Its Complicated (A Kathniel Fanfic)

IC ♥ : Tampuhan.

Diego's POV

Bakit?....

"Uh-oh! Sabi ko na nga ba eh. Nako naman." Neil.

Nakita kasi naming magkalayo yung dalawa, si Daniel, andun sa bench, tahimik, kahit madaming uma-aligid sakanyang mga babae, wala syang pake-alam hindi niya pinapansin, nakatingin lang siya ng masama sa malayo.

Si Kath naman, ayun, kausap si Quen. Mukhang maya-maya uuwi na sila

Nilapitan ko nlg si Daniel. Umupo ako sa tabi niya kaya napatingin siya sakin at hindi ko pinansin.

"Ok ka lang?" tanong ko.

"Mukha ba akong Ok?"

Pagkatapos nun, hindi na rin ako nagtanong pa ulit.

Bigla siyang tumayo.

"San ka pupunta?" tanong ko.

"Magpapahangin lang"

"Sige. Sama ako"

Tumayo na rin ako at pinuntahan ang barkada.

"Guys, mauna na kayong umuwi" sabi ko.

"Cge brad" Neil.

"Ingat kayo" EJ.

"Tara na Yen. Juls, nd ka ba sasabay samin?" tanong ni Neil kay Julia.

Umiling-iling lang si Julia.

O.o

"Bakit naman Juls? Sumabay ka na sakanilang umuwi, may exams pa tayo bukas" sabi ko.

"Ok lang, maghihintay lang ako dito"

"Juls..."

"Diegs..."

"Hay! Oo na, dun ka lang maghintay sa lobby. Huwag kang aalis dun" sabi ko.

"Aye aye!" sabi niya sabay salute.

"Haha! Sige mauuna na kami, mag-ingat kayo" Kiray.

"Bye!" Yen.

Naglakad na nga sila pauwi, si Julia naman pumunta na sa lobby gaya ng sabi ko, ako naman sinundan na si Daniel.

"*sniff*" huh?

Daniel's POV

Bakit ganito? Anu ba ang tamang gawin? Sasabihin ko na kaya sakanya? Panu kung hindi niya ako pansinin. Bwst naman to oh. Argh!

"Daniel?"

Nang narinig ko pangalan ko, dun ko lang napagtanto na may namuo na palang luha sa mga mata ko. Peste to, pinunasan ko ito at tumingin sa tumawag sakin.

"Oh! Diegs!" sabi at pinilit ngumiti to assure him na ok lang ako kahit talagang hindi.

"Ok ka lang?"

"Haha! Oo naman." hindi naman talaga.

"Alam kong hindi ka Ok."

"Hay! Bakit ganito Diegs? Ang sakit-sakit? Kahit hindi kayo, nasasaktan ka pa rin"

"Ganyan talaga eh, you can control your limits to someone but you cannot control your feelings"

"Oo nga."

"Sabihin mo na kasi sakanya brad"

"Hindi ko pa kasi kaya, natatakot ako"

"Ikaw? Natatakot? Parang ngayon ko lang nakitang natatakot ang isang Daniel Padilla sa isang babae"

"Eh iba kasi si Kathryn eh. Ibang-iba talaga siya kumpara sa ibang mga babae diyan."

"Hahaha! Lakas talaga ng tama mo sakanya nu?"

"Tingin ko nga brad"

"Kailan mo ba balak sabihin kay Kath ang totoo?"

"Siguro 'pag ok na ang lahat"

"Sige, it's your choice"

Tumahimik na agad si Daniel at ni isa samin, walang nagsalita.

"Uhmmm. Daniel, uuwi na siguro ako, baka mainip si Julia kaka-intay dun sa lobby"

"Ahh, sige brad, ingat ka"

"Sige, ikaw? hindi ka pa ba uuwi?"

"Maya-maya, gusto ko pang magpahangin."

"Eh di bahala ka. Haha. Sige. Bye! Ingat"

"Bye! Ingat k ----- "

*whistle

"Huy! Umuwi na kayo" manong guard.

"Eto na po!" sabi ko.

"Hahaha! Uuwi ka rin pala" Diegs.

"Eh bwst si Manong Guard eh."

"Hahaha! Hayaan mo na sya."

"Tssss..."

Kathryn's POV

"Sige, salamat sa paghatid Dee -- este Quen, ingat ka" sabi ko. O.o

"Haha. Sige! Bye!" Quen.

Nginitian ko siya at kinawayan. Tsaka pumasok na sa loob.

Pagkapasok ko , agad akong pumunta sa kwarto ko. Sinira yun at sumandal sa likod nun.

"Aaaahhh! Ano ka ba Kath! Si Quen yun. Hindi si Daniel! Ano ka ba?! ....... Ok. Ok. Ok. Huwag mo na siyang poproblemahin Kathryn. Focus ... Focus ... Focus .. May exams ka pa bukas. Kaya mag ---- "

*ting

Kinuha ko yung cellphone ko at tinignan kung sino ang nagtext..

  - - - - - - - - - -

Author's Note:

Sino sa tingin niyo ang nagtext?

SLUD! :(

Sorry talaga guys kung naboboringan na kayo sa mga chapters. Nagkaka-writer's block na kasi ako. Dami pang mga gawain sa school. Basta madami, nakatambak lahat ng mga projects na dapat tapusin. Highschool nga pero nae-experience ang college life. Hay!

Sorry talaga sa ulit guys. I'll try my best para kahit gaano gumanda naman ang storyang 'to :))

3 Votes na lang guys sa susunod na update :)

Pero medyo matatagalan kasi busy. sorry!

.......

  agentnerd B)