Fix me

Chapter 5

Liam's P.O.V.

Ook mijn ogen worden groot. 'You really don't know us, do you?' zeg ik rustig tegen haar. Bella slaat haar ogen neer en schudt haar hoofd. 'But we were in the newspaper, on tv, everywere. How is it possible you don't know us? Every teenager knows us, we have just bin a kind of attacked by..' begint Louis uit te kramen. Ik steek een hand op om zijn gebrabbel te stoppen en alle ogen gaan naar Bella. Ze heeft haar schouders laten zakken en kijkt gespannen naar haar handen. 

'It's just that, I haven't seen much tv the last year and I couldn't read the newspaper. I also haven't been much outside.' zegt ze zachtjes terwijl er een traan van haar wang valt. 'What? You can't read?' zegt Zayn. Ik schud tegelijkertijd met Bella mijn hoofd. 'David!' fluister ik. 

Bij het horen van zijn naam tilt ze haar hoofd op en vallen haar ogen op mij. Met een trieste glimlach knikt ze. 

'Do you want to share with us what he did to you?' hoor ik Niall fluisteren terwijl hij een hand op haar trillende vingers legt. Ze wacht even en bijt op haar lip. 'Later, maybe,' zegt ze met een warme glimlach, maar haar ogen staan nog steeds vol tranen. 'Later,' 

Bella's P.O.V

Deze jongens zijn zo aardig voor me, ze kennen me pas net en nu al zijn ze zo open en tonen ze interesse in mij. Owh, wat doen ze me denken aan mijn vrienden. 

Deze jongens, waar zou ik ze van moeten kennen? Ze zijn een band sinds een jaar. Dat verklaart in ieder geval al wat. TV en kranten heb ik het laatste jaar niet aan kunnen raken. Ik heb ooit een keer stiekem mijn lievelingsprogramma proberen te kijken, The Vampire Diaries, maar David heeft ogen in zijn rug. Hij komt overal achter! Of ik nu TV gekeken heb, of per ongeluk een glas heb laten vallen. Hij merkt het altijd! 

Na die ene keer Vampire Diaries heb ik het nooit meer gedurfd. Je had zijn gezicht moeten zien, verreweg vriendelijk. Hij kan zo door voor een seriemoordenaar met Halloween. Nee, een masker of schmink heeft hij dan zeker niet nodig. 

Wat was ik bang toen. Ik dacht echt dat hij me dood zou slaan. Ik herinner me de pijn nog, de angst en de vernedering. En bovendien, de spijt. Spijt dat ik het ook maar in mijn hoofd haalde David's regels te overtreden. 

Ineens wordt er een bord voor mijn neus neergezet. Met gefronste wenkbrauwen kijk ik om en zie daar een serveerster die alweer bezig is met het serveren van een andere groep mensen. 

'I ordered something for you, I hope you don't mind?' hoor ik Liam zeggen. Ik kijk naar het bord en zie daar iets liggen wat ik niet meteen kan thuisbrengen. 'I don't mind!' zeg ik vriendelijk, maar toch kijk ik bedenkelijk naar het bord. 'You will like it,' zegt Liam terwijl hij me toeknikt. Tot mijn grote verassing is het inderdaad heerlijk. Oh mijn God, wat een tijd geleden dat ik Gyros op heb! Ik herkende het zelfs niet meer! Ik smikkel alles naar binnen zodat er geen kruimel meer overblijft. 

'I was right!' fluistert hij in mn oor. 'Jep!' glimlachend kijk ik hem aan. 

'Bella!' Ik draai mijn hoofd naar waar de stem van Paul vandaan komt. 'Yeah?' vraag ik hem. 'Ehm, where are you going right now?' Ik zucht, 'Good question, I actually don't have a place to go.' 'What about your parents? Family?'  Met een treurig gezicht kijk ik Louis aan. 'My parents died a couple of years ago, they had a car accident.' Louis' ogen worden groot. 'I am sorry, I didn't know!'  'It's alright! I am handling it.' zeg ik met een glimlach. 

'You can stay with us, if you want to?' vraagt Liam. Ik denk na. Hoe zit het nu met m'n zusje? Waar zou ze zitten? Haar telefoonnummer weet ik niet uit mijn hoofd en Tim had mijn tas gepakt met mijn telefoon daarin. Zouden ze naar mij op zoek zijn? Ik denk het niet, aangezien ik niks heb gehoord van hen. Wat zou David allemaal naar hen toegestuurd hebben?