Kötü Kız | Habersiz Ruhlar

2. Bölüm

- Iyi günler..
Uçak biletimi kontrol eden adama kafamı sallayıp uçağa binmek için harekete geçtim. Izmir.. Güzel bi şehir. Babam orda. Gitmemek için "artık" bi sebep yok.
Cam kenarı koltuğuma yerleştim. Cam kenarı olması babamdan özel isteğimdi.
-
-Vaaov!
Babamın bu tepkisi yanaklarımı hemen kızarttı.
- Hoşgeldin premses.
Babam bana hep "premses" der. Neden düzgün bi şekilde "prenses" demediğini sorduğumda, "Sen bi kraliçenin kızı olamadın. Ama bi kralın kızısın. Annen kraliçe olmadığı için tam bi prenses sayılmazsın" demişti. Annemi bu kadar iyi tanıdığını bilmiyordum.
-
- Öncelikle kendi lavabosu olan bi oda istiyorum. Sonra da kitap. Bir sürü kitap.
Babam gülümsedi ve beni kolunun altına alıp odama çıkardı.
- Içinde lavabo bulunan odan. Hemen karşıda kütüphanemiz var.Istediklerini al.
Babam son zamanlarda işlerini iyice ilerletmişti. Evde bir kütüphane!?
-
Sabah keyifle kahvaltıya indim.
- Günaydın
Kafamı salladım.
-Izmir'i gezmek istiyorum. Heryerini.
Gülümsedi
- Bunun için bir hafta ayırmaya çalışıcam.
Tekrar kafamı sallayıp kahvaltıma devam ettim.
-
Babam işe gittiginde evden çıktım. En azından pazartesi başlayacağım okulu gezebilirdim.
-
Okuldan içeri girdiğimde çoğu sınıf doluydu. Ders çalışan arkadaş grupları vardı. Okulun kapısında yazan tabloda ismim 9/F sınıfında gözüküyordu. Merakla sınıfıma kafa uzattığımda bir grup erkek vardı. Sanırım sınıfımızın inekleri erkekti!
-
- Bugün okula gitmişsin.
- Hı hı
Babamı çok sevsem de beş senedir görmediğim için çok yakın deildik.
- Ben yatıyorum. Iyi geceler.
Yatağıma uzanıp kitap okumaya başladım. Gözlerim yorulana kadar okuyup kendimi uykuya teslim ettim.
Duygularım son zamanlarda çokça deişiyor. Aşık olmak istiyorum. Delicesine. Acı çekmek istiyorum. Ailevi sorunlarımı gidercekmiş gibi.. Acılarım dinmeyecek, deişecek. Farklı şeylere kafa yoracağım. Belki iyi gelecek. Belki babamı çok üzecek. Belki annemi pişman edecek. Ne olursa olsun kafamı dağıtacak birşeyler yaşamalıydım.
İyi, ya da kötü!