlestirdi yüzüne bakamiyuordum çünkü ağlamamı görmesi onu sevdigimi anlaması demekti çenemi tutup yüzüne bakmamı sağladı "ağlıyor musun sen"dedi ağlamaktan hıckırmıştım "sana ne ömer sana ne öptün kızı lan neden bahsediyorsun hala "dedim"o öptü"dedi"vursaydın itseydin geri çekilseydin birşey yapsaydın hoşuna gitti opmesi degil mi ??!!!!"diye bağırdım o ise "irem yapma "dedi fısıldayan ses tonuyla "sen yapacağını yaptın ben bağırsamda bi yerimi parçalasamda faydası yok "giderken kolumu tuttu "bırak bırakk beni dokunma bana uzak dur benden uzak ömer senin aşkın işte bu" dedim onu dinlemeyip koşmayz başladım gelmedigini biliyordum ama yüzüme çarpan soğuk hava iyi geliyordu gidip parkta oturrdum biraz dahan ağladım rahatlamıştım sinirim kırgınlıga ve hayal kırıklıgına dönüşmüştü artık gücüm kalmamıştı o lanet görüntü gözumun onunden gitmiyordu bi turlü
