TEK TARAFLI

"YALANLAR"

Öylece oturmuş bana bakıyordu Emre . Çok masum görünüyordu tatlıydı sanırım bakışları beni etkiledi bir kaç dakika gözlerinin içine baka kaldım ama kendimi kaptırmamalıydım . Öksürdü ve ::

-Anlatmayacaksın sanırım irkildim ve ellerimle gözlerimi sildim :

-şey... ben tabi anlatacağım yani buraya bunun için geldik değil mi ? korkuyordum içimden geçenleri dışıma vurmakta güçlük çekiyordum . bir şey bulmam gerek ama ne ? tekrar başladı sözlerine :

-Aslında küçük bir işim var anlatmak istemessen anlarım anlatmak istiyorsanda lütfen biraz acele et .

-Tabi sen işine git daha sonra anlatırım sanırım hazır değilim . Üzgünüm işinden ettim senide kendimi hazır hissetmiyorum çok üzgünüm

-Sorun yok lütfen ben kalkmalıyım artık dedi ve siyah fermuar detaylı deri ceketini bıraktığı sandalyeden aldı  ve iyi günler dedi gözleri gözlerimin içine bakıyordu . el salladım ve gitti kendi kendime neden anlatmadın aptal neden anlatmadın ne vardı sanki seviyorsun işte seviyorsun dedim ve masanın üzerine kafamı koydum ne yapmalıydım ben gerçekten en ufak bir fikrim yoktu DEFTERİ OKUDUĞUMU ONA NASIL SÖYLEYECEKTİM . Ayağa kalktım  yaklaşmakta olan taksiyi durdurdum ve arka koltuğa oturdum düşünmeye başladım . İlerideki hayatımda istediğim şeye kavuşunca mutlu olacak mıydım ? onun üzülmesi beni mutlu edecek miydi ? Yalanlar anlaşıldığında bir daha görüşecek miydik ?